Tahmin Etmeliydim!

812 30 2
                                    

Z.A.
Uyandığımda arkamdaki ağırlıkla arkama döndüm. Döndüğüm gibi de o muhteşem yeşillerle karşılaşmam bir oldu.

Flashback

Keremin dudaklarından ayrıldıktan sonra etrafıma baktım. Herkes bizi izliyor ve alkışlıyordu.

K:Kararını ne değiştirdi?

Z:Bunun bi önemi yok. Sadece gerçekleri öğrendim o kadar.

Keremle cafede bir süre daha oturduktan sonra kalktık ve benim evime geldik. Film ilzlemey teklif ettim. Ben filmi izlerken o da beni izliyordu bunu hissediyordum.

Z:Kerem.

K:Efendim güzelim?

Z:Benim çok uykum geldi.

K:Yani bana, git diyosun.

Z:Hayır. Beraber uyuyalım diyorum.

Keremle kalkıp benim yatağıma geçtik ve ben onun huzur dolu kokusuyla birlikte gözlerimi uyumak üzere kapattım.

Flashback son

K:Günaydın.

Z:Günaydın mı?

K:Evet güzelim. Hani sabah uyanınca insanlar genelde söylerler falan yani.

Z:Biz ne kadar uyuduk?

K:En son uyuduğumuzda saat 19:00 dı şu anda 9:00.

Z:Ne!? Kerem işe geç kaldım. Yani sen de kaldın. Yani kaldık. Offf! Hadi kalk hazırlanmamız lazım. Ya daha üzerime ne giyeceğimi bilmiyorum. Makyaj yapmam lazım. Saçımı düzeltmem lazım. Kerem sen se kalksan-

Sözlerim Keremin muhteşem dudaklarıyla yarıda kesildi. Benden ayrıldığında ben şoku atlatmaya çalışırken o lafa girdi.

K:Güzelim sakin ol. Şirket zaten senin. Benim de o güzeller güzeli patronum belki biraz izin verir. Gerçi patronum da sayılmaz ama. Olsun ben ortağım.

Z:Hmm. Kimmiş o "güzeller güzeli" patron?

K:Valla isim veremem.

Z:Öyle mi?

K:Öyle.

Z:Ya off Kerem ne diyoruz biz ya. Şirket bana ait olsa da sorumluluklarım var benim. Senin de.

K:Peki Zeynep Hanım. O halde ben sizi aşağıda bekliyorum.

Z:Peki Kerem Bey. Yarım saate yanınızdayım.

Kerem odadan çıktıktan sonra dolabıma bir göz geçirdim. Sonunda ne giyeceğime karar verdim.

Saçımı ve makyajımı da hallettikten sonra aşağı indim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Saçımı ve makyajımı da hallettikten sonra aşağı indim. Kerem beni görünce baştan aşağı süzdü ve konuştu.

K:Güzelim?

Z:Efendim hayatım.

K:İşe böyle mi gidiceksin ?

Z:Evet canım. Bir sorun mu var?

K:Hayır bir sorun yok. Yani asıl sorun da bu olmaması.

Z:Keremcim anlamıyorum.

K:Zeynepcim diyorum ki elbisenin kalan diğer yarısı nerde?

Z:Offf Kerem ben de bişey oldu sandım. Sevgilim elbisenin tamamı bu.

K:Zeynep bu elbiseyi giymeni sebebi ben çıldırtmaksa başardın. Hadi artık çıkar.

Z:Kerem saçmalama. Hadi hayatım çıkalım.

K:Bana bak Zeynep şirkette bir kişi bile bacaklarına bakarsa sana yemin ederim ki onda bakacak göz bırakmam.

Ben Keremin söylediklerine gözlerimi devirirken evden çıkıp arabaya binmiştim bile.

Şirkete vardığımızda arabadan indik. Kerem direk elime yapıştı. Şirketten içeri girdiğimizde Keremin etrafına öldürücü bakışlarını attığından adım gibi eminim.

Z:Sevgilim ben odama geçiyorum.

K:Tamam güzelim.

Keremle ayrıldıktan sonra odama geçtim. Aklıma gelen şeyle kaşlarımı istemsizce çattım. Bana o mesajı kim göndermişti? Neden göndermişti? Ama en önemlisi nereden bulmuştu? Bu olayı Kereme anlatıp anlatmamakta kararsızım. Çünkü belli ki biri onun evine dinleme cihazı gibi birşey yerleştirmiş. Ve eğer Kerem o kişinin kim olduğunu bulursa ona ne yapacağı belli olmaz ve ben başını derde sokmasını istemiyorum.

Düşüncelerimi bölen kapının açılma sesi oluyor.
K:Güzelim.

Z:Kerem! Hoşgeldin sevgilim.

K:Hoşbuldum güzelim de... Ne bu halin?

Z:Ne varmış ki halimde benim??

K:Yani nemi var? Yüzün kireç gibi , saçmalıyosun ve terliyosun.

Söylemekle söylememek arasında kalmışken söylemeyi tercih ediyorum.

Z:Kerem otursana.

Otururken cevap verdi.

K:Noldu güzelim bi sorun mu var?

Z:Var ama yok. Var. Yok. Ya bilmiyorum işte. Ama bişey oldu.

K:Zeynep artık söyler misin?

Z:Kerem hani sen bana sormuştun ya 'Kararını ne değiştirdi' diye. İşte o sorunun cevabını vericem.

K:Anlamıyorum Zeynep. Anlat artık.

Z:Bak sözümü kesmeden dinle.

Onaylarcasına başını yukarı aşağı hareket ettirdi.

Z:Bak şimdi ben hastahaneden çıkmıştım. Arabam hurda olduğu için taksi çağırdım. Taksiye bindim. Bir süre ilerledikten sonra telefonum çaldı. Bilmediğim bir numaraydı. Açtım. Bir erkek sesi bana saat 1 de telefinuma sesli bir mesaj geleceğini söyledi. Ama bu mesajı sadece 3 kere dinleyebilirmişim. Telefon bir anda suratıma kapandı. Hemen ardından da mesaj geldi. Mesajı açtım. O sırada da arkadan bir zil sesi geldi. Sonra senin sesin ve o kızın yani Berfin in sesi. Ondan kurtulmak istediğini açıkça belirtmene rağmen senin peşinden ayrılmayan bir sürtük olduğunu en başında onun adını yanlış söylemenden anlamıştım. Sonrasında seni öpmesi ve senin bunu istememen. Ardından da ben geliyorum ve kayıt bitiyor.

K:Ve sen bana bunu şimdi söylüyorsun.

Z:Düşünemedim tamam mı? Aklımda sdece seninle mutlu olmak vardı ve düşünmeye fıratım olmadı.

K:Bak Zeynep bunun anlamı evimde bir yerlerde bir kayıt cihazı var demek tamam mı? Ve bizim onu bulmamız lazım.

Ofisteki telefon konuşmamızı böldü.

Z:Efendim.

Sekreter:Zeynep Hanım bir bayan sizinle konuşmak istediğini söylüyor. Ancak isim vermiyor.

Z:Tamam içeri al.

Telefonu kapatmamla kapını aniden açılması bir oluyor. Kapıdaki kişyi görmemle bir şok dalgası bütün bedenimi bir anda ele geçiriyor.

Z:Tahmin etmeliydim!

Bölüm sonu.

Ortak (ZeyKer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin