Kapıdan çıkan kızıl afete kocaman olmuş gözlerimle bakarken bana bi yerden tanıdık geldiğini fark ettim. Bu kız Keremin yanındaki kız!
Z:Dur! Şimdi olduğun gibi içeri geri giriyosun.
X:Noluyoğ yağğg?
Z:Daha bişey olmuyo canım. Az sonrayı bekle sen.
Kızı sürükleyerek içeri geri götürdüm. Aksele de bu kızın burda ne aradığını sormayı bir köşeye not ettikten sonra kızın saçlarına elimi doladım. Acı çığlığı kulaklarımı doldururken ben zevkle sırıtıyordum.
Z:Bana bak kızım! Seni bir daha Keremin yanında yöresinde görürsem o çakma kızıl saçlarını tel tel yolup götüne sokup sonra da götünden şırıngayla kan alırım. DUYDUN MU BENİ!?
X:Tamam bırak artık.
Z:Bu söylediklerim diğer sürtük arkadaşların için de geçerli. İletirsen sevinirim.
Kızı tekrar -saçlarından- sürükleyeren kapıdan dışarı attım. İşte gözyaşlarım akıcaktı. Akma ne olursun. Hayır. Kötü kızdan ödün verme! Hayır!
İşte berbat tuzlu sıvı yanaklarımdan olduğu gibi süzülüyordu. Olmuyor işte. Güçlü kalamıyorum. Akselin yanına gidip kollarımı boynuna doladım. Omzuna yaslandım ve sarsılarak ağlamaya devam etti.
A:O piç kurusunun soyuna sopuna boyuna posuna kafamı sokim yaa! Bilmeliydim lan seni üzeceğini.
Akselin kullandığı küfüre belki başka bir zaman gülebilirdim. Ama şu an sadece... Sadece... Ahh lanet olsun! Şu an sadece Keremin kokusuna ihtiyacım var. Akselin omzundan ayrılıp kendimi toparladım.
Z:Aksel benim bir işim var. Valizim burda kalsın. Belki öğleden sonra gelirim. Bu arda bu kızın burada ne işi olduğuyla ilgili konuşmayı da sonra yapıcaz. Haberin olsun. Kurtuldun sanma.
Akselin bir şey demesine izin vermeden kapıdan çıktım. Araba kullanmak istemiyordum. Temiz havanın iyi geleceğini düşünüp koşmaya başladım. İşte ayaklarım beni yine ona götürüyordu...
.............
Şu anda onun kapısının önünde öylece durmuş bekliyorum. Hayır elim sakın o zile gitm- Çoktan zil sesi kulaklarıma dolmuştu bile. Kapının açılmasıyla karşımda üzerinde sadece eşofman olan bir Keremle karşılaştım.
Z:Tek kelime bile etme. Çekil. İçeri gireceğim.
Şaşkınlığından yararlanarak cekilmesini beklemeden onu ittirip içeri girdim. Direk olarak yatak odasına ilerledim. Onun da benim arkamdan geldiğini bilerek odaya girdim. Keremin dolabına yönelip bir tişört aldım. Onun beni izlemesini umursamayarak üzerimdekilerden kurtulup ic çamaşırlarımın üzerine tişörtü giydim. Yatağa girip ona sırtımı döndüm. Yanıma geleceğinden adım gibi emindim. Ve işte... Arkamda hissettiğim yatağın çökmesiyle onun da yatağa yattığını anladım.
Z:Sadece... Uyuyamıyorum. Sen yokken uyuyamıyorum. Uyuyacağım ve uyandığımda gideceğim. Zamanı geldiğinde de sensizliğe alışacağım.
Sanki bir şey demesini istemediğimi anlar gibi sustu ve hiçbir şey söylemedi. Bana yaklaştı ve belime sarıldı. Beni iyice kendine çekerken ben de elimi onun karnımda olan eline kenetlemiştim.
Ona aşık mıyım?
Evet.Onu affettim mi?
Bilmiyorum.Burnunu boynuma koyduğunda kokumu içine çektiğini hissedebiliyordum.
K:Yapmak zorundaydım...
Z:Değildin.
K:Yapmalıydım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ortak (ZeyKer)
FanficGözlerimi açtığımda bi odadaydım ama burası benim odam değildi. Yatakta doğrulacağım sırada kapı açıldı. İki yeşil göz bana bakıyordu.