Ortak (ZeyKer)

Bu Tokadın Bedelini Ödeyeceksin!!!

Kapıdan içeriye giren kişiyle beyaz ışığı gördüm diyebilirim.

M:Kuzen. Sana da merhaba.

Z:Bunların hepsini sen planladın değil mi?

M:Yani belki biraz.

Flashback

Melisten

Berfin içeri girdikten sonra söze başladım.

M:Hoşgeldin. Otursana.

B:Melis bunca yıl sonra beni neden aradın?

M:Bak direk olarak konuya giricem. Lisedeyken bir kız vardı. Aynı zamanda da benim kuzenimdi. Zeynep Yılmaz. Hatırlıyor musun?

Onaylarcasına başını salladığında devam ettim.

M:İşte ona büyük bir oyun oynamak istiyorum. Biraz burnu sürtsün istiyorum. Hani şu altına defalarca yattığın ve senin olmasını istediğin Kerem Sayer var ya. İşte Zeynep onun sevgilisi. Sen Kerem Sayerin evine gidiceksin ve yapman gerekeni yapıcaksın.

B:Peki bunu neden yapıyorsun?

M:Lisedeyken bir çocuk vardı. Barış. Ona o kadar aşıktım ki dediği herşeyi yapardım. Sonra Zeynep onu benden aldı. Aylarca gözümün içine baka baka onunla sevgili oldu.

B:Bu işten çıkarım ne?

M:İstediğin kadar para.

B:Tamam kabul ediyorum.

Flashback son

Z:Bana acı çektirmek istedin.

M:Yaptıklarının cezasını çektin diyelim.

K:Zeynep?

Z:Sevgilim ben senin yanına sonra gelicem.

K:Tamam güzelim.

Giderken kulağıma eğildi.

K:İyi misin?

Cevap olarak sessizce başımı salladım. Kerem çıktıktan sonra konuşmaya başladım.

Z:Melis neden yıllar önce olmuş olan bir olayı bu güne taşıyorsun

M:Beni asla anlamicaksın Zeynep. Neden bana bir kez olsun saygı göstermedin?

Z:Melis ben senin ona aşık olduğunu bilmiyordum. Eğer bilseydim-

M:Eğer bilseydin inadına onun altına girerdin.

Melise iyice yaklaştım.

Z:Sen ne dediğinin farkında mısın?

M:Yalan mı? Benim inadıma onunla sevgili olabilmek için onun altına girmedin mi?

Melisin suratın aniden tokadı yapıştırmıştım. Yüzü yana doğru savrulurken kahkaha atmaya başladı. Bu kız psikopat mıydı? Cevap veriyorum; Kesinlikle! Kahakaha atmayı kestiğinde yüzünde aptal bir sırıtışla bana bakmaya başladı. Aniden ciddileşti ve boğazıma yapıştı.

M:Sana bu tokadın bedelini en ağır şekilde ödeticem!

Z:Mel-Melis! Nefes a-alamı-yorum!

Elini çektiğinde gözlerim karardı. En son hatırladığım şey çok tanıdık bir sesin Zeynep diye bağırmasıydı...

Flashback

K.A.

Zeynep bana odadan çıkmamı istediğini belirtti ve odadan çıktım. Ama ne yazık ki merakıma yenik düşüp kapıyı dinlemeye başladım. Melisin söyledikleri oldukça ağırdı. Bir tokat sesi ve kahkaha. Ardında gelen Zeynepin sesi. Kapıyı açıp içeriye girdiğimde Melisi Zeynepin boğazına yapışmış olmasını beklemiyordum. Anında Melisi Zeynepin üzerinden çektim ve kenara fırlattım. Zeynebin gözleri gittikçe kapanıyordu.

K:ZEYNEP!!

Flashback son

K.A.

Zeynebi kucağıma alıp bir hışımla odadan çıkardım. Melisin icabına sonra bakıcaktım. Onu dikkalice arabaya yerleştirip ben de ön koltuğa yerleştim. Hastaneye vardığımda doktorlar Zeynebi sedyeye yatırıp gittiler. Arkalarında devam ettim.

3 saat sonra...

Zeynep yavaş yavaş gözlerini açmaya başlamıştı. Oturduğum yerden kalkıp onun yanına doğru ilerledim.

K:Güzelim.

Z:Kerem? Midem bulanıyor.

K:Taman güzelim sorun yok. Daha yeni yeni kendine geliyorsun. Gidip doktoru çağırayım.

Doktoru bulup odaya getirdim. Zeynebin iyi olduğunu sadece biraz fazla sarsıldığını ve dinlenmeye ihtiyacı olduğunu söyledi. Aynı zamanda da taburcu olabileceğini. Zeynepi hazırladıktan sonra arabaya bindik ve benim evime sürdüm. Vardığımızda inmesine yardımcı oldum. Kapıyı açıp içeri girdik.

Z:Kerem.

K:Söyle güzelim.

Z:Benimle uyur musun?

K:Yeter ki sen iste güzelim.

Odama çıktık. Zeynebin ince belinden tutup iyice kendime çektim. O da kollarını bana doladı. İkimiz de huźurlu bir uykuya kesinlikle hazırdık.

Bölüm sonu.