Buraya çok uzun bir açıklama bırakmak istememiştim ama sanırım bırakmalıyım. Şöyle ki artık bu hikayeyle ilgili ilham alamıyorum ve bu yazmamı oldukça zorlaştırıyor. Bir haftada yazabileceğim bölümü birkaç ayda yazamadım ve kendimi okuyucularıma karşı suçlu hissettim doğrusu. Üstelik hiçbir açıklama yapmadan gittim ve bu beni kötü hissettirdi. Benim için oldukça önemli olan birini kaybettim ve zamana ihtiyaç duydum. Yazamadım, okuyamadım, içime kapandım. Arkadaşlarımla kavga ettim. Ve artık arkadaşlarım değiller. Şu son bir iki ayda oldukça yıprandım ve yıpranmaya devam ediyorum. Muhtemelen çoğunuz okumayacak veya okuyup yaşadıkların neden bizi ilgilendirsin şeklinde düşünenler olacak. Ama ben böyle bir yazarım ve hakkımda açıklama yapma gereği duydum.
Başka bir kitap yazmayı düşünüyorum ama zeyker olmayacak. Tamamen bağımsız karakterler kullanarak texting ya da benzeri bir hikaye yayımlamayı düşünüyorum. Ya da benzeri bir önerisi olanlar özelden yazabilirler.
Eğer buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim. Yaşadıklarım gerçekten zor ve bu hikayeye devam edemiyorum. Birkaç bölüme final bölümünü yayımlayacağım.
Sizi çok seviyorum. Her biriniz benim için ne kadar önemli olduğunuzu tahmin bile edemezsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ortak (ZeyKer)
FanficGözlerimi açtığımda bi odadaydım ama burası benim odam değildi. Yatakta doğrulacağım sırada kapı açıldı. İki yeşil göz bana bakıyordu.
