Chapter 13

25 0 0
                                    


Andrea's Pov

Nasa isang boutique kami ngayon sa mall namimili nang isusuot for the upcoming party of Hcompany nextweek. Siyempre kasama ko si Xands, Pagkatapos kasi namin kanina sa shop, dumiretso na kami rito ni Xands yung dalawa naman ayun may work work work pa daw. Nagtitingin tingin ako nang mga damit nang may magsalita sa likod ko. 

"Quiqui" nagulat ako ng nilingon ko yung nagsalita. Oemgeeeeee! Ang gwapooo, ang puti, makapal yung kilay, hazel brown eyes, pointed nose, pinkish lips. Anong maganda nagawa ko ngayon at nahulog ang isang anghel sa lupa. Pero mas gwapo pa rin si Blake kahit di sya ngumingiti at laging nakabusangot. 

"Hey. Quiqui!" sabi nito at winagayway yung kamay sa tapat ng mukha ko. "Okay ka lang ba?" nagaalalang sabi nito. Quiqui? Si lampang Zeiron lang naman tumatawag sakin non ah. Tumingin ako sa kaharap ko. No! Malayong malayo tong gwapong to kay Zeiron. Zeiron's a nerd guy, He's always hinding on his glasses kaya laging nabubully noong highschool kami at ako naman ang hero nya. Nakakatawa nga e. 

"Huwag mong mamasamain ha? Pero sino ka? " kunot noong tanong ko sakanya. Natawa lang sya, Waaaaaa ~ 😍😍 Ang gwapo nya lumalabas yung dimples nya. 💞

"I'm Zeiron, Zeiron Montero" nakangiting wika nito. 

"Weeeeh?" Exaggerated kong tanong. 

Tumawa lang ulit sya. "Ang cute mo pa rin hanggang ngayon" sabi nito at ginulo ang buhok ko. Sya nga si Zeiron! Gustong gusto nya kasing guluhin ang buhok ko. 

"I'm not a kid anymore" nalalabing wika ko sakanya. Tumawa lang naman sya. 

*cough* Paglingon ko sa umubo. Opppps! 

"Bro, Andyan kana pala. Done with your phone call?" nakangiting sabi ni Zei. Hala magkakilala sila? Tumango lang sya at tumingin sakin. 

"Oh by the way bro. This is Quiqui, Quisha" sabi ni Zeiron at inakbayan ako. "Yung kwinekwento ko sayo" nakangiting wika nito. 

"Yes, I know her. Infact we know each other. " sagot ni Zach, Yes! Si Zachary Blake. Ang lalaking may ubo. 

"Huh? You know him Quiqui?" nagtatakang tanong nya sakin. Tumango lang ako. 

"She's my wife. Can you excuse us for a while" sabi nito saka ako hinigit palayo kay Zeiron. 

Tinulak nya ako papasok sa kotse at pinaandar nang mabilis. Walang nagsasalita sa loob nang sasakyan pero ng nasa loob na kami ng bahay akala ko pa naman di na kami magaaway pero naglast minute pa ang gago. 

"Tangina mo! Pagkatapos mo sa kaibigan mo, sa kaibigan ko naman! Why Andrea? Is your pussy too loose that's why your hunting for a larger dick?!"

Kumulo ang dugo sa sinabi nya. "Oo, naghuhunting ako nang iba't ibang lalaki para makasex, E ano ngayon? May pakeelam ka ba? Naiingit ka? E bat di ka din maghunting nang ibat ibang puke!"

Ngumisi ito. "Why don't we try Andrea, Mine is extra large. Pwede na rin kitang babuyin magdamag with a condom on. You know, I need a protection para di ako makapitan nang virus." Shit! Shit! This is too much. Tangina. Punong puno na ako dahil sa galit ko nasuntok ko sya sa mukha at natumba sya. Nakita kong dumugo ang ilong nya pero wala akong pake nasaktan ako sa mga sinabi nya. Tumakbo ako papuntang kwarto ko at nagkulong don. 

Zachary's Pov

Tangina talaga nang babaeng yun, ang lakas manuntok, hanggang ngayon pa rin ba nanununtok sya kapag galit sya. I know, napasobra ako sa mga pinagsasasabi ko pero diba dapat sanay na sya. Mali bang maging ganito ang trato ko sakanya? Hindi nyo ako masisisi kung bakit ganito ako sakanya. Oo may kasalanan ako pero sana lang pinagpaliwanag nya ako. May karapatan naman siguro akong magpaliwanag diba? May karapatan naman akong magexplain. Pero di nya ako binigyan ng pagkakataong gawin yun. Umusbong ang galit na naramdaman ko kanina lang dahil sa naalala ko ang mga pangyayari noon. Umakyat ako papuntang kwarto ko, nadaanan ko ang kwarto ni Andrea. Dinikit ko ang tenga ko sa pinto, napakatahimik. Nagpasya akong buksan yun at silipin sya. Tama nga ako nakatulog nanaman sya sa kakaiyak lumapit ako sakanya hinaplos ko ang mukha nya. Maganda pa rin naman sya. Mahal ko pa ba sya? Hindi. Ano ba tong ginagawa ko. Tumayo ako at naglakad palabas. 

Napatigil ako sa paglalakad "Z-a-ch b-baby" narinig kong bulong ni Andrea. Nilingon ko sya nananaginip siguro. Natigilan ako sa sunod na sinabi nya "I love you." Napangiti na lang ako ng mapait at saka lumabas mang kwarto nya. 

Pagkapasok ko sa kwarto ko, nagshower lang ako at nahiga na sa kama ko. Hindi ako makatulog, napaisip ako paanong ganito ang kinahinatnan namin ni Andrea? Napailing na lang ako. 

Bata pa lang kami magkakilala na kami, magkaibigan ang mga magulang namin pati na rin ang mga lolo namin. I was 4 years old and she was 3.

[Flashback] 

"Th-uya Thack!" salubog sakin ni Andrea pag pasok namin sa bahay nila. 

"Hey pretty" sabi ko at kinindatan sya. Namula naman sya. 

"I miss you thuya tho" wika nya saka niyakap ako.

"I miss you too printet!" sagot ko at niyakap sya pabalik. 

"Come thuya, Mimi and I bake a cake for you and your family" sabi ng printet ko at hinila ako papuntang kusina. 

"Mimi tho, Thuya Thack ith here" nakangiting saad nito. She's so cute and innocent. 

"Hey Zachary." nakangiting bati sakin ni Tita Alyanna

"Hello po tita!" magalang na sagot ko at hinalikan sya sa pisngi. Nakita kong napanguso ang printet ko sa tabi ko. 

"Why arth you pouting printet?" nagaalalang tanong ko sakanya. 

"You kiss mimi but you didn't kiss me kanina." nakangusong sagot nito. Natawa na lang si tita, namula naman ako sa sinabi nya. 

"Ok, I'll kiss my printet" I kissed her right cheek. She smiled and kiss my cheeks too. 

(End of flashback) 

Napangiti na lang ako sa naalala ko, Yes. I still love her, but It's not enough to forget the past and the scars she made.

-
980 words

Doll Of The Heartless BeastWhere stories live. Discover now