Yeniden ✓TAMAMLANDI✓

*Bölüm 4*

Herkese merhaba

Sınavımın tarihi belli olduğundan şu günlerde oldukça heyecanlıyım ve heyecanımı bölüm yazarrak atıyorum.İnşallah sizde bölümü beyenip okursunuz.

İyi okumalar...

------------------------

Hayat başdan-başa problemdir ve insan bu problemleri hall etdikce hayat onun için anlamlı olur.Hayat enişli-yoxuşludur.Bazen sert olur,ki hayat bu yüzünü şimdi genç kadına gösteriyordu,bazen güldüren,bazen ağlatan,bazen qalib,bazen mağlub olan, bazen de deniz gibi çağlayandır.Genç kadın masum şekilde uyuyan kocasının ser çehresini izlerken aklına üniversitede bir hocanın dedikleri geldi 'Hayat senin bakışında anlam kazanır; ya yalnız bir noktanı görürsün,hayatın akıp gider,sen farkına varmazsın.Ya da göre bileceyin bütün güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın akıp giden zaman anlam kazanar'.Genç kadında uyandığından beri kocasını izleye-izleye bunları düşünüyordu.Neden bu duruma itiraz ederek durumu zorlaştırsın ki? Bunun için Gülçin hayatı akışına bırakma kararı aldı. Kocası ne derse onu yapacak,evde ruh olacaktı.Zaten bir tek Yektanın ailesine ve kendi ailesine oyun oynayacaklardı, ki kendi ailesi onu evlatlıktan çıkarmışlardı.Düşünmekten bıkarak odanın karşı duvarında olan saate baktığında 06:00 olduğunu gördü.Erken uyanmışdı,zaten bu gün cumartesiydi herhalde Yekta uyurdu.Bunu düşünerek genç kadın dikkatle yataktan çıktı ve sabahlığını giyinerek dolabın karşısına geçti.İç çamaşırı ve mavi çicekli elbise alarak banyoya duşa girdi.Soyunup sıcak suyu ayarladıktan sonra suyun içine girdiğinde Gülçin rahatladığını hiss etdi.Kısa bir duşun ardından seçtiklerini giyinde ve aynanın karşısına geçerek kurutma makinesini aramak için banyo dolabını karıştırmaya başladı.Sonunda bulduğunda sevinerek makineyi ayarladı ve siyah uzun saçlarını kurutmaya başladı.Kocası bu sese kalkmıyorsa 'ayı gibi yatıyordur' diye Gülçin düşünerek düşündüğüne de tebessüm etdi.Sonunda makineyle işi bitdiğinde saçlarını da tarayıp-aşağıya kahvaltı hazırlamaya gitti.Mutfağa girdiğinde Ayçayı kahve içerken bulduğunde tebessüm ederek

"Günaydın" diyerek karşısına geçip oturdu.Gülçini gören Ayça dünü unutarak telaşa kapıldı ve

"Günaydın hanımım,ne istemiştiniz?" diyerek hızlı-hızlı konuştuğunda Gülçin sahte bir kızgınlıkla söylendi.

"Hani hanımım,efendim yoktu?" bunu duyan Ayça eliyle kafasına vurarak

"Ah unutmuşum ben.Neyse kahve istermisiniz?"

"Bir orta şekerli kahveye hayır demem." Gülçinin isteyinden sonra Ayça hemen Gülçinin isteyini yerine getirib ona da,kendisine de kahve hazırladı ve karşılıklı oturdular.Gülçin kahvesinden bir yudum alarak sohbeti başlattı.

"Ayşe teyze nerede?"

"Alış-verişe gitti Kazım abiyle." diyerek Ayça Gülçinin sorusunu cevapladı.Gülçinin aklına Ayçanın babası geldiğinde sormaya karar verdi.

"Dün hiç babanı sormadım.O nerede?"diye sorduğu zaman karşısındaki genç kızın gözlerine hüznün çöktüğünü gördüğünde kendini bir an kötü hiss etti.Ayça babasını hatırladığında soğuk sesle soruyu cevapladı.

"Evde yine içki başında uyumuşdur şimdi o.!" Bu cevapla Gülçin hemen özür dilemeye başladı.

"Ahh!Özür dilerim ben...ben bilmiyordum."

"Sorun değil."diye Ayça soğukkanlıkla cevapladı.Babasını hiç hatırlamak ve görmek istemiyordu,çünki aklına ona ve annesine yaşattıkları geliyordu.Kahveler bitdiğinde Gülçin Ayçaya 'Hadi kahvaltıyı hazırlayalım.'diye bir teklif sundu ve kahvaltıyı hazırlamaya koyuldular.Onlar hazırlarken alış-verişden dönen Ayşe sultan da onlara yardıma koyuldu.sonunda kahvaltıyı hazırlayıp bitirdiklerinde Gülçin sofraya oturarak Yektayı beklemeye koyulduğunda merdivenlerden inen kocasını gördü.Saçlarının islak olduğunu gördüğünde 'duş almıştır'diye düşündü.Yekta sabah zar-zor uyandığında yanında karısını göremeyince aşağı düşmüştür diye düşündü ve yataktan kalkarak banyoya girdi.Kısa bir duşun ardından dolaptan gri bir tişört ve kot pantalon alıp giyinerek aşağıya indiğinde sofrada oturup onu bekleyen karısıyla karşılaştı.Masadaki yerini alarak karısına bakmadan