Her kese merhaba...Sonunda bölümü paylaşa bildim.Bu ve gelecek bölümleri sabırsızlıkla bekliyorum...Aslında asıl hikaye bundan sonra olacak...Neyse iyi okumalar...
***
Her kes doğumhanenin önünde durmuş Muratın güzel haberle çıkmasını bekliyorlardı.Enginler geldikten sonra Ayçadan haberi alan Oktay da hastaneye gelmişti.O da her kes gibi heyecanlıydı.Dün arkadaşını bu hastaneden sapa-sağlam çıkarmıştı,ama şimdi doğumhanenin önünde sabırsızlıkla bekliydu.Tebessüm etti bu haline.
Ailede tek çocuk olduğu için böyle durumla hiç karşılaşmamıştı.Aklına Yekta geldiğinde onun da burada olması gerektiğini düşündü.Ne de olsa,karısı erken doğum yapıyordu.Bu zamana kadar Gülçinden hiç Yektayı duymamıştı.Bunu sormaya hep çekinmişti,arkadaş olmalarına rağmen.
Sonunda doğumhanenin kapısı açıldığında sedyede yarı baygın yatan Gülçin ve tebessüm saçan Murat çıktı.Her kes onların başına toplandığında Murat Gülçini odaya yatırmalarını istedi ve kendisi bekleyenlere döndü.
"Gözünüz aydın.Nur topu gibi bir oğlu oldu.Bebeğin de,annenin de durumu iyi,fakat.." Şeyma hanım endişeyle Muratın sözünü
"Fakat!? Ne oldu!?" diye kesdiğinde Ali bey müdahele etti.
"Dur hanım...Sözünü bitirsin." Murat,Ali beyin dediklerinden sonra sözüne devam etti.
"Fakat, bebek erken geldiğinden bir hafta küvezde olacaktır.Gülçininse,üç gün yatması lazım." Her kes Muratı onayladığında Oktay
"Gülçini göre bilir miyiz?" diye sordu.Onun hislerini ve kendisini merak ediyordu.
"Yarım saatten sonra göre bilirsiniz..." deyip Murat tebessümle koridordan çıktı.Her kes rahat nefes aldığında Engin kayınanası ve Şeyma teyzelere dönerek
"Hadi siz eve gidin.İyi olduklarını duydunuz.Gidin hazırlık yapın." Şeyma hanım onayladığında Ali bey vedalaşarak önden gitti.Şeyma hanım da Ayşe teyzenin koluna girerek Ali beyin arkasınca gitmeye başladı.
Beyninde sadece 'bundan sonra ne olacak?' sorusu dönüp duruyordu.Gülçin gerçekleri öğrenmişti ve tepkisi hala meçhuldu.Derin nefes alarak önlerinde duran arabaya bindi ve her şeyin iyi olmasını diledi.
Koridorda üçlü yalnız kaldığında Oktay
"Ben hepimize kahve getireyim...Nasıl içersiniz?" dediğinde,Ayça ve Engin Oktayın sorusunu cevaplamasıyla Oktay kantine indi.Enginse üçlü sandalyede yalnız oturan Ayçanın yanına oturarak onu göğsüne çekti ve kollarıyla sardı.
"Bak..Kötü bir şey yokmuş...Bebekte geldi,artık..Üzülme.." Ayça başıyla onaylayarak Engine saha da sığındı.Yanlarına hemşirenin gelmesiyle soru dolu gözlerle ona baktılar.
"Bebeği küveze aldık..İstersenin uzaktan baka bilirsiniz.." Ayça sevinçle ayağa kalkarak Engine baktı.
"Sen git...Ben geleceğim."
"Tamam." diyerek Ayça hemşirenin arkasınca gitti.Enginin gitmemesine sebepse koridorun başından gelen Yektaydı.Ellerini yumruk yaparak ayağa kalktı ve hızlı adımlarla ona yetişerek yüzüne bir yumruk savurdu.Bu yumruk her kes içindi...En çokta Gülçin ve bebeği için...Yekta kanayan dudağını tutarak Enginin karşısına dikildi.
"Şimdi bunun zamanı değil...!Gülçin nerede!?" Engin Yektanın dediklerinde haklılık payı duyarak derin nefes aldı.
"Baba oldun...!" diye Engin hemen söylediğinde Yekta yerinde dondu kaldı.Engin ona bakmayarak anlatmaya devam ettiğinde Yekta hem sevinmiş,hem de üzülmüştü.Sonradan sevdiği,aşık olduğu kadınının hamileliği,kendisinden bir parçayı nasıl taşıdığını görememişti.Omuzları çökük şekilde pişmanlıkla Engine baktı.Tek kelimeyle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeniden ✓TAMAMLANDI✓
Romansa|. "Tamam... Gelelim asıl konumuza. Sen de görüyorsun Yekta. Ne sen,ne de ben mutlu değiliz! Neden bize bunu yapıyorsun? Artık bir evladımız var. Aramızda yaşananları ona yansıtmak istemiyorum,ama biz mutsuz oldukca onu nasıl mutlu yapacağız? Lütfen...