Öncelikle merhaba... Size bir soru sormak istiyorum. Eğer çok büyük duygularla bir hikaye yazarsnız ve hikayenizin okunmasına rağmen yorumlar,karakterler,hadiselerin gidişi hakkında düşünceler gelmezse ne yaparsınız? Lütfen beni de anlayın...
İyi okumalar....
***
Gülçin korku dolu gözlerle Yektayı izliyordu. Ondan böyle bir şey beklemiyordu. Ne kadar itmeye çalışsa da faydasızdı. Dev bedeni bir milim bile kıpırdamıyordu."Debelenme!" Gelen sert ikazla nefesi kesildi. Korkuyordu... Yektayı ilk defa böyle görüyordu. Yektanın elleri eteğinin düğmesine gittiğinde aklına gelen şeyle dondu. Yapmazdı değil mi? Tanıdığı Yekta kendisine zorla sahip olacak kadar alçak değildi.Gözleri dolmuştu bile.İkaza bakmayarak onu itmeye çalıştı.
"Yekta... Yapma Yekta. Bırak beni!"
demesine aldırmadan Yekta eteği hışımla çıkarttı. Şimdi karşısında siyah kilotla kalmıştı.Evde çocuklar olduğundan sesini daha fazla yükseltemiyordu.Yekta ellerini tutub başının üstünde sabitlediğinde ne yapacağını bilmiyordu. Yektaysa gözü dönmüş bir şekilde başını boynuna yaklaştırdı. Gülçin son bir umut
"Yapma..." diye acıyla fısıldadı. Bir de bunu kaldıramazdı. Yektanın hızlı nefes alış-verişleriyle irkildi.
"Gözünde birine zorla sahip olacak kadar alçak,şerefsiz mi biriyim?! Haa!? Bana bunu yakıştırıyor musun!?" Yekta başını kaldırarak sulu ve korkak maviliklere baktı. Bu kadar ileri gitmeyecekti,ama öfkesi kendisini batırdı. Yatağın üzerindeki kot pantalonu alarak karısının ayaklarından geçirdi ve kendisini onun yanına attı.Derin nefes alarak tepkisiz kalan Gülçine baktı.
" Sen benim karım,kadınım ve çocuğumun annesisin! Bana neden bunu yaptırıyorsun? Uysalca kabullensen ne olur? Senden beni şimdi aff etmeni beklemiyorum,ama sen başkalarıyla birlikte olmandan bahs ediyorsun ki, bunu duymağa tahamülüm yok! Kimse sana bakıp hayal kuramaz!"
Yekta konuşmasını bitirdiğinde Gülçin bir şey demeden hemen yataktan kalkarak kendisini banyoya attı. Banyoya girmesiyle yere çöktü ve göz yaşlarının akmasına izin verdi. Az önce neler yaşamışdı? Neler hiss etmiş ve düşünmüştü öyle? Yekta... Sevdiği Yekta nasıl o hisleri kendisine yaşatmıştı. Kendisi yqnlış anlwmıştı,ya Ayça? O nasıl yenmişti bu duyguları? Ve ya nasıl unutmaya çalışmıştı?
Ama bu daha da hırslandırmıştı kendisini. Bugün bu iş hall olacaktı. Oktayla buluştuktan hemen sonra avukatla görüşecekti. Yerden hemen kalkarak elini yüzünü yıkadı ve banyodan çıktı. Görünüşe göre gitmişti.
Kendisine çeki düzen verdikten sonra odayı da hemen toplayarak çıktı. Çocukların yanına gittiğinde Yektanın burada olduğunu gördü. Bu adam neden gitmemişti?! Asyanın yanına giderek saçlarına öpücük kondurdu.
"Gidiyoyuz mu?" Gülçin başını onaylayan şekilde aşağı-yukarı sallayarak Asyayı yerden kaldırdı. Denizle oynayan Yektanın bakışlarını üzerinde hiss ediyordu.
"Evet... Hadi hazırlanalım.." Gülçin dolaba yönelirken Yekta da kucağında oğluyla salona indi. Gülçinin kendisinden rahatsız olduğunu hiss ediyordu. Az önce yaptığı şeyden pişmandı.
Bu yaptığıyla her şeyi daha da batırmış ola bilirdi,ama durduramamışdı kendisini. Şimdi de az önce yaşanan konuşmadan sonra karısı hâlâ dediğinin aksine gidiyordu,ama onları yalnız bırakmaya Yektanın hiç mi hiç niyeti yoktu. Oğlunun ellerini yüzünde hiss etdiğinde bir anlık gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeniden ✓TAMAMLANDI✓
Romance|. "Tamam... Gelelim asıl konumuza. Sen de görüyorsun Yekta. Ne sen,ne de ben mutlu değiliz! Neden bize bunu yapıyorsun? Artık bir evladımız var. Aramızda yaşananları ona yansıtmak istemiyorum,ama biz mutsuz oldukca onu nasıl mutlu yapacağız? Lütfen...