|. "Tamam... Gelelim asıl konumuza. Sen de görüyorsun Yekta. Ne sen,ne de ben mutlu değiliz! Neden bize bunu yapıyorsun? Artık bir evladımız var. Aramızda yaşananları ona yansıtmak istemiyorum,ama biz mutsuz oldukca onu nasıl mutlu yapacağız? Lütfen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Hastaneye ulaştıklarında soluğu hemen koridorda aldılar. Koridorda yalnız Engindi.
"Son durum ne Engin?" Oktay ve Gülçin Enginin yanına oturduklarında Engin onlara baktı.
"Birazdana uyanır." Gülçin içinden dua ediyordu. Birazdan sevidiğiyle görüşecek ve konuşacaktı.
"Şeyma hanımlar evde mi?" Oktayın sorusuyla Engin başını sağa-sola salladı.
"Kantindeler..." Oktay başını salladığında aralarında sessizlik hüküm sürüyordu. Gülçin içinde mutluluğunu,sevincini,heyecanını yaşarken Oktay ailesini düşünüyor,Enginse Gülçin gibi kardeşini göreceğinin sevincini yaşıyordu. Çok korkmuştu... Ona bir şey olmasından çok korkmuştu. Telefonunun çalmasıyla arayana baktı. Şirketteniydi. Geçiktirmeden açtı ve ayağa kalktı.
"Günaydın Engin bey. Dosyaların bazılarında uygunsuzluk olmuş. Gelmeniz lazım." Engin sıkıntıyla onayladı.
"Geliyorum." Bir bu kalmıştı. O Yektayı görecekti daha. Elini saçlarından geçirdikten sonra Gülçinlere döndü.
"Şirkette dosyalarda uygunsuzluk olmuş. Gitmem gerek..." Enginin bunları söylemesiyle Oktay da meraklandı.
"Ben de geliyorum." Gülçin 'tamam' dedikten sonra onlar gittiler. Şimdi koridorda yalnız kalmıştı. İçindeki heyecanla birlikte etrafı seyr ediyor,vaktin hızla geçmesini bekliyordu. Biran öne Yektanın sesini duymak istiyordu. Biraz sonra Yektanın odasından doktor çıkınca hemen ayağa kalktı. Bu sırada da Şeyma hanımlar gelmişti.
"Yekta bey uyandı. Eğer görmek istiyorsanız yormadan giriniz." Gülçin Şeyma hanımlara baktı. Doktorların yanlarından ayrılıp gitmesiyle Gülçin yerine geçti. Şeyma hanım tebessümle gelinine baktı.
"Kızım,hadi içeri ilk sen gir..." Gülçin bunu istese de ilk Şeyma hanımların girmesi daha iyi olurdu. Onlar Yektanın anne ve babasıydı. Evlatları için ne kadar korkmuş ve endişelenmişlerdi.
"Hayır Şeyma teyze,sizin girmeniz daha iyi olur."
"Kızım, hadi sözümüzü dinle. Oğlum ilk seni görmek isteyecektir." Gülçin Şeyma hanımın ve Ali beyin israrla bakan gözlerine bakarak kabul etti.
"Tamam..." dedikten sonra ayağa kalktı ve yavaş adımlarla kapıya taraf gitti. Ne yapacaktı hiç bilmiyordu. Heyecandan soğuyan elleriyle birlikte kapıyı açarak içeri girdi. Yektası önce gördüğü gibiydi.
