If They Ruled the World [BTS & Lovelyz FF]

Chapter 51 (Relieved)

Roby POV

Hindi ko rin maiwasang isipin kung sino si Angel of Death.

Anong problema niya?

Bakit ba siya nagkakaganito?

I don't know what to think anymore.

Mahal namin ang girls at gusto ko silang protektahan.

I wanna protect them from harm. Hindi lang si Kyla, kundi lahat sila gusto kong ilayo sa kapahamakan. They're so precious that I don't want anyone to touch each of them.

Nandito kami ngayon sa canteen, nag-excuse nalang kami sa first two subjects namin dahil alam kong hindi naman kami makaka-concentrate. Lalo na ang girls. Masiyadong madaming nangyare.

Naikwento na rin nila ang tungkol dun sa babaeng nakita nila sa may milktea shop at ayon sa pag describe nila.. Talaga ngang napaka strange tignan nito.

Maski ako ay maghihinala kapag nagkataong ako ang naka-kita nun.

And.. Kung tatanungin niyo ako kung okay na kami ni Kyla..

Well, siguro.

Hindi ko naman maiwasang hindi siya i-comfort. Mahal na mahal ko si Kyla at ayokong makitang umiiyak siya.

Natatakot na nga siya tapos dadagdagan ko pa ba na hindi siya pansinin? How rude I am.

Nasa harap ko siya ngayon at kumakain, pansin ko nga hindi siya tumitingin sa'kin eh. Parang nahihiya?

"A-ah Ro-roby.." Sambit niya na tila nahihiya.

"Hmm?" I responsed.

"Pwe-pwede ba-ba ki-kita makausap?" She said stuttering and blushing.

I found it so cute.

Napangiti naman ako for seeing her cuteness.

"Sige. Saan ba?" I ask smiling.

"Dun nalang muna tayo sa harap ng canteen, dun sa mga bench. Wala pa namang tao eh." Still, she's not looking at me.

"Tara."
--

Nang makaupo na kami ay, "Bakit gusto mo kong makausap?" I asked straightly.

"I wanted to say thank you for comforting me a while ago kahit na galit ka sa'kin." Nakayukong sambit niya.

"Ah, wala yun. Sinong nagsabing galit ako?" Natatawang sambit ko.

Napatingin naman siya sa gawi ko ng nagtataka, "Hindi ka galit?"

"Hindi. And I never will, pag dating sayo." I said.

"Eh bakit di mo ako pinapansin?"

"Hindi naman porket di kita pinapansin ay galit na ako sayo. Hindi ba pwedeng nagtatampo at nagseselos lang?" Sambit ko at siyang pagtaas baba ng kilay ko.

"Sorry for that. Sorry kung di ko iniisip yung nararamdaman mo. Sorry din kung nasabihan kita ng kung ano ano, pati yung unreasonable nasabi ko sayo.. Hindi ko inisip na may rason naman pala kaya ka naiinis. At siyempre-- ugh.. Nagseselos ka." Sambit niya habang di pa rin nakatingin sa'kin.

"Hey.." Sambit ko at hinawakan ang mga pisnge niya para ma-meet ko ang mata niya.

"Ayaw mo bang makita mukha ko?" I joked.

"Siyempre gusto ko. Namimiss ko na kaya yan." She said.

"Eh bat ayaw mong tumingin sakin?"

"Eh nahihiya ako eh. Tapos imbes na suyuin kita lagi ko pang kasama si Gray." She said, pouting.

Hindi ko napigilang ilapit ang mukha ko at idampi ang labi ko sa labi niya.

Nanlalaki ang matang ibinaling niya ang tingin sakin.

"Sorry. Wag ka na kasi magpa-pout ha." I said.

Hinampas niya ako sa balikat, "Chansing ka ha!"

"Gusto mo naman?"

"Sorry pero talaga Roby." She said still frowning.

"Okay nga lang basta ba sakin ka na ulit sasama ha?" I asked.

"Oo naman, kahit habang buhay pa. Sasamahan kita." She said smiling already.

"So.. Tayo na?" I joked.

Joke lang naman talaga dahil hindi ko naman siya minamadali but what I didn't expected is..

"Oo, tayo na. Para masamahan kita sa forever at ganun ka din sakin." I looked at her unconvinced.

"Oy joke lang! Baka nabigla ka lang sa joke ko?" I asked.

"Ayaw mo ba? Sige wag na muna."

"Siyempre gusto ko! Pero oo na ba?" I asked once again.

"Oo, oo, oo." Sagot niya at hinawakan pa ang mga pisnge ko. "Tatlong oo, para I love you." She said.

"F-ck, I don't know what to say. You really don't know how much happy I am. I love you too Kyla, so much." And once again..

I touched the lips of the girl I love.
--

Michaella POV

"Guys! Guys! Look oh!" Sambit ni Christalie at itinuro sina Roby at Kyla na nakaupo sa bench.

At... OMG. Nagkikiss.

Kahit nasa state of shock ako dahil sa takot sa mga nangyayare ay.. Kinikilig pa rin ako.

"Sila na rin siguro." Kinikilig na sambit ni Danlex.

"Eh tayo kailan?" Sambit sakanya ni Marky.

"Secret." And Danlex winked at him.

Aysh. Nagkalat ang couples. Nao-op kami.

"Op kami nina Julia at Mich." Sambit ni Rustlene at tumango tango naman kami ni Julia bilang pagsangayon.

"Nandiyan naman sina Carlo, Jeric at Kristoff kasi." Asar ni Gwen samin.

Agad naman kaming pinamulahan sa mga sinasabi nila.

"Oo nga, nandito naman kami." Sabay sabay na sambit ng tatlo habang tumatawa.

Natigil naman ang tawanan namin nang mag-bell na. Recess na.

Nakita ko ang isang classmate namin na papunta na sa bilihan ng pagkain, "Psst Arvs!" I called.

Lumapit siya at, "Ano yun?"

"May mga ginawa ba?" I asked. Ayokong nahuhuli sa acads eh.

"Nothing much. Nga pala, wala na daw gagawin pagkatapos ng recess at walang pasok mamayang hapon magre-ready daw sila sa DSU day eh." She said then shrugged.

"Yes!" Sabay sabay na sambit ng mga taong nasa likod ko na nakikinig pala sa usapan namin ni Arvs.

"Ah ganun ba, thank you Arvs." I said.

"Okay ka na ba?" Sambit ni Kristoff pagkaharap ko sakanya, naka harap ako sakanya eh.

"Yep, bahala na si karma dun kay Angel of Death." I said.

"Hayaan mo, pro-protektahan naman kita." He said and smiled.

I somehow.. Felt my cheeks turned red.

I heard him chuckle, nakita niya ba? Na nag blush ako? Halaaaa bat ba kasi ako nagbl-blush. Kristoff. I am-- naputol ang iniisip ko ng..

"Shrug it off." He chuckled again, "May gagawin ka ba mamaya?"

"Wala naman." I said.

"May pupuntahan tayo." He said and wiggled his brows.

"Saan?" I asked in confusion.

"Basta..." He said. Smiling weirdly.

Napangiti na rin ako dahil sa gummy smile niya. Nakakahawa eh, "Okay." I smiled back.
--

[A/N: Hi Unnie MichKimZhangMinLee!]