If They Ruled the World [BTS & Lovelyz FF]

Chapter 60 (Highschool Ball III)

Kyla POV

We are up to the candlelight now. We are going to form a heart shape. Dapat may ka-pair ka papunta sa pwesto. Kapag nakarating na doon lahat ay siyang pagsisindi ng kandila paikot sa hugis.

Nagswap ang partners, ka-partner ko ngayon si Marky.

He's sweating, and I definitely know why! Kinakabahan siya. Alam niyo kung bakit? Malalaman niyo!

"Nervous, eh?" Pang aasar ko pa.

"Eh, wag kang ganyan.." Hindi makatingin na sambit niya.

Gusto kong tumawa pero ehhh. Wag na. Alam ko naman ang feeling na kabahan ng ganyan.

Malapit na sana kami sa nasabing pwesto ngunit dumiretso kami sa back stage ng di man lang napapansin ni Danlex. Magkakadikit nga kaming girls pati na ang boys eh pero sinadya naming humiwalay sa linya nila ni Roby. Swap kami ng partners eh.

Nang masiguradong hindi kami napansin ni Danlex ay iniwan na rin namin si Marky sa gilid ng stage.

Kinausap na namin ang officials ng school para sa mangyayaring ito. Oh, well.. Pumayag naman sila at tila kinikilig pa nga eh.

"This is so exciting." Impit na tili ni Christalie.

"Good luck sa'tin." Nae-excite rin na sambit ni Lance.

"This night is really for Danlex. Aigoo~" Buntong hininga ni Julia ngunit mahahalata mo namang masaya siya.

Maya maya pa ay sumilip dito sa backstage ang isa sa mga emcee, "Tapos na silang bumuo ng heart shape, get ready na girls at boys."

Nag ready na rin kami agad. Alternate ang linya namin. Girls boys girls.

Sinindihan na namin ang mga kandila namin at inayos na rin ng boys ang mga flowers na dala nila.

"Ehem." Rinig naming panimula ni Marky. "Before we start the lighting of the candles, let me do this first." Kinakabahang sambit niya.

Nag play ang music at nag start na kaming lumabas isa-isa.

In-inform namin ang mga studyante tungkol dito kaya naman binigyan nila kami ng daan papunta sa gitna kung nasan dinala ni Roby si Danlex.

Pinaikutan namin siya.. She looks so surprised.

"Let's light our candles together." Sambit pa ni Marky.

Lumapit kami sa mga studyanteng nasa heart shape at ipinasa ang mga sindi ng kandila namin at siyang pag-ikot ng sindi paikot sa hugis na nabuo.

Bumalik kami sa pwesto at isa isang ibinigay ng boys ang roses nila.

Hindi alam ni Danlex ang magiging reaction.
-

Marky POV

Kinakabahan ako, big time. Pinagpapawisan ako ng sobra.

Umalis na ako sa gilid ng stage at pumunta sa gitna.

Gumilid ang lahat para padaanin ako. Ganun din ang boys at girls ngunit pagkarating ko sa harap niya ay pinapalibutan pa rin kami ng mga ito.

A sweet background music played.

And the people around us started to sway...

"Danlex." Panimula ko.

"Marky, ano to..." Maluha luhang sambit na niya.

"Hush, first things first."

"I've been courting you for months and I must say.. May nagbago sa nararamdaman ko. At yun ay mas lalo pa akong nahuhulog sayo. I smile when you smile. I laugh when you laugh. I frown when you frown and I got hurt when you cry.. I don't know when I started to like you, to love you. I just did. Fck, Danlex... I just did."

Bumuhos ang luha ni Danlex, alam kong masaya siya sa mga naririnig niya. I mean it. Every word I said, I fcking mean it.

"Danlex, can I have this dance?" Sambit ko.

Napangiti naman ako ng tumango siya at kasabay non ay ang pag-abot sakin ni Jeric ng bouquet.

"For you." I smiled.

"Marky--"

"Please don't talk first... Can we just enjoy this dance?" She nodded and smiled for an answer.
-

Danlex POV

Hindi ko alam kung saan ilalagay ang kasiyahan na nararamdaman ko.

Ang saya saya ko..

Mabuti nalang at sinabi ni Marky na wag muna ako magsasalita dahil maski ako ay hindi ko rin alam ang sasabihin ko..

Maya maya ay natapos ang kanta.

Lumayo siya ng bahagya at kinuha ulit ang mic.

"Highschool ball is considered as the most memorable night of every junior and senior student... But tonight, I will make it more memorable for you, my love."

"Sabi ko nga, mas lalo akong nahuhulog para saiyo. Hindi ko alam kung makaka-ahon pa ako. But one thing is for sure... Ayoko ng mawala ka pa."

Tumalon ang puso ko sa mga naririnig ko. Hindi mo rin alam Marky kung gaano ako nahuhulog para sayo.

"Danlex.. I'm afraid to lose you. That's my biggest fear. Please be totally mine... Can you be mine? Can we start writing our own love story?"

Napaluha nanaman ako. Sobrang saya ko. Natatakot rin ako na mawala pa siya sakin.

Marky na yan oh, papakawalan ko pa ba?

I walked closer to him and kissed him quickly in his lips.

"Is that a yes?" Gulat na gulat na sambit niya.

I nodded.

"She answered yes!" Sigaw niya.

Nagsimulang magsigawan at magpalakpakan ang mga tao..

Niyakap niya ako ng mahigpit na mahigpit.

"I love you, Danlex. I will never let you go.."

"I love you more, Marky."

And I will never let you go, too.