Dream of a Lifetime (On going)

Chapter 11:Kristoff Gonzaga

Chapter 11:Kristoff Gonzaga

Author's greeting!!  

Kon ni chi wa! <–eto po yung pinakatamang spelling means hello.  

Ohayo gozaimasu <-eto po yung tamang spelling means good morning.  

Gomennasai <-eto ulit po yung tamang spelling means sorry.  

~o~o~o

Iyan po yung madalas kong intro sa inyo o note noong mga previous chapters. Mianhe sa mga errors ah. Please understand.  

~o~o~o~

Good news! Look who's top 39/49 top notchers ->that's me!

It's a combination po of two sections. *sabog confetti*  

Arigatou po sa inyong lahat! Isa kayo sa mga naging inspirasyon ko. Yehey! Mabuhay tayong lahat! Sana hanggang sa huli,basahin niyo ito at makapagchikahan tayo hehe. Kayo,kamusta grades niyo? Sana pare-parehas tayong magimprove! Anyways,this is really obvious so,here's Chapter 11's POV ; Toffi! Stay tuned! ^-^ Lovelots!  

~o~o~o~  

Chapter 11:Kristoff Gonzaga  

Toffi's POV  

Nakita niyo ba si Nikki? <-Si Monik daw yan dibadibs?  

Ilang araw ko na siyang hindi nakakasama eh. Once na makita kong kasama ng barkada niya,biglang mawawala sa tuwing sinusundan ko. And sembreak diba? Well,nagpunta ako sa kanila pero it's either walang tao o wala siya.  

Pero,may pasok na nga pala ngayon which means makikita ko na ulit siya *u* Sumakay na ako sa motor ko at dumeretso sa bahay nila. Isasabay ko na siya sa pagpasok.  

Wala siya =_=  

Haaayst! Umagang umaga bad vibes na agad ako. Tsk. Paano ba talaga kami magkakaquality time nito? Wait! Nakita niyo ba si James? Yung syongang umeeksena sa tuwing magkasama kami ni Nikki? Yung katabi namin sa upuan? Matagal na siyang wanted sa akin eh. Hindi ako maka-pogi points sa Nikki ko dahil sa kanya eh.  

~Miss Author! Ano nga bang sasabihin ko? Nakalimutan ko yung script. Nabasa yung kodigo ko eh.  

(Author: Ewan ko sa'yo. Hmp! De joke lang XD. Ehem,magkwento ka lang ng magkwento isama mo na rin yung nilalaman ng damdamin mo sa mga nangyayari sa ewan ko na sa'yo.)  

~May naintindihan nga ako.  

(Author: Shh! Busy ako. POV mo naman ito dibadibs kaya gora lang! Gayahin si Dora the explorer! Kwento mo na lang yung mga tungkol sa'yo at kay Monik.)  

~Siya si Nikki.  

(Author: Siya rin yun.)  

~Sige Monik lang ang itatawag niyo sa kanya ah. Ako lang ang tatawag ng Nikki slash Nikki ko.  

(Author: Enggg! Meron na pong tumawag sa kanya nun. Niks pa nga eyy. Minsan nga Mahal pa ang tawag eh)  

~blah blah blah,magp-POV na nga ako. Shuupi! Layas! Bumili ka na lang ng kausap mo.

(Author: K fine whatever che! Hmp!)  

Hmmm...paano ko ba sisimulan?  

(Author: Ehem,correction,paano mo ba itutuloy kasi kanina mo pang sinisimulan)  

~May sinasabi ka pa,Miss Author?  

(Author: ¬.¬ bad Toffi! >.<)  

Sorry na Miss Author. Peace be with you! So,sisimulan ko na ang pagkukwento. Normally kasi,si Nikki  a.k.a. Monik ang childhood friend at puppy love ko. Nalungkot ako nung umalis sila ni Tita Monik at lumipat dito sa Greenville. Yun nga,matagal ko siyang hinanap hanggang sa nakita ko na siya. Akala ko ayos na ang problema ko pero hindi pa pala.