Hoofdstuk 20

1.1K 51 2
                                    

Luna

De twee schimmen draaien zich om. Door het zwakke licht zie ik het niet supergoed, maar ik ken ze, helaas, wel herkennen. "Thijs en Robin, als ik het niet dacht!" Ze lijken verbaasd, maar dan zie ik bij Thijs een blik van herkenning. "Dag Luna, lang niet gezien. Hoe is het met je?" "Dit is geen theekransje Thijs. O, Alice wil jij de politie even bellen?" Ze knikt en loopt gelijk de kamer uit. "Dus, nog steeds even hopeloos en saai als eerst? Wat doen jullie hier?" "Wij stelen, dat zie je toch! Kijk, ik ben benieuwd van wie deze auto's zijn!" Robin is nog hetzelfde als eerst. Dom, irritant en vooral hopeloos! "Wat doe je gek? Je geeft haar alle informatie, waarop ik juist zei dat je die NIET mocht zeggen als iemand ons betrapte!" Robin's gezicht vormt een O en ik kan een grinnik niet onderdrukken.

"Bedankt voor het bellen! Fijne 'dag' verder!" Daarmee lopen de agenten de deur uit en kijken Alice en ik elkaar aan. Alice rolt met haar ogen. "You kidding me, right?" Ik schud mijn hoofd. Na het gesprekje tussen Robin, Thijs en mij is er niet veel interessants gebeurd. Alice belde de politie en die waren er al na 10 minuten en die namen Robin en Thijs mee. Ze hadden het over dat ze hun al langer zochten en erge criminelen waren ofzo. Het zal wel! "TV kijken?" "Alice, je weet dat je random bent?" Ze knikt en ze zet de TV aan. "OMG, Alex and Co is erop! Dat gaan we kijken. Het is een marathon!" Ik zucht, ik heb geen mening meer! Ik ben nu ook een beetje hopeloos! "Hoe laat is het eigenlijk?" Alice kijkt op haar telefoon. "3 uur 's nachts! En wij gaan niet meer naar bed!" Alsof ik dat nog van plan was!

Het is nu ondertussen 7 uur en dat betekent dat iedereen naar beneden moet komen. "Zijn jullie al beneden? Hoelang al?" Dat is Emily, het meisje van de Ferrari. Ze is altijd heel erg nieuwsgierig, maar ze is super aardig! Ze is in 2 maanden een hele goede vriendin van mij geworden. Alice en ik kijken elkaar aan en beginnen te lachen. "Vanaf 3 uur 's nachts!" "Serieus, zo lang? Zijn jullie niet moe?" Ik schud mijn hoofd. "Ik heb gister al heel lang geslapen! En Alice ook." Ze knikt en loopt naar de keuken. Wij hebben al ontbeten en daar ben ik blij om ook! Aangezien om 7 uur iedereen eet is het erg druk, dus duurt het lang voor je eindelijk kunt eten. En dan komt Arthur naar beneden.

"Jongens en meiden, ik heb een mededeling. We worden straks uit deze kamer gezet, omdat hij verhuurt is aan iemand anders. Wacht even met praten, want ik ben nog niet klaar! Ik heb een huis gekocht en daar verblijven we de hele tijd. Als we ergens anders naartoe moeten kan het niet, maar hier trainen we en dat soort dingen. Pak dus snel al je spullen bij elkaar, dan zeg ik zo waar je precies naartoe moet. Go, go, go!" Alice en ik trekken een sprint naar boven en lopen allebei onze kamers in. Alice slaapt in de kamer naast mij, dus dat is wel handig. Ik pak snel mijn koffer onder het bed vandaan en gooi alles in mijn koffer. Ik heb niet zoveel spullen dus dat kan prima. Mijn dansspullen doe ik in een aparte tas en dan heb ik nog mijn Eastpack. Ik pak wat chips en andere dingen en doe die in mijn Eastpack. Ook mijn telefoon, oplader en nog wat andere handige dingetjes voor onderweg. Met mijn koffer en 2 tassen loop ik naar beneden en vraag aan Arthur waar we naartoe moeten. We moeten 2 en een half uur rijden! Ik gris mijn autosleutels van de tafel en loop naar buiten. Daar staat mijn mooie Porsche Carrera GT (zie de foto bovenaan!). Ik leg mijn spullen op de 'achterbank' en als Alice naast me staan leg ik haar spullen daar neer. "Let's go!" Ze stapt in de auto. Ik volg haar voorbeeld en even later rijden we weg. Op naar onze nieuwe bestemming!

*Skip de autorit*

Het is echt een supergroot huis! Ik pak de spullen van Alice en mij uit de auto en we lopen samen naar binnen. We hebben de huissleutels gekregen, omdat we als eerste weggingen. Gelijk tillen we onze spullen naar boven en kiezen we de grootste kamer uit. Een tweepersoonsbed. Dat maakt niet heel veel uit, Alice en ik hebben vroeger vaak gelogeerd en vergeet niet dat we op het internaat ook bij elkaar sliepen. "Laten we onze spullen eerst uitpakken en als er dan al wat mensen zijn gaan we met zijn tweeën naar de Starbucks. Ik heb echt koffie nodig!" Ik grinnik. Alice is zolang ik haar al ken verslaafd aan koffie en aan de Starbucks. "Good idea!" We maken onze koffers los en leggen alles in de grote inloopkast. Nou het zijn eigenlijk 2 inloopkasten en we hebben allebei een eigen badkamer. Pretty nice!

Na een half uurtje zijn we klaar en lopen we naar beneden. Op dat moment komen Arthur, Emily en nog een paar mensen waarvan ik de naam niet weet binnen. "Arthur hier heb je de sleutel, wij gaan even de buurt verkennen!" "Over de sleutel, hier heb je er nog een, er is er voor iedereen een sleutel!"

Mijn Jongens Internaat?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu