Hayaller ucu bucağı olmayan toz tabakası.
Hayaller sis gibi bulanık,
Gözlerin önünde lâkin;
İnsanlar âmâ hayallere.
Hayaller çürüyüp gitmekte.
Tıpkı terkedilmiş bir virane.
Sus azıcık acımı dinle...
Terli avuçlarımda yalnızlık,
Esef solunum borumda takılı kalmış.
Ameliyat gerekiyor dedi tabip.
YaHu esef dedim...
Nasıl çıkarılır ki beytinden?
Sus her sabah başımın etini yiyen kahredici vesvese.
Ölüm senden daha hoş gözüküyor bitap gözüme.
Ağla acı, ağla ki sende büyüme.
Taşma, sığamadığın bu yüreğimden.
Taşma bu kaybolduğum ölüm sessizliğinde...
HakUmmu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRKAÇ KELÂM
PoetryHissizlik var bu satırlarda, tükeniş var. Susmanın pişmanlığı, yakıp kavuruşu var. 23.10.2016