Ellerim buz tutmuş ne çare...
Yüreğindeki ruh olmuş biçare
Acı sinmiş karanlık simaya
Gök olmuş kara ne çare...
Ölüm uzak sanar o fani
Yürek bilse de ne çare...
Elem olmuş kimliğim
Huzur olsa ne çare...
Biçare bir çırpınıştır bu ömür
Kaçsan da kurtulamazsın ne çare...
Yakındır Mevla ya varış
Sen kendini vursan ne çare...
Bu satır burada son bulmaz
Son bulsa olur biçare...
HakUmmu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRKAÇ KELÂM
PoetryHissizlik var bu satırlarda, tükeniş var. Susmanın pişmanlığı, yakıp kavuruşu var. 23.10.2016
