BİRKAÇ KELÂM

BİRKAÇ KELÂM √69

Ayaklarımızın altındaki dikenler nereden geldi?
İlerlemek zor,
Önümüzde kara gölgeler,
Geçit vermiyor,
Adımlarımız titrek, ürkek.
Bir bebek emeklemesi kadar dakika hesabı.
Yüreğimizin orta yerinde bir sızı.

Önümüze değil üstümüze atılan (toprak üstünde) gül.

Anlatamamak birşeyi,
Yeni bir ırkın içinde yabancı kalmak…
Çevirememek sızıları…

Ve ağlayamamak dolu dizgin.
Bu gidişin nereye olduğunu bilememek neden?

Artık geceleri uyumak, kolay da değil!

Unutamamak insanlığın çilesini,
Geceleri uyumak değil aslında bir insanın derdi,
Vicdanı yormamak en mühimi.

(Neyi sevmem ben bilir misiniz?
İki gün ağlayıp üçüncü gün unutmayı!)

HakUmmu