Gözleri dolu dolu bakıyordu.
Bakışlarındaki yetimliği yok etmek istedim.
Olmadı…
Sağ elinin şehadet parmağını yukarı kaldırdı
Ve sonra kalbine yerleştirdi.
Bu onun bana Allah'a emanet değişiydi.
Lâl dı.
Ama bu aramızı açmazdı.
Çoğu konuşan insandan daha iyi anlardık birbirimizi.
Ben onun gözlerinden anlardım
Yetimliğini.
O benim gözlerimden anlardı
Öksüzlüğümü…
HakUmmu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRKAÇ KELÂM
ПоэзияHissizlik var bu satırlarda, tükeniş var. Susmanın pişmanlığı, yakıp kavuruşu var. 23.10.2016
