BİRKAÇ KELÂM

BİRKAÇ KELÂM √55

Bir keresinde annem insanların çok fena olduğundan dem vurmuştu.
Susmuştum.
Fenalık neydi bilmezdim.
Ergen tabirinde “fena” güzel demekti. Annem ne demeye fena derdi ki?
Oysa dünya tekin bir yer değildi.
18.5 yıllık ömrümde 7 yaşında keşfetmiştim dünyanın kötülüklerini.
Galiba fena kötü demekti.
Yoksa annem neden kötü yerdeki bir insana güzel desindi ki?
Düşündüm taşındım. Düşündüm taşındım, düştüm. Ama bir türlü anlayamadım(kalkamadım).

Neden insanlar kötü olmak isterlerdi ki?

Gülümsemenin sadaka olduğunu öğrendiğimden beri somurtkan insanları gülümsetmek için uğraştım. Amaçsız bir çaba olduğunu kanıtlamaya çalıştılar. Lâkin vazgeçmedim.
İnsanlar gülümseyince güzeldi.
Güzel olmak iyi bir şeydi değil mi???

Güzel insanlar sevilirdi.
Kötü insanlar çirkin değil miydi???

Güzellik neye göreydi?
Benim gözümde iyi insanlar güzel, kötü insanlar çirkindi!

Kötü insanlarda, fena insanlardı annemin gözünde.

O zaman her fena insan çirkin sayılmaz mıydı?

Çirkin olduğumu düşündüğüm zamanlar kendimi avutuşum geldi aklıma.
Ben iyilik yapmayı gülümsemeyi seven bir insandım.

O zaman güzel bir insan sayılmaz mıydım?

Acımı içimde yaşamayı sever öyle yaşamaya çalışırdım.

Çalışırdım. Yaşamak zordu.
Yaşamaya çalışıyordum.

Şimdi gözlerimi yumma vakti.

Galiba yine düşünce alemine uğrayacak zihnim.

Gidiyorum.

Allah’ a emanet olsun güzel insanlar.

HakUmmu
“

20:40” 23.04.2017