Hangbrug

8

"Hoe gaan we dit aanpakken?" vraag ik aan de meiden voor me.
"Met takken, ducttape en het zeil." Olivia kijkt me aan. "Laten we beginnen." We hebben al wat takken verzameld. Het zijn lange en middelmatige takken. Het zeil is ongeveer twee bij twee meter, als we er allemaal onder willen, moeten we dus dicht bij elkaar liggen.
"Ik heb een plan", begin ik. Ze kijken me beide aan.
"Vertel", moedigt Olivia me aan.
"Als we het zeil dubbel klappen en vervolgens omhoog houden door het te laten leunen op een sterk touw, of op een tak, die wordt vastgeklemd tussen twee bomen of twee takken, dan hebben we ongeveer een meter breed, twee meter lang en driekwart hoog aan ruimte", zeg ik trots.
"Klinkt prima", mompelt Miluji.
"De achter en voorkant kunnen we bedekken met takken met bladeren, zodat er geen kou in komt. Ook kunnen we het zeil zelf bedekken met bladeren", suggereert Olivia.
"En we gaan gezellig dicht bij elkaar slapen", zeg ik met een lach.
"Houd je je kleding aan?" vraagt Miluji met een serieus gezicht.
"Ik beloof het", zeg ik plechtig.
"Dan is het goed", lacht ze.
"Het deken is even groot als het zeil, dus we kunnen met z'n allen onder de deken", zegt Olivia.
"Top. Gaan we dan nu bouwen?"
"Jepjep." We pakken een tak van drie meter en houden hem tussen twee bomen. De ruimte tussen de twee bomen is ongeveer een halve meter groter dan het zeil, dus het past perfect. We plakken de tak met ducttape aan de bomen vast, zo stevig mogelijk. Het zeil wordt eroverheen geworpen en de zeilflappen worden vastgezet door twee dikke takken. Miluji gaat nu takken zoeken met mooie bladeren, zodat we het tentje kunnen bedekken.
"Nou, ik ben trots", zeg ik. Ik bekijk het tentje van een afstand en knik goedkeurend.
"Ik ook." Miluji kijkt tevreden naar de tent. "Leuke tijdsbesteding."
"Wat gaan we morgen doen?" vraagt Olivia, die net weer aan komt lopen. Ze heeft net weer even het vuur groter gemaakt.
"Het is denk ik handiger om te bedenken hoe we dit gaan winnen, hoe we aan de overkant gaan komen", zeg ik.
"Dat kan ook", mompelt Olivia.
"Iemand ideeën?" Miluji kijkt ons hoopvol aan.
"Iedereen neersteken voordat de twee weken om zijn", zeg ik. Miluji en Olivia kijken me aan alsof ik ze zojuist al heb neergestoken. "Het was een idee, je zei niet dat het een goed idee moest zijn..."
"We kunnen dit beter in de komende twee weken bedenken en dan na de nieuwe lading mensen gaan beginnen", Olivia kijkt ons aan, "oké?"
"Oké", zeggen Miluji en ik tegelijk. "Maar ik ga morgen de buurt verkennen", voeg ik vastberaden toe.
"Veel geluk ermee", zegt Olivia.
"Bedankt."
Het is al laat, de hut kostte veel tijd en moeite, maar zo hebben we wel wat. We hebben zo meer warmte en de regen is nu al helemaal geen probleem meer, het is het dus waard.
"Ik ga slapen, truste", zegt Miluji. Ze gaapt en zwaait gedag voordat ze naar het tentje loopt.
"Truste!" roep ik haar nog achterna. Ze steek haar hand op, als teken dat ze me heeft gehoord.
"Ik ga ook zo", deelt Olivia mee.
"Ik doe eerst wat hout op het vuur en daarna kom ik ook." Olivia knikt en ze wandelt Miluji achterna. "Welterusten​!" schreeuw ik ook naar haar.
"Truste!" roept ze terug. Ikzelf loop naar het vuurtje en leg er vier grote blokken hout op. Ik kijk nog even naar het vuur en naar de lucht. Volgens mij is het nog niet zo heel erg laat, dus ik doe er voor de zekerheid nog een paar blokken hout bij.

01'01'17
Gelukkig nieuwjaar!
Hopelijk was het een leuk deel😅
XxThyrza