Hangbrug

6

We klimmen en klauteren tussen de spleet in de rotsen, op weg naar de rugzakken. Het regent nog steeds, maar we trekken er ons vrij weinig van aan. Vandaag is de dag dat we onze voedselvoorraden weer bij kunnen vullen. Anderhalve week hebben we geleefd op wat we op dit terrein konden vinden. Opeens staat Miluji stil en ik bots tegen haar op.
"Pas wel op", zegt ze.
"Jaja, uiteraard", mompel ik en ik loop haar voorbij. We kunnen ons geen getreuzel veroorloven, binnen de kortste keren kan de rest er staan.
"Pak zo veel je kan", zegt Olivia zacht wanneer we de Plek naderen. De Plek is gewoon een plek, we hebben er alleen een bepaald lidwoord voor gezet en het zelfstandig naamwoord wat verwees naar wat het was, is nu de naam.
"Komt voor de bakker", zegt Miluji.
"Komt voor de slager", zeg ik.
"Jij bent zeker de leukste thuis." Olivia spuugt haar woorden uit, ze is te gestrest om het pakken van de tassen en niet te sterven. Best begrijpelijk, maar ze mag wel wat meer lachen.
"Als ik iemand zie, wat moet ik dan doen?" vraag ik voor de zekerheid.
"Dood hem." Olivia kijkt me doordringend aan. "Ik meen het." Ik knik en ze loopt weer voor me uit. We naderen de plek en het stresgehalte van Olivia is nog meer gestegen. We moeten bukken, kruipen, laagblijven, stil blijven en zo nu en dan plat op de grond liggen, soms zelfs half onder de bosjes.
"Sht!" sist ze.
"We zeiden niets." Hoofdschuddend staat Miluji op. "Kom op, we gaan er gewoon heen."
Het regent nog steeds en het is nog steeds donker. En wij zijn nog steeds buiten in de regen, op weg naar de Plek. Best sneu, is het niet?
"Brandon, opletten!" sist Olivia boos.
"Bigfoot, rustig. Je voeten zijn zo groot dat die meer geluid maken dan Mimi en ik bij elkaar", ik grinnik, "bovendien, er is in de verste verte niemand te vinden hier."
"Wat had dat te maken met het feit dat jij moest opletten?" vraagt Miluji. Ik haal m'n schouder op. Het is donker, maar de silhouetten zijn duidelijk zichtbaar. Het begint ook al een beetje licht te worden, wat best prettig is.
"Let gewoon op, ik wil niet sterven omdat je een fout maakt", zucht Olivia.
"Al goed."
"De Plek, de Plek, die lieve goede plek", zing ik zachtjes.
"Wat doe je?" vraagt Miluji met een opgetrokken wenkbrauw.
"Ik moest aan Sinterklaas denken en aan de Plek, dus hier is m'n nieuwe liedje. Je kan hem kopen op iTunes." Miluji schudt haar hoofd en zucht.
"Je bent onmogelijk."

Sorry voor de korte delen, maar deze week wordt het vakantie en ik beloof langere stukken❤

XxThyrza