Ghost Rockers- Alex en Jules (boyxboy)

3. Het afspraakje van Alex en Jules

Alex pov

De schooldag is gedaan en dat betekent dat ik kan afspreken met Jules. Ik heb er zoveel zin in!! Ik ben super blij dat het terug goed is tussen ons.

"Veel geluk bever!!", roept Charlie nog naar me.

"Dankjewel Charles. Jij ook!!"

"Dankjewel.", roept ze terug.

Vandaag heeft ze een date met Jimmy. Jimmy heeft haar daarjuist gevraagd. Het was zo schattig. Jimmy is zo verlegen en raakte maar niet uit zijn woorden maar het is hem uiteindelijk dan toch gelukt. Toen ze "Ja" zei was Jimmy zo gelukkig dat hij haar een kus op haar wang gaf. Allebei keken ze elkaar geschrokken aan, maar daarna moeten ze er allebei om lachen. Het was grappig om te zien. Ik heb trouwens alles aan mijn vrienden verteld van wat er gebeurd was. Ze zijn blij dat het nu toch weer goed is.

Ik zit te wachten op Jules. Hij is al 10 minuten te laat. Waar is hij? Hij zou toch ni teruggekrabelt hebben... Ik zucht diep. Ik had dit wel kunnen raden. Iemand die mij leuk vind, dat kan gewoon niet. Maar toch had ik even hoop.

Plots is het zwart voor mijn ogen. "Wie is dit??", hoor ik een stem zeggen in mijn oor.

Ik doe de handen voor mijn ogen weg en draai me om.

"Jules!! Daar ben je!!" Zonder na te denken geef ik hem een dikke knuffel.

"Je bent zo blij. Ben je niet moe na al die zware lessen?", vraagt Jules.

"Ik vind het gewoon leuk dat je niet meer boos op me bent en trouwens ik ben nooit moe!! Dat zal je nog wel ontdekken als je me beter leert kennen", zeg ik en ik knipoog naar hem.

Jules begint te lachen. "Vertrouw jij mij?", vraagt Jules.

"Natuurlijk vertrouw ik jou.", zeg ik.

"Oké kom dan maar mee.", zegt Jules en hij glimlacht naat me.

Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee naar buiten. Samen lopen we naar het park.

We gaan naar een plek in het park waar ik nog nooit ben geweest. Het was wat verstopt. Niet veel mensen komen hier.

"Wauw wat is het hier mooi!", roep ik.

"Hier kwam ik vroeger altijd met mijn oma spelen.", zegt hij. "Jij bent de eerste die ik het laat zien."

Ik zet een stap naar voor en kijk in de mooie ogen van Jules. Ik fluister in zijn oor dat het een eer is om dit te zien. Jules glimlacht lief.

"Kom we gaan zitten!", zegt Jules. "Ik zal je vertellen waarom ik van school ben verandert."

Ik leg mijn hand op zijn schouder als teken dat hij er niet alleen voor staat en daarna begint hij te praten;

"Vorig jaar had ik een jongen leren kennen. Zijn naam was Tom. Ik was er stapel verliefd op en liet hem dat ook duidelijk weten. Maar Tom was geen normale jongen. Hij had problemen thuis waardoor hij zich niet in bedwang kon houden. Ik moest voor hem gaan stelen in winkels en inbreken in huizen. Omdat ik zoveel van hem hield deed ik dat ook. Alles voor de liefde! Dat zeggen ze toch altijd!
Op een dag werd het te veel voor mij en wou ik gewoon weg. Weg van alles!! Ik ben verhuist met mijn moeder en ik begin nu aan een nieuw leven op het 'DAM'. , zegt Jules

"Ik wou het eerst niemand vertellen omdat ze me dan anders zouden zien. Ze zouden me zien als de jongen die steelt en dat wil ik niet. Maar jou vertrouw ik.", glimlacht hij.

"Dat is een heftig verhaal. Je moet weten dat je er niet alleen voor staat.", zeg ik.

Stiekem ben ik wel blij omdat Jules op jongens valt. Maar het is erg dat hij dit heeft moeten meemaken.

"Wil je dit alsjeblieft niet doorvertellen aan je vrienden? Jij bent de enige die dit weet.", zegt Jules.

Ik vind dit echt zo leuk dat hij dit speciaal aan mij verteld.

"Ik beloof het je dat ik het aan niemand vertel!" Ik pak Jules zijn handen vast. "Dit is ons geheimpje!"

Jules gaat op het gras liggen. "Lig je lekker?"

Hij knikt met een lach en ik ga naast hem liggen. Samen kijken we naar de wolken. Een paar minuten blijven we zo liggen. Allebei zijn we diep in onze gedachten. Het is stil. Maar het is een fijne stilte. Jules gaat rechtop zitten.

"Heb je het een beetje naar je zin.", vraagt Jules.

Ik ga ook rechtop zitten. Ik knik. "Zeker omdat jij hier bent.", fluister ik.

Jules begint te blozen.

"Jules als er iets is kan je het me altijd vertellen. Ik wil er voor je zijn en ik zal altijd naar je luisteren.", zeg ik. 

"Je bent zo lief.", zegt hij.

"En jij bent zo mooi."

Ik kijk vlug weg. Dit had ik niet mogen zeggen. Nu gaat hij mij waarschijnlijk afwijzen.

Hij duwt mijn gezicht naar hem toe. Even kijk ik naar zijn lippen maar daarna weer naar zijn ogen. Ik zou hem zo graag willen kussen. Maar misschien voelt hij niet het zelfde.

Ik kan niet meer wachten en kijk terug naar de mooie lippen van Jules. We kijken elkaar verliefd aan. Stilletjes kom ik dichter en dichter...

Word vervolgt!! Laat me weten wat je ervan vind