Ghost Rockers- Alex en Jules (boyxboy)

21. Maak je geen zorgen

Alex pov

Ik schrik wakker. Mijn voorhoofd is nat van het zweet. Weer die nachtmerrie. Dit is al de 2de keer dat ik deze nachtmerrie heb. Een verschrikkelikke nachtmerie! Altijd met het zelfde einde. Het gaat over de brand. Het begint met Jules die me komt redden en het eindigt altijd hetzelfde. Het eindigt altijd met Jules die me uit het raam gooit en... sterft... Op dat moment word ik altijd wakker.

Ik veeg het zweet van mijn hoofd af. Het is vandaag 25 december. Dat betekent dus dat het vandaag Kerstmis is. Meestal hoef ik geen cadeautjes. Maar dit jaar is er 1 ding dat ik echt zo graag zou willen. Het enige cadeautje dat ik zou willen is Jules. Maar ik weet dat het niet kan. Het zou een wonder zijn en wonderen bestaan niet...

Ik kijk naar mijn klok. Het is nu 8:45 uur. Ik besluit om vandaag niet naar school te gaan. Ik kan het niet aan. Overal zie ik Jules, Jules en nog is Jules. Vanbinnen ben ik leeg. Maar aan 1 ding denk ik de hele tijd en dat is Jules. Op school laat het me nog meer aan hem herinneren. Niet dat het slecht is want ik wil en kan Jules niet vergeten maar als ik er aan terugdenk, begin ik altijd te huilen. Door te huilen doe ik andere mensen ook pijn en dat wil ik niet. Ik wil niet dat zij lijden onder mijn pijn. Ik blijf dus thuis.

Morgen is het vrijdag. Dat betekent dus het kerstexamen van Muziek. Gisterenavond heb ik de tekst voor mijn lied gescheven. Ik hoop als ik het morgen zing, Jules het kan horen. Ik heb dit voor hem geschreven. Morgen als ik zing gaat iedereen me aankijken. Zelf de ouders komen. Mijn moeder komt ook. Het word een belangrijke dag. Iedereen kijkt mee. Maar dat kan me niet schelen. Iedereen mag weten hoeveel ik om hem geef. Eerst was ik bang voor de reacties van mensen als ze wisten dat ik homo was. Nu kan het me niet meer schelen. Ik ga dit liedje zingen. Speciaal voor hem en iedereen mag het weten.

Ik check mijn telefoon. De politie heeft nog een paar keer gebeld. Ik hoef hun niet te horen. Dus ik negeer het gewoon. Ik kijk naar de foto's van mij en Jules op mijn GSM. We waren zo gelukkig. Op elke foto staat Jules perfect en lachend. Ik mis hem. De kader is gisteren gebroken. Net zoals mijn hart. Daarna check ik mijn berichten op WhatsApp. Ik heb er wel een paar. Het zijn berichten van mij vrienden op de Ghost Rockers groep.

Gisteren na het weglopen;
Mila: Alex waar ben je? 14:37
Mila: Je bent weggelopen van school en daarna hebben we niks meer van je gehoord. Laat a.u.b iets weten. 14:39
Jonas: Sorry dat we zo aandrongen. We maken ons zorgen. 15:00
Charlie: Inderdaad. We missen je bever, laat iets weten... 15:26

Vandaag;
Mila: Je bent vandaag niet op school, moeten we ons zorgen maken? 7:50
Jimmy: Alex laat a.u.b iets weten 7:52
Ik: Sorry guys voor gisteren. Ik weet dat jullie alleen maar wouden helpen. Vandaag kom ik niet naar school. Ik zie jullie morgen. Maak julie geen zorgen. 8:57

Jules pov

Alex heeft gisteren niet opgenomen. Ik wou hem graag horen. Ik wou zijn mooie stem horen. Maar hij nam niet op. Daar was ook wel veel kans voor want hij zat op school. Maar toch hoopte ik dat hij zou opnemen. Vandaag ga ik hem zoeken. Gisteren heb ik alles uitgelegd aan de politie en daarna ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Zij moesten nog even zien dat alles in orde met me was. Maar nu wil ik gewoon Alex zien. Ik wil weten hoe het met hem gaat. Ik wil hem horen en zien lachen. Ik mis zijn enthousiasme. Bij hem kan ik altijd me zelf zijn en is het zo vrolijk.

*

Ik kom aan op het Dam. Ik kan hier niet zomaar binnen lopen. Iedereen denkt nog altijd dat ik dood ben. Ze schrikken zich een ongeluk als ze me zien. Ik kijk wat rond. Daar!! Daar zitten de Ghost Rockers. Ze zitten er wat sip bij. Ik zie Mila, Charlie, Jonas en Jimmy. Maar waar is Alex? Alex hoort er toch ook bij te zitten. Er zou toch niks gebeurt zijn? Ik moet hem vinden.

Dan zie ik een lijst voor me hangen. "KERSTEXAMEN; MUZIEK", staat er. Ik kijk naar de namen. Dan zie ik de naam! Ik blijf staren naar die ene naam. Alex De Conick. Mijn Alex gaat zingen. M'n hart begint harder te kloppen. 8:30 uur staat er. Ik ga er zijn. Ik ga morgen Alex terugzien.

Nieuw deeltje x
Hier was ik wat inpiratieloos
Dus sorry dat het een beetje saai is. Ook is het deeltje wat korter x srry
Als er schrijffouten instaan. Zeg het dan maar 😘

Ik weet dat Kerstmis eigenlijk pas na de examens is. Maar ja, eumh.. het is een boek 😂😂

Wat vinden Julie trouwens van het boek?