6*

79 12 2
                                    

"Δε φοβάμαι" απαντάω.

"Να ξέρεις αν θες πιάσε το χέρι μου. Εκμεταλλεύσου το γιατί θα είναι η μοναδική σου ευκαιρία." Τον ακούω να μου λέει.

"Έλεος ρε μαλάκα" του φωνάζει ο Άλεξ και του είμαι ευγνώμων για αυτό.

Μα καλά ποιος νομίζει ότι είναι ας πούμε; Εμένα με ρώτησε αν θέλω έστω και να τον ακουμπήσω;

"Δεν θα πάρω". Λέω φανερά εκνευρισμένη.

"Ακόμα καλύτερα" απαντάει με κακιά.

"Έλα δω Δάφνη" μου λεει ο Αλέξανδρος  και με παίρνει αγκαλιά.

Αλλά και πάλι ο Στέφανος είναι σχεδόν κολλητά δίπλα μου γιατί έχει απλωθεί σε ολόκληρο τον καναπέ.

Έχουν περάσει τα πρώτα τουλάχιστον 45 λεπτά της ταινίας και έχει πολύ μα παρά πολύ τρομακτική.

"Είν-ναι ότ-τι πιο τρομ-μακτικ-κό έχ-χω δ-δει ποτ-τέ μ-μου" λέω χωρίς να απευθύνομαι σε κανέναν συγκεκριμένα. Ένιωθα απλά  την ανάγκη να το πω.

"Αναρωτιέμαι έχεις δει και τίποτα άλλο;" ακούω μια ειρωνική φωνή δίπλα μου.

Ξαφνικά μια μαύρη σκιά πετάγεται και εγώ ουρλιάζοντας σφίγγω το χέρι του Άλεξ.

Ο Στέφανος μουρμουρίζει κάτι ασυναρτησίες που σίγουρα δε θέλω να μάθω. Η Νάντια παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και ο Άλεξ είναι χαλαρός, χωρίς ίχνος τρόμου.

Κάμποση ώρα μετά η ταινία φτάνει στο τέλος. Εγώ μέχρι να ανοίξουν τα φώτα σφίγγω με δύναμη το χέρι του Αλέξανδρου.

"Τι μαλάκια" λέει ο Στέφανος στην προσπάθεια του να αξιολογήσει την ταινία.

"Γαμάτη" δηλώνει η Νάντια.

"Βασικά μόνο αν φοβάσαι το σκοτάδι θα σε τρομάξει αυτή η ταινία" εξηγεί ο Άλεξ.

"Κάποια δε θα κοιμάται το βραδυ" λέει ο Αλέξανδρος με ανησυχία.

"Φυσικά αφού τώρα θα φοβάται και τη σκιά της" χαμογελάει σατανικά ο Στέφανος.

"Φυσικά μπορώ να σε πάω σπίτι μου να κοιμηθούμε αγκαλίτσα."  Προσθέτει κλείνοντας το μάτι και στη συνέχεια γέλασε.

Ανοίγω το στόμα μου να μιλήσω αλλά το ξανακλείνω. Είμαι κόκκινη από ντροπή. Εκτός  απο αυτό, είδαμε ταινία. Θρίλερ. Με τον Στέφανο. Και εγώ φοβόμουν. Επομένως τώρα θα με κοροϊδεύει για μια ζωη..;

"Στέφανε κόφτο" προσπαθεί να με υποστηρίξει ο αδερφός της Νάντιας.

Το γεγονός ότι δεν τον αποκάλεσε "Στεφ" αποδεικνύει το γεγονός ότι έχει εκνευριστεί. Κατά τη γνώμη μου, το συγκεκριμένο υποκοριστικό είναι γελοίο..

"Ούτε μια πλάκα δε μπορούμε να κάνουμε;" απορεί.

"Δεν βλέπω να γέλασε κανείς." Του απευθύνεται η κολλητή μου.

"Γέλασα εγώ και μου φτάνει" απαντάει στο τέλος.

Εκείνη την ευχάριστη ατμόσφαιρα την διέκοψε το κουδούνι. Ακούω τα βήματα της μαμας της κολλητής μου και μετά μια αρκετά γνωστή φωνή.

"Καλησπέρα κυρία Βασιλική." Χαιρετάει  το αγόρι που μπήκε.

"Γεια σου αγόρι μου πέρνα   μεσα." ακούω την φωνή της κύριας Βασιλικής.

"Πώς και από δω;" την ακούω να ρωτάει.

"Ήρθα να πάρω την αδερφή μου.." δικαιολογεί την απρόσμενη παρουσία του ο Νίκος.

"Μπράβο παιδί μου. Πέρνα μέσα"

Τα βήματα του ακούγονται πιο καθαρά και τέλος φτάνει στο σαλόνι.

"Νικ!" Απαντάω και καλά ξαφνιασμένη.

"Ήρθα να σε πάρω.." Λέει ο αδερφός μου κοιτάζοντας τον Στέφανο με μισό μάτι.

"Ευτυχώς που ήρθες... Αμφιβάλλω για το αν θα μπορούσε να γυρίσει μόνη της μετά από το θρίλερ" παίρνει τον λόγο η Νάντια.

"Υποτίθεται ότι δεν φοβόταν" λέει ο Στέφανος ψυχρά.

Ο Νικ γνέφει στην Νάντια, λέει ένα καληνύχτα μέσα από τα δόντια του, και καθώς ρίχνει ένα σκοτεινό βλέμμα  στον Στέφανο προχωράει προς την εξώπορτα.

Γεια σας!! Ελπίζω να είστε καλά!

Ναι Ναι ξέρω οτι δεν έγινε κάτι ουαου μεταξύ Νικ-Στεφ!

Spoiler: κάτι μου λεει οτι ο Στεφ και ο Ken δε θα τα πάνε καθόλου καλά.

Ω Ναι! Ο Ken θα εμφανιστεί στο επόμενο κεφάλαιο.

Ευχαριστώ που αφήνετε σχόλια❤ με κάνουν πολύ χαρούμενη!😊

Πατήστε το αστεράκι αν σας άρεσε!

Φιλιά πολλά!💋❤

His Secret Where stories live. Discover now