His Secret

9*

"Τέσπα. Επειδή δε σκοπεύω να φάω όλη τη μέρα μου μαζί σου, θα το βουλώσεις λίγο για να σου πω αυτό που θέλω;"

Γνέφω καταφατικά και περιμένω να ακούσω τον λόγο που ήρθε εδώ.

"Λοιπόν. Όπως ξέρεις η Νάντια και ο Άλεξ έχουν γενέθλια στις 18 Οκτωβριου. Δηλαδή σε 5 μέρες"

"Το ξέρω". Λέω ξαφνικά..

"Το ξέρω ότι το ξέρεις, απλά ΣΚΑΣΕ"

Κοιτάζω αμήχανα το παράθυρο.

Ξεφυσαει και συνεχίζει.

"Επομένως σκέφτηκα να τους κάνω κάτι σαν έκπληξη." Λέει κάνοντας μια μικρή παύση.

"Αλλά επειδή δεν είμαι και ηλίθιος, θα συμμετέχεις και εσύ, επομένως τα λεφτά μισά μισά οκει;"

Τώρα επιτρέπεται να μιλήσω ή ήταν ένα είδος ρητορικής ερώτησης;

Επίσης μακάρι να μου δινόταν η ευκαιρία να του επισημάνω πόσο ηλίθιος είναι. Με το Η κεφάλαιο.

Γνέφω καταφατικά για να του δείξω ότι συμφωνώ με την πρόταση του.

"Ωραία, και επειδή ήμουν σίγουρος ότι θα συμφωνήσεις. Λοιπόν να η διεύθυνση του club, στις 10 περίπου θα παμε στις 17 Οκτώβρη για να σβήσουν τα κεράκια και τις μαλακίες στις 12 το βράδυ που αλλάζει η μέρα." Λέει, και πετώντας ένα χαρτί πάνω στο κρεβάτι μου, σηκώνεται.

"Οποιαδήποτε απορία έχεις, βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί. Δεν γουστάρω τα σούρτα-φέρτα μαζί σου." Έπειτα ανοίγει την πόρτα και εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο.

Εγώ βρίσκομαι στην ίδια θέση που ήμουν και πριν, πάνω στο γραφείο μου. Επεξεργάζομαι τα λόγια του.

Με παραξένεψε που ήθελε να κάνει έκπληξη στα παιδιά. Δεν νομίζω ότι του ταιριάζει καθόλου.

Τολμώ να πω ότι χάρηκα που πρότεινε να συμμετέχω και εγώ στην έκπληξη του. Ακόμα και αν το έκανε για να μην του στοιχίσει ο κούκος αηδόνι.

Δεκτό.

Αλλά για μια στιγμή..

Αν κατάλαβα καλά εγώ συμφώνησα στην ιδέα του να πάμε σε κλαμπ; Που έχω να πατήσω.. Χμ.. Τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω πατήσει ποτέ.

Εκεί πέρα όλοι πίνουν μάθανε και κάνουν γενικότερα βλακείες. Δεν είναι για μένα. Θα προτιμούσα σε μια ήρεμη καφετέρια. Τέλος πάντων.

Ας δούμε τη θετική πλευρά. Θα πάω για πρώτη φορά σε κλαμπ.
Θα γυρίσουμε τα ξημερώματα!

Μα αυτό δεν πάει στα θετικά.. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου. Το πολυ στις 1 Εγώ είμαι στο έκτο όνειρο.

Πρέπει να καλέσουμε μερικά άτομα. Νομίζω όμως πως το έχει κανονίσει ο Στέφανος αυτό..

Τον Άρη να μην ξεχάσω να καλέσω.. Σημειώνω νοερά στο μυαλό μου.

Σηκώνομαι και πάω στο κρεβάτι μου. Παίρνω στα χέρια μου το χαρτάκι που έχει πάνω την διεύθυνση του κλαμπ και το αφήνω στο κομοδίνο μου.

Ακούω την εξώπορτα να ανοίγει. Λίγα δεύτερα μετά ο Νικ εμφανίζεται στο δωμάτιο μου.

"Μικρή.. έλα κάτω, έφερα πίτσες"

Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν. Αυτό που ήθελα να ακούσω.

Αφήνω στην άκρη το όλο θέμα περί κλαμπ, γενέθλια και έκπληξη. Άλλωστε είναι ένα μέρος απόλυτα ασφαλές, όπου όλα θα πάνε καλά.

Ή μήπως όχι;

Γεια σας!! Ελπίζω να είστε καλά❤ σε καμία εβδομάδα παίρνω βαθμούς.

Εσείς πήρατε; Αν Ναι πως τα πήγατε; Αν όχι, έχετε άγχος;

Νομίζω άργησα να ανεβάσω. Συγγνώμη για αυτό:(

Σχολιάστε και ψηφίστε αν σας άρεσε το παρτ!

Φιλιά πολλά🙋🙌❤