Έχουν περάσει δύο μέρες από τότε που ο Στέφανος ήρθε στο σπίτι μου, για να με ενημερώσει για την έκπληξη που ετοιμάζει.
Σε τρεις μέρες είναι τα γενέθλια του Αλέξανδρου και της Νάντιας.
Και σε δύο μέρες το πάρτι στο κλαμπ.
Αυτή τη στιγμή κάθομαι με την Νάντια στο θρανίο. Όπως υπολογίζω το κουδούνι θα χτυπήσει σε περίπου πέντε λεπτα.
Η καθηγήτρια της έκθεσης μας υπαγορεύει τις ασκήσεις για το επόμενο μάθημα
Το κουδούνι χτυπάει, και η Νάντια εξαφανίζεται για να πάει στο κυλικείο.
"Άρη" λέω και στρέφω το σώμα μου προς το πίσω θρανίο, όπου κάθεται μόνος του.
"Μμ" απαντάει έχοντας ακουμπήσει τα χέρια του στο θρανίο και το κεφάλι του πάνω σε αυτά.
"Σε 3 μέρες έχει γενέθλια η Νάντια και ο Αλέξανδρος" του λέω.
"Να τα εκατοστησουν τα παιδιά" λέει χωρίς να είναι διατεθειμένος να σηκωθεί για να με κοιτάξει.
"Και αποφασίσαμε να πάμε σε κλαμπ να τους κάνουμε έκπληξη" του ανακοινώνω.
Το περίεργο είναι που με το που άκουσε για κλαμπ, σήκωσε αυτόματα το κεφάλι του.
"Ενδιαφέρον" απαντάει και ένα χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του.
"Όποτε μιας και αποφασίσαμε να τους κάνουμε εκπλ.." ξεκινάω, αλλά με διακόπτει.
"Εσύ και ποιος;" Ρωτάει με περιέργεια.
"Εγώ και ο Στέφανος.. Δηλαδή δική του ήταν η ιδέα" εξηγώ.
Κουνάει το κεφάλι του καταφατικά, ότι κατάλαβε όποτε συνεχίζω.
"Τέλος πάντων.. σε δύο μέρες στις 17 θα παμε στο κλαμπ κατά τις 10 για να σβήσουν τα κεράκια στις 12 που αλλάζει η μέρα.. Άρα θες να έρθεις;"
"Ναι, εννοείται.. Αλλά να σου πω.. Ο Στέφανος ξέρει ότι με κάλεσες;" Ρωτάει, Αν και νομίζω μπορεί να μαντέψει την απάντηση.
"Όχι." Απαντάω μονολεκτικά.
"Ω, μα αυτό θα έχει ενδιαφέρον" λέει.
Όπως καταλάβατε, δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις. Βασικά, αν τους συνδέει κάτι αυτό είναι το μίσος. Ειδικά ο Στέφανος, σε κάθε ευκαιρία του την λέει.
Όπως είναι φυσικό, ο Άρης μετά εκνευρίζεται, και στο τέλος αφού αρπάζονται στην τάξη, καταλήγουν με ωριαία στο προαύλιο.
Αφού έχουν περασει και οι 7 ώρες χωρίς κανένα απρόοπτο, περπατάμε προς τα σπίτια μας.
Ποιοι ακριβώς περπατάμε; Καλή ερώτηση. Εγώ, η Νάντια, ο Αλέξανδρος, ο Στέφανος και ο Άρης.
Εγώ ενημέρωσα την Νάντια στην τελευταία σχολική ώρα, και ήταν σύμφωνη με την ιδέα του να πάμε σε κλαμπ. Μια μέρα πριν από τα γενέθλια της. Δεν φάνηκε να υποπτεύεται κάτι. Δηλαδη, ντάξει, δεν έχω πάει σε κλαμπ ποτέ, και έτσι ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα να πάμε -μια μέρα πριν από τα γενέθλια της- και με τον Στέφανο που ξέρει ότι τον αντιπαθώ;
Ή εγώ είμαι φοβερή ηθοποιός ή εκείνη υπερβολικά αφελής!
Ο Άρης φτάνει σπίτι του, μένει πιο κοντά στο σχολείο από εμάς, και μας αφού μας χαιρέτησε κοντοστάθηκε.
"Δεν ξέρω αν θα έρθω αύριο σχολείο.. Δεν είναι και η καλύτερη μου που έχουμε πρώτο δίωρο την Κωστόπουλου.."
"Έλα την τρίτη ώρα έστω ρε" του λέω.
"Μπα, βαριέμαι." Μου λέει και καταλαβαίνω πως δεν θα του αλλάξω γνώμη.
Ο Στέφανος χτυπάει νευρικά τα δάχτυλα του στη τσάντα που έχει περασμένη στον ένα του ώμο.
"Άρα αν δεν σας δω αυριο, θα σας δω το Σάββατο στο κλαμπ.. τα λέμε" και με αυτά τα λόγια μπήκε στο σπίτι του και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
"Κάτσε, κάτσε.. τι στο καλό συμβαίνει εδώ;" ακούω την θυμωμένη μια θυμωμένη φωνή πίσω μου.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Γεια σας!! Αποφάσισα να ανεβάσω δυο παρτ μαζι❤ Επειδή είμαι καλή😂😂
Spoiler: Ο Στέφανος δέχεται χτύπημα. Από το παρελθόν.
*παρελθόν= 4 μήνες πριν*
Πολύ σοφιστικέ έτσι;
Φιλιαα🙋❤
YOU ARE READING
His Secret
Romance"Είσαι τελείως τρελός. Πιστεύεις ότι μετά από όλα αυτά θα μείνω μαζί σου;" Φωνάζω. "Ναι το πιστεύω" μπορώ να διακρίνω ένα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο του.. "Γιατί είσαι το ίδιο τρελή με μένα" Αυτό που μ'άρεσε σε αυτόν ήταν ότι ποτε δε χρειαζόταν να ρ...
