His Secret

5*

"Γεια σου και σένα Ειρήνη"
Ακούω τη φωνή του Στέφανου.

"Επ Δάφνη" λέει ο Αλέξανδρος αφού ρίχνει ένα βλέμμα αγανάκτησης στον κολλητό του.

"Σε μένα δεν έχει γεια;" Ρωτάει πονηρά ο Στέφανος.

"Οχ-χι"

Γαμώτο νόμιζα ότι το τραύλισμα είχε σταματήσει..

Κι ο ηλίθιος το απολαμβάνει βλέπω.. Το χαμόγελο του έχει φτάσει μέχρι τα αφτιά.

"Κρίμα" λέει στο τέλος.

"Τι βλάκας" μουρμουρίζω μέσα από τα δόντια μου πριν κοπανήσω την πόρτα πίσω μου.

Ακούω έναν θόρυβο από μέσα όμως.. Κάτι σαν τρίξιμο. Και τότε κατάλαβα. Ο Στέφανος με άκουσε και ερχεται;

Wtf. Τρέχα Δάφνη! Τρέχα!

"Άραξε ρε" ακούω τον Αλέξανδρο και είμαι πλέον σίγουρη ότι την έχω γλυτώσει. Για την ώρα.

Πηγαίνω στο δωμάτιο της Νάντιας. Την βλέπω ξαπλωμένη ανάποδα στο κρεβάτι της. Με το κινητό της στα χέρια και με τα ακουστικά της.

Περπατάω ήρεμα προς το μέρος της.

"ΝΑΝΤΙΑ" Φωνάζω απότομα και εκείνη τινάζεται.

Πέφτει κάτω από το κρεβάτι με το κινητό πάντα στο χέρι.

"ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΈΝΟ" φωνάζει.

"ΜΟΥ ΈΚΟΨΕΣ ΤΟ ΑΙΜΑ" συνεχίζει στον ίδιο τόνο.

Δεν κάνω καμία κίνηση για να βοηθήσω την κολλητή μου να σηκωθεί. Απλά απολαμβάνω το θέαμα.

"Τώρα θα δεις" λέει και με μια κίνηση αρπάζει το μαξιλάρι της και μου το πετάει στο κεφάλι.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πέσω δίπλα της και να αρχίζουμε να κλαίμε από τα γέλια.

Μετά από λίγο σκουπίζουμε τα δάκρυα από τα μάτια μας. Στη συνέχεια σηκωνόμαστε, και αφού βολευόμαστε στο κρεβάτι της αρχίζουμε να μιλάμε για ένα σωρό θέματα.

"Άκουσα την Νατάσσα να λέει ότι θα έρθει ένας νέος μαθητής.." μου λέει σε κάποια φάση.

"Και τι με αυτό;"

"Απλά μου φάνηκε ενθουσιασμένη" λέει.

"Νομίζω είναι καστανόξανθος με γαλάζια μάτια.." προσθέτει, έχοντας μια περίεργη λάμψη στα μάτια της.

"Καταπληκτικά! Επιτέλους η Barbie θα συναντήσει τον Ken." Λέω με ένα ψεύτικο χαμόγελο.

"Φαντάζεσαι όμως καθώς να περπατάω να πέσει πάνω μου..;" Θεέ μου έχει μεγάλη φαντασία!

"Νάντια.. Οι πολλές ρομαντικές ταινίες κάνουν κακό.. το ξέρεις έτσι;" προσπαθώ να την επαναφέρω στην πραγματικότητα.

"Χα-χα είσαι πολύ αστεία ρε" λέει.

"Μου το λένε συχνά" απαντάω με ύφος.

Εκείνη γελάει και μου πετάει το μαξιλάρι της για δεύτερη φορά. Καταφέρνει μάλιστα και να με ρίξει ξανά κάτω.

Έτσι είσαι; Τώρα θα δεις. Την σπρώχνω απαλά μεν, αλλά πέφτει και εκείνη στο πάτωμα

"Ει" παραπονιέται.

Και ξεσπάμε ξανά σε γέλια.

Εκείνη τη στιγμή ανοίγει η πόρτα. Ο Στέφανος εμφανίζεται στον χώρο, και όταν μας βλέπει το πρόσωπο του συσπάται. Μάλλον προσπαθεί να μην γελάσει. Αλλά δεν τα καταφέρνει.

"Βγες έξω τώρα" του φωνάζει η κολλητή μου. Εκείνος όμως δεν πτοείται και συνεχίζει ακάθεκτα.

Εφόσον έχει σταματήσει εκείνο το σπαστικό γέλιο αρχίζει να εξηγεί τον λόγο της ξαφνικής εισβολής του στο δωμάτιο.

"Θα δούμε ταινία.. Και ο Άλεξ μου είπε να σας φωνάξω" λέει απλά και βγαίνει κλείνοντας την πόρτα με κρότο.

"Πες μου ότι θα δούμε ρομαντική. Κινούμενα σχέδια εν ανάγκη αλλά όχι θρίλερ." Σχεδόν την παρακαλάω..

"Δάφνη.. Το ξέρεις ότι δε θα συμφωνήσουν στο να δουν ρομαντικές και καρτούν!"

Δε το ζω αυτό.

"Ρε Νάντια.. καταρχάς δεν μου είχες πει ότι θα ήταν και αυτός εδώ"

"Ο Στέφανος ήρθε λίγο πριν έρθεις. Ο Αλέξανδρος τον κάλεσε" δικαιολογείται.

Και αρχίζει να κατευθύνεται προς το σαλόνι. Βολεύεται στην πολυθρόνα και εγώ στέκομαι όρθια. Γιατί η μόνη θέση είναι ανάμεσα στον Άλεξ και στον Στέφανο.

"Δε δαγκώνουμε".

"Στεφ κοψε.." τον επέπληξε ο Αλέξανδρος καθώς έκανε άκρη για να κάτσω δίπλα του.

"Λοιπόν τι θα δούμε;" Ρωτάει η κολλητή μου.

"Lights out.. Δεν είναι τρομαχτικό.. Γιατί κάποια εδώ πέρα φοβάται.." λέει ο κολλητός του Άλεξ.

Τι στο καλό; Στο κούτελο μου γράφω ότι φοβάμαι;

"Δε φοβάμαι" απαντάω.

"Αυτό θα το δούμε. Να ξέρεις αν θες πιάσε το χέρι μου. Εκμεταλλεύσου το γιατί θα είναι η μοναδική σου ευκαιρία." Τον ακούω να μου λέει.

Γεια σας! Ελπίζω να είστε καλά!
Το κεφάλαιο αυτό το ξέρω δεν ήταν τόσο καλό.

Πατήστε το αστεράκι ωστόσο αν σας άρεσε💖

Θα χαρώ να δω σχόλια!

Spoiler : Νικ χρυσό μου;

Τα σποιλ μου είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικά!

Φιλιαα💘