His Secret

12*

Stef's  POV.

Απομακρύνομαι από την παρέα γρήγορα, και κατευθύνομαι προς τις αντρικές τουαλέτες.

Έναν λόγο για να έρθει αυτός ο φλώρος μαζί μας.

Έναν λόγο για να τον καλέσει αυτή η ηλίθια.

Στοίχημα ότι δεν έχεις μεθύσει ξανά ποτέ και μαλακίες. Τι ξέρει αυτός;

Βρέχω το πρόσωπο μου λίγο, και κάθομαι στο πάτωμα, ακουμπώντας την πλάτη μου στον τοίχο.

Δεν έχει ιδέα. Μιλάει ΑΥΤΌΣ για ποτά; Παίζει να είναι και η πρώτη φορά που έχει πάρει βότκα, μόνο και μόνο για να πουλήσει μούρη.

Αλλά τα τρώω εγώ αυτά;

Όλο το καλοκαίρι με τον Άλεξ και την παρέα μου ερχόμασταν εδώ, μέχρι τα ξημερώματα και γυρνούσαμε τυφλά.

Απλά έχω δώσει μια υπόσχεση στον εαυτό μου και μέχρι τώρα, εδώ και τέσσερις μήνες την έχω τηρήσει.

Μετά από εκείνο το συμβάν. Όχι.

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα το ξεχάσω. Υποσχέθηκα στον Άλεξ ότι θα το ξεχάσω.

Το είχα καταφέρει. Ο μαλάκας. Αυτός φταίει. Αυτός μου το θύμισε ξανά.

Διάολε, ποιον κοροϊδεύω;

Ποτέ δε το ξέχασα. Ούτε μια μέρα, ούτε μια μέρα δεν περνάει που να μην το έχω θυμηθεί.

Εδώ και τέσσερις μήνες. Από τότε. Σχεδόν κάθε βράδυ πετάγομαι λουσμένος στον ιδρώτα.

Η ώρα είναι περίπου έντεκα το βράδυ. Πόση ώρα είμαι εδώ μέσα;
Σηκώνομαι. Σπρώχνω τον κόσμο που είναι μπροστά μου και με εμποδίζει να πάω στα παιδιά.

Ελπίζω ο άλλος να την κάνει γρήγορα.

"Στεφ όλα καλά;" Ρωτάει ο κολλητός μου.

"Όλα καλα φίλε" απαντάω.

Η Νάντια, ακόμα και η άλλη η Δάφνη με κοιτάνε με ανησυχία.

"Συγγνώμη για πριν" λέει ο Άρης και έχω μείνει να τον κοιτάω.

Γνέφω,  ότι είναι όλα οκέι. Μόνο που τίποτα δεν είναι οκέι πια.

Στην προσπάθεια του έπειτα να "σπάσει" τον πάγο, αρχίζει να κάνει διάφορες ερωτήσεις. "Και που λέτε κάνετε κανένα άθλημα;"
"Kick boxing, εγώ με τον Στεφ, εδώ και λίγα χρόνια" απαντάει ο Άλεξ.

"Πάω να πάρω άλλο ένα και επιστρέφω" λέει ο Φλώρος και εξαφανίζεται.

"Πες μου έναν γαμημένο λόγο για να τον κουβαλήσεις εδώ" λέω στην Δάφνη.

"Είναι φίλος μου." Απαντάει με ειλικρίνεια.

Φίλος σου αυτό το πράγμα; Δε θα τα πάμε καθόλου καλά κοπελιά.

"Και δικός μου." Υποστηρίζει η Νάντια την φίλη της.

"Φίλε έλα λίγο." Λέει ο Άλεξ και με σπρώχνει μαλακά προς τα πίσω.

"Απλά γραψ'τον. Δεν ξέρει τι έχεις  περάσει."

"Εγώ τι έχω περάσει; Εκείνη..;  Όχι.. Ήταν δικό μου λάθος Άλεξ.. Και το ξέρεις καλά."

Δεν απαντάει. Ίσως επειδή καταλαβαίνει ότι έχω δίκιο.

"Τέλος πάντων.. Σήμερα ήρθαμε να διασκεδάσουμε" 

Ισχύει. Πρέπει να το βγάλω από το μυαλό μου.

"Πάμε" λέω και προχωράω προς τα παιδιά.

"Τι λέει" ρωτάει ο Άρης.

Ο κολλητός μου κοιτάει ερευνητικά γύρω, και χαμογελάει.

"Η κοπελιά απέναντι δεν παίρνει το βλέμμα της απο πάνω σου."

Ω! Ήταν αυτό που χρειαζόμουν..

Γεια σας γλυκάκια❤ δεν άργησα να ανεβάσω, όπως σας το είχα υποσχεθεί.

Το ξέρω σας μπέρδεψα με αυτό το παρτ λίγο.. σιγαα - σιγαα θα αποκαλυφθούν όλα. Ίσως πάρει καιρό. ΊΣΩΣ κι όχι. Θα δείξει.

Ας κάνω και λίγο σποιλ..
ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΛΚΟΟΛ.. + σύγκρουση.. μεταφορικά ή κυριολεκτικά;

Μμ

Φιλιά πολλααα😍