"Είσαι τελείως τρελός. Πιστεύεις ότι μετά από όλα αυτά θα μείνω μαζί σου;" Φωνάζω.
"Ναι το πιστεύω" μπορώ να διακρίνω ένα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο του..
"Γιατί είσαι το ίδιο τρελή με μένα"
Αυτό που μ'άρεσε σε αυτόν ήταν ότι ποτε δε χρειαζόταν να ρ...
"Αυτό θα βάλεις" λέει η Νάντια. Μου είχε φέρει διάφορα φορέματα της, για να επιλέξει τι θα βάλω σήμερα στο κλαμπ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Είναι κοντό!" Παραπονιέμαι.
Γενικότερα θεωρώ ότι τα φορέματα πάνω από το γόνατο είναι λίγο.. έως πολύ προκλητικά. Φυσικά όμως η κολλητή μου, επιμένει απλά πως έχω ένα παλιομοδίτικο style, που πρέπει κάποια στιγμή να αποβάλλω.
"Και κάπως ανοιχτό.." προσθέτω.
"Αυτό είναι το ωραίο βρε Δάφνη. Και μόνο οι ώμοι φαίνονται!" λέει και δεν προσπαθώ πλέον να της αλλάξω γνώμη. Πάντα το δικό της περνάει!
Για μια στιγμή αρχίζει και σκαλίζει τα πράματα της, που βρίσκονται στην τσάντα της. Στο τέλος εμφανίζει ένα μικρό Νεσεσέρ.
"Αυτό που σκέφτεσαι να το ξεχάσεις" δηλώνω καθώς απομακρύνομαι από δίπλα της.
"Ω, έλα τώρα λίγο μόνο.. Δε θα σε βάψω πολύ" λέει κάνοντας puppy face.
"Έστω.." παραιτούμαι από την προσπάθεια ξανά και κάθομαι σε μια καρέκλα του γραφείου μου.
Δέκα λεπτά μετά, αφού έχει ήδη τελειώσει το μακιγιάζ, και εφόσον της έχω ήδη βάλει τις φωνές που μου έβαλε κόκκινο κραγιόν χωρίς την θέλησή μου, ακούμε το κουδούνι.
Κατεβαίνουμε και βλέπουμε τον Αλέξανδρο, τον Άρη και τον Στέφανο.
"Γεια" χαιρετάω γενικότερα το πλήθος.
"Τι ομορφιές είναι αυτές;" λεει ο Άλεξ με τον Άρη ταυτόχρονα, κοιτάζοντας εμένα και την Νάντια.
"Πάμε επιτέλους;" Ρωτάει ψυχρά ο Στέφανος.
"Ότι να 'ναι" ακούω την φωνή του Άρη.
"Είπες κάτι;" Ρωτάει επιθετικά ο Στέφανος.
Ο Άρης ρίχνει μια ματιά απόγνωσης στον σκοτεινό ουρανό.
Εγώ με την Νάντια τον Άλεξ και τον Άρη, αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί.
Ο άλλος ο έξυπνος αποφάσισε να πάρει την μηχανή του. Και να με πλήρωνες εγώ εκεί πάνω δεν θα ανέβαινα..
Μισή ώρα μετά έχουμε πλέον φτάσει στο κλαμπ.
Μ'αρέσει εδώ.
"Τι θα πάρετε παιδιά;" Ρωτάει ο Άλεξ για να τα παραγγείλει στον μπάρμαν.
"Βότκα πορτοκάλι" απαντάει ο Άρης.
"Εγώ.. north.. δε θέλω να μεθυσω." Απαντάει η Νάντια.
Αναρωτιόμουν τι στο καλό ήταν αυτό το north αν είχε αλκοόλ. Κάτι σε φυσικό χυμό είχε άραγε;
"Κι εγώ το ίδιο με την Νάντια" απαντάω χωρίς να το σκεφτώ. Ελπίζω να μ'αρέσει.
"Κι εγώ north" απαντάει ο Στέφανος και πραγματικά αναρωτιέμαι τι το ωραίο έχει.
Ο Αλέξανδρος πάει να παραγγείλει τα ποτά μας.
Ο Άρης έχει μια ειρωνική έκφραση. "Ώστε δε το σηκώνεις το ποτό ε;"
Το βλέμμα του Στέφανου σκοτεινιάζει.
"Απλά δε πίνω. Δε μ'αρέσει." Απαντάει κοφτά, και δε μου φαίνεται διατεθειμένος να το αναλύσει παραπάνω.
"Ω, έλα μην μου πεις. Στοίχημα δεν έχεις μεθύσει ούτε μια φορά στη ζωή σου." Λέει προκλητικά ο Άρης.
"Σκάσε μαλάκα τώρα" απαντάει, σχετικά ψύχραιμα για τα δικά του δεδομένα.
Ο Άλεξ επιστρέφει και μαζί και τα ποτά.
"Το north στο αγοράκι απέναντι." Λέει ειρωνικά ο Άρης.
Το παρατραβαει νομίζω, ο Στέφανος δεν είναι άνθρωπος που να έχει αυτοσυγκράτηση, φέρεται παρορμητικά και απερίσκεπτα.
Το τελευταίο που πρόλαβα να ακούσω πριν ο Στέφανος εξαφανιστεί στην τουαλέτα προφανώς, ήταν να στολίζει με διάφορες βρισιές τον Άρη.
"Μα έλα να πιεις το ποτάκι σου. Απλά πρόσεχε μη μεθύσεις ρε" πετάει, αλλά έχει ήδη απομακρυνθεί.
"Βουλώσε το επιτέλους" φωνάζει η Νάντια στον Άρη.
Ο Άρης σκύβει το κεφάλι, ίσως κατάλαβε ότι το έχει παρακάνει.
"Αν θες να ξέρεις," παίρνει τον λόγο ο Άλεξ, "Ο Στέφανος έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό του να μην ξαναμεθύσει ποτέ του εδώ και 4 μήνες, και την έχει κρατήσει.".
Ήθελα λίγο να αναλύσει τα λόγια του περισσότερο, γιατί είχα μια μικρή περιέργεια σχετικά με αυτό το θέμα αλλά τελικά δεν ρώτησα τίποτα. Όχι τίποτα άλλο αλλά μη φανώ και αδιάκριτη.
"Τέσσερις μήνες; Σιγά δεν είναι και κάτι τρομερό." Απαντάει χαμηλόφωνα ο φίλος μου.
"Για εκείνον όμως είναι. Τον ξέρεις παρά πολύ λίγο, επομένως μη βγάζεις μόνος σου συμπεράσματα." Λέει θυμωμένα.
Ναι εντάξει φυσιολογικό μου φαίνεται να υποστηρίζει ο αδερφός της Νάντιας τον κολλητό του.. Απλά ίσως όλο αυτό ήταν κάπως υπερβολικό.
Και που είναι τέλος πάντων ο Στέφανος τόση ώρα;
Γεια σας! Ελπίζω να είστε καλά😍 παιδιά προσπαθώ όσο μπορώ να γράφω πιο μεγάλα κεφάλαια. Ωστόσο αν βγαίνουν μικρά θα ετοιμάζω τουλάχιστον δύο για να ανεβάσωσχεδόν αμέσως!
