"Είσαι τελείως τρελός. Πιστεύεις ότι μετά από όλα αυτά θα μείνω μαζί σου;" Φωνάζω.
"Ναι το πιστεύω" μπορώ να διακρίνω ένα αχνό χαμόγελο στο πρόσωπο του..
"Γιατί είσαι το ίδιο τρελή με μένα"
Αυτό που μ'άρεσε σε αυτόν ήταν ότι ποτε δε χρειαζόταν να ρ...
Κάθομαι στο κρεβάτι μου αναπαυτικά χωρίς καμία διάθεση για τίποτα.
Κλείνω τα μάτια μου πεισματικά και αρνούμαι να τα ανοίξω μέχρι που ακούω την πόρτα μου να χτυπάει.
Η Νάντια εμφανίζεται ντυμένη και στολισμένη.
"Ακόμα έτσι είσαι;" με ρωτάει καθώς έρχεται δίπλα μου.
"Ίσως και να μην έρθω τελικά." Της λέω.
"Όχι γλυκούλα, σήκω κάνε μπάνιο, θα σου βρω ρούχα!" Μου λέει τραβώντας το πάπλωμα μου.
"Καλά καλά!" Σηκώνομαι με βαριά βήματα και κατευθύνομαι προς το μπάνιο.
Σήμερα η Νάντια αποφάσισε να με κυκλοφορήσει. Σάββατο βράδυ, βλέπεις.
Ποιοι θα πάμε και που;
Σε μια καφετέρια χαλαρά για ποτάκι, είπαν.
Εγώ, η Νάντια, ο Αλέξανδρος, ο Άρης, ο Στέφανος και οι άλλοι τέσσερις φίλοι τους.
Δεν συμπαθώ κανέναν από τα νέα μέλη της παρέας, άσε που με κορόιδευαν επί τόσα χρόνια.
Ακόμα και φέτος δεν έχει αλλάξει αυτό 100%.
Εφόσον βάζω αρκετή ποσότητα από σαμπουάν, μαλακτικό κα αφρόλουτρο φοράω τις πιτζάμες μου και πάω στο δωμάτιο.
"Άργησες!"
"Έλα να δεις τι θα βάλεις." Με τραβάει..
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ωραίο είναι, δε θα πω ψέμματα. Τα φοράω αδιαμαρτύρητα.
Έπειτα η Νάντια, μου στεγνώνει τα μαλλιά και αφού μου βάζει προστατευτικό θερμότητας με το ψαλίδι μου τα κάνει ανάλαφρες μπούκλες.
Στη συνέχεια με βάφει. Δεν μου έβαλε make up, είπε πως κατά την γνώμη της ήταν περιττό. Γήινες αποχρώσεις στα μάτια, eyeliner, αρκετή μάσκαρα, κραγιόν και ρουζ.
"Δεν είναι λίγο υπερβολικά όλα αυτά για μια καφετέρια;" τη ρωτάω.
