We worden wakker van een beving in de aarde. We schieten overeind en rennen onze kamer uit. Is dit onze Anna? Is ze van streek?
Blijkbaar hebben de vrienden van Anna hetzelfde gedacht, want ze komen allemaal naar Anna's kamer toegerend.
'Is het Anna?' Vraagt Blake?
'Kom we maken de deur open!' Roept Nathan.
Wij kunnen alleen maar knikken en hopen dat er niets ernstigs aan de hand is.
Als we de kamer open doen, zien we al snel dat Anna verdwenen is. Ieder van ons raakt in paniek. We maken alle bedienden wakker en laten iedereen naar Anna zoeken. Binnen is ze niet.
Dan opeens vertelt Christoph over de rozentuin. Dat de rozentuin een speciale betekenis heeft voor Anna. Met zijn allen lopen we het paleis uit en gaan naar de rozentuin.
Op het eerste gezicht is er niets speciaals te zien. Dan ziet Johnny iets op de grond liggen. De grond op die plaats is omgewoeld, net alsof er niet lang geleden een gat is gegraven. Johnny pakt het op en vloekt.
Op de grond ligt een tak van een laurier. Het symbool voor overwinning.
Zachtjes spreekt Johnny de eeuwenoude woorden uit:
Wanneer er op deze wereld een kind geboren wordt die de vier elementen kan beheersen, zal ik terugkeren. Wanneer verdriet en wanhoop de overhand krijgen, zal ik zegevieren.
We pakken elkaar vast en beginnen hartverscheurend te huilen. Ons meisje. Onze trots. Ze is weg!
Ook Christoph, Blake, Johnny en Nathan staan zachtjes te huilen. Opeens staat Christoph op en rent naar de stallen.
'Wat ga je doen Christoph?' Roept Blake hem na.
'Ik ga Dante op de hoogte stellen. Hij heeft genoeg veroorzaakt lijkt me. Ik ben het zat! Hij moet de gevolgen van zijn daden nu onder ogen zien.'
'Wij gaan mee' roepen Blake en Nathan. De drie heren springen op hun paarden en galopperen weg.
'En wat nu?' Vraagt Johnny.
'We kunnen nu niets anders doen dan wachten, hopen en bidden. Bidden dat onze Ann sterk genoeg is om dit te overwinnen. Hopen dat Dante eindelijk zijn liefde voor Ann accepteert en besluit voor haar te vechten. En wachten op het onvermijdelijke, ultieme doem of glorie.'
Uren worden dagen, dagen worden weken, en langzaam maar zeker, verliezen wij onze hoop.
Want hoe veel langer zou Ann het nog kunnen volhouden, waar ze nu ook is. En zullen de jongens Dante kunnen vinden, en hem kunnen overtuigen om ons te hulp te schieten? En kan Dante Ann in zijn hart toelaten? Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe kleiner alle kansen worden. En hoop alleen kan helaas geen wonderen verrichten.
Ann, hou nog even vol...
JE LEEST
Uitverkoren (voltooid) #Netties2017
Fantasy#13 in fantasy (23-01-2017) Al sinds het begin der tijd is de wereld verdeeld in vijf continenten, met allen hun eigen krachten. Deze vijf continenten hebben altijd vreedzaam naast elkaar geleefd. Maar wat als een eeuwenoude vloek de wereld dreigt t...
