Uitverkoren (voltooid) #Netties2017

Hoofdstuk 30: de drie poorten

Dante:

Wanneer we bij de zwarte bomen aankomen, zoekt Blake met zijn aardesturing naar een gat in de grond. Al snel heeft hij het gat gevonden en brengt me er naartoe. Daar nemen we afscheid. Ik moet nu alleen verder.

Als ik het gat in loop, is het al snel aardedonker. Plotseling hoor ik een stem achter me.

'Goedendag, ik ben Hermes. Begeleider van de zielen naar de onderwereld. Mag ik vragen wie u bent. U bent dood noch stervende.'

Ik kijk om en plotseling verschijnt er een licht. Een man houdt een fakkel vast.

'Ik ben Dante, prins van de draken. Ik wil naar de onderwereld afreizen om mijn geliefde terug te halen, die door Hades geschaakt is.'

'Gegroet, Dante, prins der draken. Ik heb gehoord van een schone vrouwe die opgesloten zit in het paleis van de onderwereld. Ik zal u begeleiden naar de oever van de Styx, daar zal u Charon ontmoeten, de verman die u over de rivier zal meenemen. Maar wees gewaarschuwd, vrijwel niemand komt terug uit de onderwereld. Houdt u zoveel van uw vrouwe dat u bereid bent om een eeuwigheid rond te zwerven op de Asphodelvelden, mocht u de heerser van de onderwereld niet kunnen verslaan?'

Ik antwoord zonder een moment te twijfelen. 'Ik hou van haar met heel mijn hart. Ik heb alles voor haar over. Een leven zonder Anna is zinloos. Dan zwerf ik liever een eeuwigheid op de Asohdelvelden.'

'Goed, u heeft uw liefde bewezen. Uw hart is puur. Ik zal u naar de oever van de Styx begeleiden. Volgt u me maar.'

En met deze woorden loopt Hermes de duisternis in. Ik volg hem op de voet. Niet veel later komen we bij een brede rivier aan. Aan de oever zie ik een bootje met daarin een man.

'Tot hier zal ik u begeleiden. Ik wens u veel succes met uw zoektocht naar uw geliefde. Ik hoop dat u zult zegevieren. Vaarwel.' Hermes draait zich om en verdwijnt.

Ik loop naar de man in zijn boot toe. De man komt uit zijn boot.

'Een munt voor de overtocht,' zegt de man terwijl hij zijn hand uitsteekt. Ik geef hem een gouden munt. De man pakt deze aan en stopt hem in zijn zak.

'Kom heer, gaat u zitten.'

Ik stap in de boot en niet veel later varen we over de rivier. Met gemak bereiken we de overkant.

'Vaarwel,' zegt de man terwijl ik uitstap en vaart weer terug naar de oever aan de andere kant van de Styx.

Niet veel later verschijnen drie heren voor mij.

'Wij zijn de drie rechters. Wij heten Minos, Rhadamanthys en Aeacus en wij zullen beoordelen of uw hart zuiver is,' vertelt een van de heren.

'We zien dat u noch stervende of dood bent. Wat voert u naar deze wereld,' vraagt de tweede man.

Ik vertel hen over Anna en hoe zij door Hades gevangen wordt gehouden. Ik vertel over onze bond en mijn liefde voor haar. Ik vertel dat ik haar wil redden, al moet ik zelf eeuwig in de onderwereld verblijven. Als zij maar veilig terug kan keren naar boven.

De heren luisteren aandachtig en lijken in mijn ziel te kunnen kijken. Als ik uitgepraat ben zijn ze lange tijd stil.

'Deze situatie is ons ongewoon. Wij zien dat uw hart zuiver is. We zien ook dat u uw zielsverwant pijn heeft gedaan. We zien ook uw verleden. Dit heeft ons doen besluiten u te laten toetreden tot het koninkrijk van Hades. Hades zal verder oordelen.' En met deze woorden verdwijnen ook de drie heren.

Ik ben blij dat ik ook de tweede proef goed doorstaan heb. Nu rest mij alleen nog de driekoppige hond en dan kan ik Anna gaan bevrijden.

Als ik lange tijd rond heb gelopen hoor ik opeens een luid gegrom. Recht voor me staat een gigantisch beest. De driekoppige hond kijkt me aan en laat zijn tanden zien. Langzaam, om hem niet uit te dagen, pak ik de honingtaart uit mijn tas en leg dit voor het beest op de grond.

'Oh machtige Kerberos, ik smeek u om mij toe te laten tot de onderwereld, het koninkrijk van de heerser Hades.'

De hond kijkt mij nog steeds strak aan alsof hij nadenkt. Opeens laat hij zijn hoofden zakken en begint met eten. Blij met zijn toestemming loop ik verder.

Ik ben euforisch! Ik ben in de onderwereld! Anna...Ik ben er...en ik zal je terugkrijgen!