( YAŞAMIN RENKLERİ )
Günlerde renkleri duyumsuyorum. Her güne ayrı bir renk. Birçok insanda da hissedilir nadir de olsa. Günlerini nasıl yaşıyorlarsa ona göre renk alır bilinçaltı.
Pazartesiler 'gri' dir mesela.Tam net değildir beynim, ne yaşadığım ne yapacağım hakkında. Tembellik vardır bedenimde uyumak daha cazip gelir bugün. Haftanın ilk günüdür, siyah değildir. Başlamaktır pazartesi diğer günlere umuttur.
Salı ' sarı ' dır. Adındanmı kaynaklanıyor yoksa yapacaklarımın net olmasından mı bilmiyorum. Daha bir planlıdır salı günü daha hareketli, daha neşeli. Yaz ya da kış olması farketmez salı günleri güneş doğmuş demektir. Belki de bu yüzdendir sarıya benzetişim. Lakin benimdir salı günü,yaşamaya doyamadığım, gün nasıl olursa olsun huzurlu geçirdiğimdir vakitlerimi.
Çarşamba şeffaftır. Her duyguyu barındırabilir içinde. Koyulaşır bazen. En çok yağmuru yakıştırırım. Bu yüzdendir şeffaf oluşu. Bazen coşkuyla geçerken bazense durgunlaşır. Zamana inat.
Perşembe ' yeşil 'dir. Koyusuyla açığıyla farketmez yeşildir. Sanki gün yeşil doğmuş gibidir insanın en çok içine kapandığı veya içine kapanma arzusu hissettiği gün gibidir.
Cuma ' turuncu ' dur. Ara renktir turuncu. Sarı huzur, kırmızı aşktır bende. Turuncudur bu yüzden cumalar. Aşk ve huzurla yaşanan tek gündür sanki.
Cumartesi ' kahverengi ' dir. Turuncu içine geceyi benimsedikçe kahveleşir. Hüzündür cumartesileri ağlayarak, sızlanarak değil, kahvemle, acılarımla, yalnızlığımla geçer, bundandır kahverengi. Olgunluktur kahverengi uyum sağlar her yere. Ne getirirse getirsin gün önüne, kahverengi uyum sağlar günün içine.
Pazarlar ' siyah ' tır bende. Aslında ne kadar bildiğimiz renk varsa hepsini kapsar lakin özeldir. Siyahtır bütün renklerin üzerini örtsün, sadece bana özel olsun diye...
Günlerin adı vardı öğrendiğimde anlamını ben katayım istedim.
