İçinde! Kalbinin en derinlerinde hissedersin... Sanki sarılsan geçecek, ağlasan dökülüp gidecek, uzatsan elini tutacaksında hiç bırakmayacakmışsın gibi. Lakin yoktur. Sadece Yok...
İçindeki hisden başka hiçbirşey yoktur. Ne gidebileceğin bir adres, ne tutabileceğin bir el, ne sarılabileceğin bir beden ne de bir çift göz, görüpte nefes niyetine içine çekebileceğin. Yoktur...
Sonrasında bir boşluk kaplar içini. Bilemezsin ne yapacağını karar veremezsin bir türlü;
Gitse miydin?
Kalsa mıydın?
Oturacak mıydın hala orda?
Kalkacak mıydın yoksa devam etmek için hayatına?
Başa alırsın beynindeki düşünceleri sıraya koyarsın aralara da onu sıkıştırırsın.
O hiç gitmez aslında aklından. Sen sadece arada sırada yerini değiştirirsin yapman gerekenlerin. Hayatında zaten o arada sıradakilerden ibarettir. Çünkü o sende yoktur. Olmayacaktır da hayalden başka bir şey değildir senin için. Olmasını en çok istediğin lakin olmayacak bir hayal...
Umuttur belki biraz. En çokta umut yıkar ya insanı. Zaten yıkılmayı göze aldığın umudundan başka bir şey de değildir o hayatında...
