Don't be a fool [sm]

Vierentwintig

Gesprek tussen Xanne & Emma:

Xanne: Die informatie heeft Iris geleaked

Me: je wilt haar echt zwart maken ofzo?

Xanne: ik zag haar het vertellen over de telefoon

Me: ofcourse

Xanne: hoezo zou ik hier over liegen?

Xanne: waarom geloof je me niet

Xanne: je kent haar niet en mij wel

Xanne: vriendinnen vertouwen elkaar

Ik besluit haar te negeren. Hoe kan ze dat nou weten.

Ik word gebeld, door oma?! Ze weet niet eens hoe de telefoon werkt.. "Hallo met Emma," zeg ik door de telefoon. "Ja hallo, ik ben Jolanda van het TH, uw oma is opgenomen, ze heeft een aanrijding gehad," ik schrik me dood. "Normaal bellen we niet, en komen we langs, maar we hebben een bloed donor nodig, en jij bent de enige die misschien haar bloed soort heeft," ze neemt een pauze. "Ze heeft een moeilijke bloed soort," "ik kom er gelijk aan,"

Hoe kom ik ooit in het TH. Dat is in Toronto.

"Hallo, Karen,"
"Ja mijn oma is aangereden en ik moet direct naar het ziekenhuis,"
"Kan je me brengen alstublieft?"
"Het TH,"
"Oké, tot zo,"

"Uit de resultaten blijkt dat u de zelfde bloed soort heeft. U kunt doneren," zegt de arts. "Dat wil ik natuurlijk," "loopt u maar mee,"

Ik krijg een prik, die doet best wel pijn, maar na die prik voel ik geen pijn meer.

"Het gaat goed, ze is stabiel en komt er gauw weer boven op," zegt de verpleegster. "Gelukkig," ik ben eigenlijk totaal niet opgelucht. Meestal maken artsen het beter dan het eigenlijk is. En andersom ook.

"Wil je misschien wat drinken?" Vraagt Karen. "Ja graag," na den tijdje komt ze terug met een glas water. "Bedankt,"

Karen is al de tijd bij me gebleven, zo aardig. Rob was op zijn werk toen het gebeurde. Hij komt zo snel mogelijk naar het TH, maar hij moest eerst nog 1 uur rijden.

"Hallo Rob," ik geef hem een knuffel. "Hoe is het meis?" Hij geeft me een kus op mijn hoofd. "Het gaat wel,"
Rob voelt echt een opa voor me. "Hoe gaat het met oma?" Vraagt hij. "Ze is stabiel," krijg ik nog net mijn mond uit.

"Je bent in goede handen zie ik," zegt Karen. "Ik ga oké?" Vervolgt ze. "Ja is goed," ik geef haar een knuffel, "bedankt,"

~

"Hoe is het met je oma?" Vraagt Fleur. Morgen hebben we weer een fotoshoot. Ik ben echt brak, dus vandaag moet ik even wakker worden. "Ze mag overmorgen het ziekenhuis uit," zeg ik. "Maar dan moet ze bedrust houden," "Laten we vandaag wat afleidende activiteiten doen," zegt Fleur. "Ja," zucht ik. "Zullen we gaan bowlen?" Vraagt Fleur. "Ja, daar heb ik wel zin in,"

"Ik bak er echt niks van," lach ik. Fleur staat met 23 punten voor. "Haha geeft niks, zullen we gaan eten ergens?" Vraagt Fleur. "Ja, ik weet wel een leuke plek,"

We zitten bij de Burt, het is een spare ribs restaurant. "Neem jij ook spare ribs?" Vraagt Fleur. Ik schud van nee. "Ik neem pasta pesto," vertel ik "Als voorgerecht neem ik groentesoep, wat neem jij?" Vraagt ze. "Zalm salade denk ik," "oja, dat is ook lekker,"

"Mag ik eens proeven?" Vraag ik aan Fleur. "Ja tuurlijk! Mag ik van jou ook proeven?" Ik knik en schuif mijn bord haar richting op.

"Emma mag ik een foto met je?" Er staat een meisje aan onze tafel, ze is ook al de hele avond naar ons aan het wijzen. Maar ik probeer aardig te doen. "Ja natuurlijk!" We maken een foto en daarna vraagt ze of ik haar wil volgen op Instagram. Dat doe ik ook. Ik wil van haar af zijn. Nadat ze nog even wat gekletst heeft tegen ons roept haar een vrouw die waarschijnlijk haar moeder is dat ze weg moeten.

"Ik ben echt blij dat mensen mij niet echt herkennen op straat," lacht Fleur. "Ja ik word er ook soms gek van, maar ze bedoelen het goed, ik kan ook niet zeggen dat ik geen foto meer ga maken." Zeg ik. "Uiteindelijk is het ook niet zo veel moeite om snel een praatje en een foto te maken. En sommige fans worden er wel heel erg blij van," ratel ik verder. "Ja klopt. Maar het is wel vermoeiend als je er geen zin in hebt," zegt Fleur. "Ja klopt,"

~

"Je bent niet echt blij Emma," "waarom kijk je zo dramatisch," "Heb lol!" "Waar is die mooie glimlach Emma?" "Maak elkaar aan het lachen," "jullie zijn blij, lach dan ook!" "Lach naar de camera," "Kin omhoog," "Laat die glimlach zien,"

"Oké, ik heb het denk ik," Zegt de fotograaf. Als ik mijn kleedkamer in kom zit Shawn daar! "Heey! Wat doe je hier?" Ik geef hem een knuffel. "Ik hoorde dat je het lastig hebt deze tijd," we zoenen totdat Patrick in eens binnenkomt. "Oh eh.. ik kom zo wel terug," zegt hij. "Ohnee, we zijn wel klaar denk ik," lach ik.

"Het ging niet echt goed in het begin. Maar de fotograaf weet in welke situatie je zit, en hij vindt dat je het uiteindelijk goed hebt gedaan," vertelt Patrick. Ik wist dat het zo was, maar alsnog vind ik het vervelend. "Het is niet erg, alle modellen hebben hun slechte en goede shoots,"