Aşk Ve Sadist #Wattays 2018

Hüzün Dolu Hayatlar

Uyuya kalmışım sandalyede gözlerimi açtığımda kız bana bakıyordu.

-Nasılsın iyi misin? dur! Ben senin ateşine bakayım.Kızın ateşi düşmüştü.

-İyi değilim, hiç hemde

-Biliyorum gerçekten zor seni anlayabiliyorum benim de bu hayatta kimsem yok annem yok babam yok hiç kimsem yok..

-Senin annene babana ne oldu ?

-Ben sekiz yaşımdayken evimize hırsız girdi.Ben oturma odasından gelen tuhaf sesler üzerine yataktan kalktım.Odaya girdiğimde hırsız el feneri ile bişeyleri karıştırıyordu.Hırsızı görünce korktum,bağırdım.Hırsız hemen beni tuttu ve ağzımı kapattı. Babam ve annem yataktan kalkıp hemen geldiler.Hırsız belinden çıkardığı silahı kafama doğruttu.Polisi ararsanız çocuk ölür! dedi.Çok korkuyordum ve ağlamaya başlamıştım.Babam "çocuğu bırakıp git, polisi aramıyacağım" dedi.Hırsız bir türlü ikna olmuyordu.Silahı babamla anneme doğruttu ve çocuk benle gelecek dedi.Annem "hayır ! olmaz bırak oğlumu! "deyip kolumu tuttu.Hırsız annemi vurdu.Babam birden o sinirle hırsızla kavgaya tutuşmuştu.En son annemin başında ağlarken silah tekrar patladı.Babam da vurulmuştu.Hırsız kaçıp gitti, annemde babamda yerde öylece yatıyordu.Polisler geldi beni aldılar karokala getirdiler hala gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum.Akrabalarımın hiçbiri beni istemedi.Polisler beni her anasız babasız çocuk gibi yetimhaneye bıraktılar.On yaşımda yetimhaneden kaçtım sokaklarda yaşadım.Hayatım hep sokaklarda geçti.Sonra bir iş buldum.Bu evi kiraladım.Hayatıma baştan başladım.

- Neden kaçtın peki yetimhaneden?

-Yetimhanede bir görevli vardı.Yaramazlık yapsakda yapmasakda dövüyordu bizi, artık ona dayanamadım kaçtım.

-Senin hayatında benim hayatım gibi..

-Senin hayatın nasıldı?

-Benimde babam küçük yaşta öldü.İlk başlarda hayatımız çok güzeldi.Karnımızı doyuracak kadar yiyeceğimiz başımızı sokacak bir evimiz vardı.Babam dediğim biri vardı, ta ki bana saldırana kadar bana kızım diyen, üzerime düşen adam gitmişti.Yerine bir canavar gelmişti sanki.Çok korkmuştum.Tüm gücümle ittim onu yere düştü.Kaçtım evden senle karşılaştım.Sonrası bildiğin gibi işte ...

-Farklı bedenlerde aynı hayat...

-İkimizde hayatımızı anlattık ama hala adını öğrenmedim.

-Sıla peki sen

-Sedat memnun oldum.

-Bende

-Hadi kahvaltımızı yapalım Sıla

Bir şeyler atıştırtıktan sonra evden çıktık.İlk iş olarak Sıla'nın annesinin cenazesini morgdan aldık, sonra cenazesini defnettik.Herkes gitti ama Sıla annesinin mezarından ayrılamadı.Toprağı eline alıyordu ve sürekli anne diye bağırıyordu.Tuttum kolundan kaldırmak istedim ama olmadı.Ayakları tutmuyordu, hiç gücü kalmamıştı sanki, bitkin yorgun görünüyordu.Annesinin yanına uzandı, ağlayarak toprağa vuruyordu.Bir kaç saat sonra yağmur damlaları düsmeye başladı.Bulutlar Sıla'nın ağlayışına dayanamamıştı sanki .Yağmur her geçen dakika daha bir şiddetli yağıyor,rüzgar daha sert esiyordu.Sırılsıklam olmuştuk ikimizde,Sıla'nın yanına oturdum.

-Sıla artık gitmeliyiz.

Hayır annemi burda yalniz bırakamam karanlıktan korkardı, ben olmadan uyuyamaz.

-Dayanmasi güç biliyorum ama ayağa dik durmalısın hayatta.Hayatın her yıkıldığında tekrardan kurmalısın sıfırdan başlamalısın.

-Hayatta kimsem kalmadı.Neden yaşıyım artık neden ?

-Hayat bize her vurduğun da her çelme taktığında bizim tekrar ayağa kalkıp kalkmadığımızı izler.Güçlü olmalıyız ne olursa olsun hayatın bize çizdiği kötü kaderi yenmeliyiz.Şimdi bana elini uzat ve ayağa kalk hayata ve tüm düzene karşı güçlü olduğunu göster...

-Ben güçlü değilim Sedat buna alışamam..

Kızın ağlamaktan bitkin düşen vücudu artık tükenmişti.Dayanamamıştı annesinin mezarının başında bayılmıştı.Kucağıma aldım yağmurdan sırılsıklam olmuştu.Sıla 'yı araba'nın arka koltuğuna koydum. getirdim.Yatağına yatırdım.Ona yeni kıyafet aldım.

-Sıla uyan hadi kalk.

-Çok üşüyorum Sedat çok.

-Biliyorum Sıla üstünü değiştir.

-Kalkmak istemiyorum.

-Hadi Sıla kalk hasta olacan bir duş al.

-Yorgunum Sedat yoruldum artık..

-Sıla hayattan kaçamazsın böyle pes edemezsin senin güçlü olman lazım.

-Güçlü olsam bile Annem geri gelecek mi?

-Hayır gelmeyecek senin bu duruma alışman çok zor biliyorum ama sen güçlü olmazsan hayat kazanır anladın mı ? Şimdi kalk ve güçlü olduğunu göster.

Sıla duş alırken ben de akşam yemeği için bir şeyler hazırladım.Sıla duş aldıktan sonra yemeğimizi yedik.
Yemekte sevdiklerimizden hobilerimizden fobilerimizden bahsettik.Sıla güçlü olduğunu hayatı yenebileceğini gosteriyordu.Sıla sohbet ederken bana, "Sedat hayatına dair her şeyi anllattın bana ama hala işini şöylemedin ?" dedi.Düşündüm biran işimin ne olduğunu söylesem mi acaba diye ama onun hayatı için bilmemesi daha iyiydi...