Siz çaresiz hissettinimiz mi ? Hiç bir şey yapamadan sadece ölümün canınızı alsın diye beklediniz mi ? Tam umutlarınızın bittiği anda hiç bir seyin önemi olmadığında, öyle biri çıkar ki karşınıza size hayatı tekrar sevdirir.Size bir yaşama umudu v...
Arabadan indim korumalar ölmüştü.Yaşayan varmı diye baktım.Yaşayan bir tane canlı yoktu.Tüm adamlarım ölmüştü.Kamera kayıtlarına baktığımda ofisin basanların Aydın ve Adamlarının olduğunu gördüm.
İstihbarattaki adamlarımizi aradim hiç birine ulaşılmıyordu.Anlaşılan Aydın onları kendi tarafina çekmis ya da öldürmüştü.Odama geçtiğimde bir tane kutu vardı.Kutuyu açıp baktığımda.Ahmet'i tuzağa düşüren Sevgi'nin kafası vardı.Üzerinde "Senin kafanı da böyle vucüdundan ayıracam" diye not vardı.Dişlerimi sıktım Aydın'ı bulduğumda ona çok kötü bir işkence yapacaktım.Birden aklıma Aydı'nın benim evimi bildiği aklıma geldi.Evde Sıla'ya zarar verebilirdi.Hemen odamdan çıkarak koşmaya başladım.Hızlıca arabama bindim.Gaza bastıkça bastim.Birkaç dakika sonra evimin önünde siyah bir minubus olduğunu gördüm.Arabamı hemen durdum.Bagajdan elime el boması aldim.Arabama tekrar bindim.Gaza sonuna kadar bastım.El bombaları minübüsün camının içinde içeri attım.Minübüs toz duman icinde yanmaya basladı.Belimden hızlıca silahıma cıkartıp bahçemden doğru gelen iki adamla çatışmaya başladık.5 dk sonra onları öldürdüm.Hemen eve doğru kosarak kapıyı açtım.Sıla ellerini kulaklarina koyup yere çömelmisti.Yanina giderek ellerini kulaklarından çektim.Bana sarıldı.cok korkmuştu.Elleri titriyordu.
-Sıla iyimisin sen ?
Boynuma sarılarak ağlamaya başladı.Kendimden nefret ediyordum.Onu bu durumlara sokmamalıydım.En baştan keşke kalbime söz geçirebilseydim.Çok seviyordum onu .Onun ağlamasına, göz yaşı dökmesine dayanamıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben sana demiştim.Benim peşimde ölüm var.Bizi rahat bırakmaz demiştim.Neden yapıyorsun bunu bana neden?
-Sedat gidelim burdan her şeyi bırakıp gidelim.
-Olmaz Sıla yapamam..
-Neden Sedat neden ?
-Hayatta eline silah alıp birini vurduysan ölüm senin hep ensendedir.Hiçbir zaman bırakmaz sen gitmek istesende kaçmak istesen de gelir seni bulur.Sen ölünceye kadar senin pesinden ayrılmaz.
-Sedat artık kimseye bulaşma,gidelim ne olur gidelim buralardan yeni bir hayat kuralım.
-Anlamıyorsun Sıla hiç anlamıyorsun beni.O adamlar benden intikam alana dek durmayacaklar.Sen git yeni bir hayat kur kendine benim gelecegim yok Sıla yok...
-Bende sensiz yapamam Sedat.Seni seviyorum Sedat.Ne olur benim için vazgeç bu hayattan ne olur Sedat yalvarırım sana...
-Sıla bana tercih yaptırma.Beni zor durumda bırakma ne olur?
-Hayatından, benim için vazgeçmek çok mu zor Sedat söylesene bana !!
Yere elleriyle vurup ağlıyordu.Sadece bana "Ne olur bırak !! Bu silahi,bu hayatı" diye bağıyordu.Göz yaşları gözlerinden süzülüyordu.En sonunda dayanamadım "Tamam" deyip son bir işimin olduğunu söyledim.Onu yerden kaldırarak arabaya doğru yüremeye başladık.Ben ayıcığı almadım deyip eve tekrar döndü.Ayıcığı alıp hemen kosarak yanıma geldi.Arabaya binip onu gizli, güvenli bir yer olan, kimsenin bilmediği iki yıl önce aldığım bağ evine getirdim.Arabadan indim.Uzun zamandır gelmediğim için bahçedeki çiçekler,ağac fidanları kurumuştu.Sıla kuruyan fidanların yanına çömelip "Baksana Sedat kurumuşlar"dedi. "Canım benim ya size n'oldu böyle" deyip fidanları okşadı.Nasıl bir kalbin vardı senin öyle ya temiz,yumuşak,iyi yürekli bir kalp benseni haketmiyorum, haketmiyorum be gülümmmm....
-Yanına çömeldim.Hiçbir şey için geç değildir.Sıla neden fidanlara su vermiyorsun?
-Ben ölü gibiydim, bitkisel hayattaydım sanki benim hayatıma girerek bana can verdin Sıla Neden onlara da vermeyesin...
Sıla evin anahtarını benden alıp eve girdi.Birkaç dakika sonra su dolu bir bidonla gelip fidanı suladı.Evet sapsarı yaprakları olan kuruyan fidanı yeşerme ümidiyle suladı.Fidanları tümünün suladıktan sonra arabadan oyuncaği alıp geldi.
-Sıla bu oyuncak neden senin için bu kadar önemli ??
Ben küçükken babamla gezerken bir oyunçakcının vitrininde bu oyuncağı gördüm.Babamdan almasını istedim.Cebinde parası yoktu,alamamıştı o oyuncağı bana.Ben her gün okul çıkışında gider o oyunçakcı da o ayıcığa bakardım.Çok dua ettim Allaha bana o oyuncağı versin diye.Bir gün babam beni o oyuncağı seyrederken görmüş.Uzaktan beni izliyormuş.Farketmedim babamı.Yanıma geldiğimde gözlerimden akan yaşları sildi.Babamın gözlerinin dolduğunu farkettim.Siyah gözlerinden damlayan gözyaşlarını görünce çok utandım kendimden.Bana sarıldı."Kızım sana oyuncağı alıp getirecem" dedi.Ben " Babacım benim" dedim.Aksam evimize haber geldi.Babam parası olmadığı için oyunçakcının vitrinini kırmış.O oyuncağı calmış.Tam eve geliyomuş ki polisler onu farketmis,polislerden kaçayım derken arabanın altinda kalmış.Babam bana o oyuncağı getirecem diye öldü.Babam beni mutlu etmek için canından vazgeçmişti.Oysaki bende her çocuk gibi bir oyuncak istemiştim ama sırf paramız yok diye alamamıstım.Benim oynamaya eğlenmeye hakkım yokmuydu...
O an gözlerim dolmuştu.Hiç bir şey diyemedim.Sadece ona sarıldım.Sımsıkı sarıldım.Onu üzmeyecektim ne olursa olsun benim yüzümden ağlamasına izin vermiyecektim artık ...
-Hadi içeri girelim Sıla
-Tamam sedat
Kollarımı onun omzuna attım.Eve doğru yürüdük.İçeri girdik.Koltukların üstündeki beyaz örtüleri kaldırdım.Sıla etrafı silip süpürdü.Sonra akşama bir şeyler yemek için adamımı arayıp bir şeyler getirmesini istedim.Birkaç dakika sonra adamım gelmişti.Sıla aldığı poşetleri mutfağa götürüp yemek yapmaya başladı.Aksam yemeğini yedikten sonra beraber film izledik.O filmden korkarken ben onun yanağından öpüyordum.Bana elindeki patlamış mısırları kafama atıyordu.Çok güzel bir akşam geçirmiştik.Onla geçirdiğim zamanı hiç bitmesin istiyordum.Sevdigim yanımdaydı.Ben daha ne isterdim ki....
