Ukryty Demon ^^SNK^^

Rozdział 5 Ochłodzenie

~~Lila~~

Minął już tydzień od wojny na stołówce. W przeciągu kilku kolejnych dni upały ustały i, ku uciesze wszystkich przyszło ochłodzenie. Na niebie wiszą ciężkie, ciemne, wręcz czarne chmury i wieje lodowaty wiatr. Teraz bieganie w mundurach jest przyjemniejsze niż kiedykolwiek.

Cały oddział generała stoi w szeregu, a przed nami dowódca. Powiedział, że czekamy. Tylko na co?! Z naszego składu nikogo nie brakuje.

Stoimy tak jeszcze przez chwilę, aż do naszej drużyny przyłącza się jeszcze oddział specjalny! To znaczy, że będziemy mieli z nimi trening?

Obok naszego kapitana staje drugi, czyli kapitan Levi.

- Dzisiaj założycie sprzęt do manewru przestrzennego. Miejscem waszej rywalizacji będzie las znajdujący się za wami. W nim znajdziecie atrapy tytanów. Waszym celem będzie trafienie w ich czuły punkt. Macie zlikwidować ich jak najwięcej. Teraz dobierzcie się w trzyosobowe zespoły. Grupę z najwyższym wynikiem czeka nagroda.

- Jaka?! - odzywa się ktoś z tłumu.

- Niespodzianka - oznajmia z lekkim uśmiechem dowódca.

***

Dziewczyny kontra chłopcy.

Arlelt Armin, Kirschtein Jean i Jaeger Eren - skład numer pięć.

Ackermann Mikasa, Akanawa Hiroshi i Kos Lila - skład numer osiem. My!

Stajemy na jednej z gałęzi drzew. Wypatrujemy innych drużyn.

Do tej pory "zabiłyśmy" jedenaście atrap. Cały czas zastanawiamy się, co to może być za nagroda, o której wcześniej wspominali. Może dzień wolny, albo lepiej... darmowe jedzenie w jakiejś restauracji! Zjadłabym coś!

Nagle w drzewo, na którym stoimy wbija się czyjaś kotwiczka. Podskakuję ze strachu. Pozostałe dziewczyny gwałtownie się obracają. Tuż obok mnie przelatuje Armin, obok Hiroshi - Eren, a obok Mikasy - Jean! Przelatują jeszcze trochę. Stają na wyżej położonej gałęzi, na drzewie oddalonym od naszego o kilka metrów. Pewni siebie spoglądają na nas z wysoka.

- I co, jaki wynik?! Naszego na sto procent nie przebijecie! - krzyczy zadowolony Eren.

- Doprawdy?! - Hiroshi uśmiecha się chytrze pod nosem.

- Jedenaście! - informuje dumnie czarnowłosa.

- Co?! - odzywa się zdziwiony Jean, wytrzeszczając oczy. - To... to tyle ile my!

- Chodźcie! Musimy ich przebić! - wszyscy wykrzykują jednocześnie.

Uruchamiamy sprzęt i lecimy między drzewami. Pośród drzew dostrzegam kolejną atrapę. Wszyscy pędzą w jej kierunku na łeb na szyję. Ackermann gwałtownie przyspiesza, tym samym wysuwając się na sam przód. Nikt nie daje za wygraną. W jej ślady idzie Eren i Jean. Ja, Hiroshi i Armin zostajemy w tyle. Brązowowłosa dodaje gazu i zrównuje się z pozostałymi na przodzie. Między atrapą a nami, dystans wynosi kilkanaście metrów! Cała czwórka jednocześnie wystrzeliwuje liny i tuż przy atrapie dochodzi do serii nieszczęść! Ich liny się splątują, oni sami wpadają na siebie. Wszyscy zaplątują się o siebie i liny. Na szczęście z Arminem w porę zatrzymujemy bezpiecznie się na gałęzi.

- Cieszę się, że jednak zostałem w tyle - wybucha śmiechem, przypatrując się pozostałym.

- Ja również - wtóruję mu.

- Eee... Pomożecie? - słyszymy jednego z zaplątanych.

***

- No proszę. Nie myślałem, że pierwsze miejsce egzekwo zajmą dwie drużyny - dziwi się Smith. - Jednak, nie przypuszczałem także, że rywalizacja będzie na tyle zacięta, by znokautować się wzajemnie - robi drobną przerwę. Uśmiecha się, po czym dodaje. - Waszą nagrodą jest trening pod okiem kapitana Leviego.