#1 hatırla
#2 doktor
Her şey bir iddiayla başlamıştı... Ya da çevresindekiler öyle söylüyordu... Önemi yoktu çünkü genç kadın hiçbir şeyi hatırlamıyordu!
Peki bu iyi miydi, yoksa kötü mü? Her şeye yeni bir başlangıç yapmak isteyen genç bir adam için...
"Yine gece, yine hüzün Ve yine içimde sen Ve yine biliyor musun, İçimde sen olunca hüzün de güzel."-Ahmet Hamdi Tanpınar
☆☆☆
Sare arkası olmayan döner sandalyede sağa sola sallanırken karşısındaki hastayı dinlemeye çalışıyordu. Anamnez* almak bazen başlı başına bir olaydı!
"Peki ya düzenli kullandığınız bir ilaç var mı?"
Hasta iki saniye kadar düşünüp hayır dercesine kafasını salladı. Sare yine de emin olmak istercesine sordu. "Tansiyon hapı falan kullanmıyorsunuz yani?"
"Ha... Tansiyon hapımı arada alıyorum doktor hanım."
Sare gözlerini kırpıştırdı, iç çekmemek için zor dururken mırıldandı. "Arada öyle mi!" Hastanın düzenli kullanması gereken ilaç hakkındaki yorumunu duyunca sorularını açarak sormaya karar verdi. "Hiç ameliyat oldunuz mu?"
"Hayır." Çok çabuk gelen bu cevabı da sorgulaması gerektiğinin bilincindeydi Sare. "Apendis, bademcik falan?"
"Ha... Bademciklerim yok."
Sare hafifçe inleyerek rahatsız sandalyede doğrulmaya çalıştı. Sinirleri bozuluyordu. Zaten son bir kaç aydır pek dengeli bir ruh hali var denemezdi. "Bademcikleriniz doğuştan yoktu öyleyse!"
"Ne münasebet doktor hanım! Ben küçükken almışlar!"
Sare tekrar yerinde kıpırdanıp inlerken karşısındaki kadın dikkatle kendisini süzmeye başladı. "Siz iyi misiniz? Bebekle ilgili bir sorun yok, değil mi? Doğurmazsınız burada yani, değil mi?"
Sare sertçe gelen tekmeyle tekrar inleyip elini karnının sağ tarafına yasladı. Oğlu içeride futbol oynuyordu kesinlikle! Nedense bugün canını okumaya karar vermişti! "Daha doğurmama üç ay var. İçiniz rahat olsun. Hem doğurmak için hastaneden daha uygun bir mekan olamaz sanırım. Her neyse, sigara-alkol kullanıyor musunuz?"
Tam bu sırada Semra hemşire kafasını perdeden içeri uzattı. "Sare hanım?"
Sare aniden nefesini tutarak kadına döndü ve eli karnında kasılı halde kalakaldı. "Evet?"
"Arslan beyin demin kısa süreli ritm bozukluğu oldu. Şu anda iyi. Haber vereyim, dedim."
Sare tuttuğu nefesi bırakırken kafasını salladı. "Peki. İşim bitsin yanına uğrarım. Sağ ol."
Sare içeriden kendisine tekme atan oğlunu hem de kendi deli gibi atan kalbini sakinleştirmek istercesine karnını okşadı. Sonra da omuzlarını dikleştirip dolan gözlerini kırpıştırdı ve hastasına deminki sorusunu tekrarladı.
☆☆☆
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
