Queen Of Bitterness Meets Her Match

Chapter 37

"Ate, wake up!" Sabi ngkapatid ko habang niyuyugyog ang katawan ko para bumangon.

"What? I'm stillsleepy." Sabi ko na hindi pa rin dinidilat ang mga mata. Wala naman akongtrabaho ngayon, kaya I could sleep all I want. Antagal ko ring naging busy sawork noh! At antagal ko ring tiniis na makita yung pagmumukha ng Xander na yun.

"Yeah, I know you needmore sleep. But ate, someone's waiting for you downstairs."  Sabi ng kapatid ko at itinigil na angpagyugyog sa katawan ko.

Who the hell is thatperson who is ruining my deep sleep?!!!! Argh!

"Who?!" I hissed.

"Kuya Xander" Sheanswered.

Bigla namang nagisingang diwa ko pagkarinig ko nung pangalan na yun. What is it this time, Xander?!Akala ko pa naman, nakatakas na ako sa anino mo. But I guess I'm so damn wrong.

Bumangon ako ng wala sasarili at nagdabog. Sino ba naman kasing hindi magdadabog kung nasira angmasarap mong tulog ng dahil lang sa isang walang kwentang buisita?!

"Susunod ako." I saidlazily to my sister kaya bumaba na siya.

Naghilamos muna ako,nagmumog at nagsuklay ng buhok. I didn't bother to change clothes kasi okaynaman na itong suot ko eh.

Habang pababa ako sahagdan, naririnig ko ang tawanan nilang dalawa ng kapatid ko. Wow ha! Closesila? Matapos akong iwan niyang lalaking yan noon, may gana pa siyangmakipagkwentuhan sa kapatid ko at itong kapatid ko naman, masaya ringkinakausap ang ungas na yan! Hindi ko na talaga alam kung kanino ba ang loyaltyng maganda kong kapatid na yan eh.

Pagkalapit ko sakanila, sabay naman silang napalingon sakin. Agad na ngumiti si Xander kaya Ifaked a smile towards him. Hindinaman kasi talaga ako natutuwa sa presensiya niya eh.

"Speaking of thedevil." Bulong ng kapatid ko pero rinig na rinig ko pa rin.

Agad akong bumaling sakanya at inis na sumigaw, "What did you say?!"

"Nothing." She saidhabang nagpipeace sign at agad na tumakbo patungo sa kusina.

Hahabulin ko pa sanasiya pero agad na nagsalita si Xander, "Seems like bagong gising ka pa lang."He said habang ngumingiti ng nakakaloko.

'Ay hindi! Galing ataako sa mall. OO! Ganito kaaga ako nagmall.'

Yan sana ang gusto kongsabihin, pero dahil boss ko siya, ngumiti nalang ako sa kanya. Pero siyempre,fake pa rin na ngiti.

"What brought you here?Is it important?" Tanong ko at umupo sa tabi niya. Pero siyempre, malayo layopa rin sa kanya.

"Wala kang work ngayon,right?" He asked.

"Wala." Sabi ko nalang.Alangan namang sabihin kongmeron? Eh obvious naman na wala.

"Oh I see. Parehas palatayo." He said at nagtwinkle yung mga mata niya. What the! Kalalaking tao,tapos nagtitwinkle ang mata? Weird.

"Can you just tell mestraight kung ano ba ang dahilan ng pagpunta mo dito, Xander?" He told mebefore na pwede ko siyang tawaging Xander pag nasa labas kami ng office, kayaheto ang ginagawa ko hahaha. Masunurin kasi ako.

"Ahm, Can I ask youout?" He said. Halatang kinakabahan siya nung tinanong niya yun. I guess I knowwhy. Kasi ba naman, ilang beses ko na siyang tinanggihan after nung lunch naminlast time.

I was about to declinehim for the nth time, when suddenly my sister answered for me.

"Pwede si ate ngayon kuya. Wala naman siyanggagawin ngayon eh. Diba ate?" Sabi ng kapatid ko habang nakangiting asoat winiwiggle yung brows niya. Psh. Just like the old times.

At dahil wala na akongmagagawa, dumiretso nalang ako sa kwarto ko at di na nagsalita.

"San ka pupunta ate?Matutulog ulit?" Takang tanong ng kapatid ko.

Wow ha! Tingin motalaga na makakatulog pa ako Stasia? Wow with a capital W!

"Wait for me here."Sabi ko at narinig ko pa na pumalakpak yung kapatid ko dahil nanalo na namansiya.

As soon as I finishedfixing myself, bumaba na ako at nilapitan si Xander. Napansin kong napatulalasiya sakin. Nagandahan siguro haha. Simple lang naman yung suot ko ngayon eh.Nag yellow sleeveless hanging blouse ako at white fitted pants. I also curledmy hair para bumagay sa suot ko. Hindi na ako nagmake up dahil wala namangparty.

"Where do you want togo?" Baling sakin ni Xanderhabang tuloy pa rin sa pagmamaneho.

"Anywhere. Ikaw angbahala. Ikaw ang nagyaya eh." Sagot ko pero hindi nawawala ang tingin ko sabintana. Napansin ko namangnapalingon siya sakin dahil sa sagot ko.

Nagulat ako nungnagstop yung kotse niya sa harap ng Mall of Asia. Really? Magshashopping kami?Hay naku!

Bumaba ako sa kotseniya matapos niya akong pagbuksan ng pintuan.

Sabay kaming naglalakadsa mall at kahit saan nalang pumupunta hahaha. Muntanga lang eh. Sunod langnaman siya ng sunod kahit saan ako lumiko eh.

"Pupunta muna akongCR." Sabi ko at tumango naman siya.

Pagpasok ko ng CR, goodthing na ako lang mag-isa sa loob.

As I was looking myselfin the mirror, andami kong narealize. Andaming nagbago sakin. Pero kahit ganun,proud ako. Kasi kahit sobrang sakit at sobrang nagdusa ako nung iwan ako niXander, nagawa ko pa ring tumayo sa mga paa ko at labanan yung sakit.

Oh diba? Isangsuccessful doctor na ako ngayon. Pero bakit ganun? Kung kailan akala ko na okayna lahat, bigla na naman siyang babalik na parang walang nangyari.Magpapakasweet na parang hindi niya ako iniwan noon. Is that how insensitive heis? Am I wrong thinking that he's serious to me before?

Ugh! I'm reminiscingthings again. Erase, erase, erase. I can't show him how weak I am. Hindi pwede.

Inayos ko muna angsarili ko at lumabas na ng CR. And WTH! Andaming babaeng nakapaligid sa ungasna to. Psh. Tapos halatang naiinis na yung loko. Gusto ko tuloy matawa.