Queen Of Bitterness Meets Her Match

Chapter 20 (Part 2)

Natapos na ang usapan namin sa puro kalokohan at panunuya kay Weign hahaha. Pagkatapos naming kumain, dumiretso na kami sa badminton court dahil malapit na ang laban ni Frischia.

Nakaupo lang kaming lahat dito sa bleachers kasama si Frischia.

"Hindi ka pa ba bababa, ter?" Tanong ni Jeyves kay Frischia.

"10 minutes before the game pa naman eh. Tagal pa yan." Sabi lang ni Frischia na parang wala lang naman sa kanya ang game.

"Frisch, diba yung girl na yun sa red team yung makakalaban mo ngayon?" Tanong ni Rufi sabay turo dun sa babae sa baba na nakasmirk pa habang nakatingin kay Frischia. Tumango lamang si Frischia habang tinitingnan yung babae.

"Ang yabang ah!" Puna naman ni Reign.

"Sanay na ako dyan. Ganyan talaga basta nagmamagaling." Tipid na sagot lang ni Frischia.

"Diba first year palang yan dito tyaka member din yan ng badminton varsity diba?" Sabi naman ni Ella.

"Yeah. Matangkad siya at magaling pero mayabang. Matagal na akong gustong makalaban ng batang yan. Gusto niya akong matalo at ilampaso. Simula ng unang practice niya dito, hindi niya pa ako nakikitang maglaro. But I saw her once. And I can say that she's good. But not good enough to beat me." Proud na sagot niya.

"So pinag-aralan mo na ang galaw niya?" Tanong nila Weign.

"Yeah. Ganun naman talaga ako sa mga makakalaban ko eh. I'm finding their weaknesses. Tyaka I got curious kasi nung nalaman ko na gusto niya akong ilampaso at pinagkakalat niya pa na weak daw ako. Hahaha." Natatawang sabi ni Frischia. What's funny there? I can't understand why she's laughing.

"Sige. Alis na ako. The game will start in a few minutes. Bye!" Paalam samin ni Frischia habang nakangiti.

Nagsimula na ang game. Nakakatawa kasi parang relax na relax lang si Frischia habang tinitira at sinasalo yung shuttlecock. Samantalang yung kalaban niya na kanina pa nakasmirk, halatang naiinis na sa pagiging relax ni Frischia.

(Frischia's POV)

Natatawa ako pero naiinis din dito sa kalaban ko ngayon. Ang yabang niya pero di naman pala ako kaya. Nakakatawa nga yung sabi niya sakin kanina before our game starts.

*Flashback*

"Goodluck, Frischia. Maeexperience mo na ngayon kung pano matalo." Mayabang na sabi niya sakin kaya napangiti ako.

"Let's have a bet." Natatawa ako dahil sa sinabi ko.

"What is it?" Nagtatakang tanong niya.

"Pag nanalo ka, I'll do whatever you want me to do. If you lose, ipagsisigawan mo sa buong campus na hindi ako weak sa larangan ng badminton at hindi mo ulit ako sisiraan sa mga estudyante."

"Game! I won't let you win this game." Proud na sabi niya at nagsmirk nanaman. Mayabang talaga. Lakas ng hangin sa ulo! Hahaha.

"Show me what you've got kiddo, and I'll show you what I have." Sabi ko at ngumisi na rin sa kanya.

Pansin kong nairita siya dahil sa sinabi ko. Sorry baby, I won't let myself lose this game.

*End of Flashback*

Habang naglalaro kami ngayon, I can hear different cheers. Halos lahat, pangalan ko ang sinisigaw. Napahinto kaming lahat nung biglang sumigaw si Xander ng sobrang lakas.

"Go Frischia Alexandra Gale Cruz! Kaya mo yan! Mahal na mahal kita!" Cheer ni Xander para sakin. Napangiti tuloy ako dahil sa saya.

Nang matapos ang game, hindi ako nabigo. Nalampaso ko lang naman siya hahaha. 12 points ang lamang ko sa kanya. Sobrang layo diba? Hahaha. Sobrang saya ng mga fans ko haha fans talaga?

Lumapit ako sa microphone upang maagaw ang atensyon ng lahat.

"Everyone, thank you sa mga sumuporta sa akin. Ahm, please proceed to the field now." Sabi ko at dumiretso sa field kasama ang mga kaibigan ko.

"Anong pauso mo, Frisch? Bakit mo pinapunta lahat dito sa field?" Nagtatakang tanong ni Ella.

Tinuro ko naman yung mayabang na kalaban ko kanina na nasa gitna ng field.

Nung marami ng tao sa field, sinenyasan ko na siya para simulan yung speech niya hahahaha.

Gusto kong maawa pero gusto ko rin mabawasan yang sungay ng babaeng yan.

"Gusto ko lang sabihin sa inyong lahat na hindi totoo ang lahat ng paninira ko kay Frischia Alexandra Gale Cruz. Hindi totoong mahina siya sa badminton at sa ibang bagay. At napatunayan ko yun. I promise never to do those bad things again!" Sigaw niya at umalis na kasama ang mga kaibigan niya.

"Woah! Why did she do that?" Manghang tanong sakin ni Xander. Ngumisi lang ako sa kanilang lahat at naglakad na. Mukhang nagets rin naman nila kung ano ang ginawa ko kaya sumunod na rin sila sakin.

"Nakakatakot talagang magalit ang tigre." Seryosong sabi ni Fritz pero natawa kaming lahat.

3:30pm na at tapos na lahat ng sports games ngayon. Nauna na sila Ella, Rufi, at Jeyves dahil may pupuntahan pa daw sila sa mall. Sila Weign naman ay nagpapractice. Magpapractice naman kami ngayon ni Xander para sa Mr. and Ms. Intrams pero di niya alam na kasali ako kaya sinabi ko nalang na may dadaanan pa ako.

Nagsimula na ang practice namin ngayon dito sa classroom. Nagulat nga ako nung una kasi si Fritz pala yung magiging partner ko. Hindi ko talaga ineexpect na papayag siya sa mga ganitong klaseng contest.

Madali lang naman kaming turuan ni Fritz kaya maaga din kaming natapos.

Sabay na kaming lumabas dahil wala naman din kaming ibang kasama eh.

"Fritz, sanay ka na ba talagang rumampa? Ang galing mo kasi eh. You're like a professional." Hanga kong tanong sa kanya.

"Nope. First time ko to pero marami rin naman akong nakikita na rumampa na dati pa." Sagot lang niya at nakapokerface na naman.

Naglakad na kami patungosa kotse niya kasi ihahatid niya daw ako. Pumayag na ako kasi kaibigan ko rinnaman siya eh.