-
Two days after our reunion and it was finally weekend.
Our batch reunion lasted for two days, at naging maganda at masaya naman kahit papano na nagkita-kita ulit kami ng mga dati naming mga schoolmates sa batch namin. And it was really comfortable dahil kasama ko si Andrew in the whole event.
Its a memorable occasion for me. Sayang lang at sa bilis ng oras parang kailan lang ang nangyaring pagtiripon.Sa mga nakalipas na araw panay ang tanggap ko ng balita mula kay Ate Megan tungkol sa kalagayan ni Lola at maging ng kumpanya.
And tinutulungan ko na rin si Ate Megan sa ilang mga importanteng bagay tungkol sa kumpanya sa pamamagitan lamang ng mga ipinapadala nya saking emails.
Oo mahirap ang sitwasyon ko ngayon na narito ko sa Pilipinas upang matulungan ko ng maayos si Ate Megan.
Pero ano naman ang gagawin ko. Hindi ganon kadaling iwan ang lahat ng meron ako ngayon dito. Kahit na sa totoo lang unti-unti ko nang tinitimbang ang mga bagay-bagay.
Huling desisyon nalang ang kailangan ko.
Pero hindi ko muna hahayaang masira ang kung anong meron ako rito ngayon. Lalo pat ayokong masaktan ang damdamin ni Erik.
At isa pa, nagpapagaling pa lang si Daddy Francis, his condition is very important to me.
Sakabila nito hindi ko naman nakalimutan ang usapan namin.
Erik and I had plans for today, kaya maaga kong nagising.
Nang dumating ako ng dining room he was already there kasama sila kuya Lance, kuya Chad at Andrew.
"Sarah drink up your hot coffee." Sabi ni Erik at pinaupo na ako.
Oh I see. His already done eating something for warm up.
"Going somewhere?" Tanong naman ni kuya Chad.
"Quality time." Sagot naman ni Erik.
"Ohh" And kuya Chad just shrugged and stuffed a fold of pancake into his mouth.
"Good. Tama naman na magkaroon ka muna ng kahit short break mula sa trabaho." Sabi naman ni kuya Lance.
"Naisip ko nga yon." Sagot ni Erik.
"Then, have a good time." Sabi ni kuya Lance at umalis na.
"Bye kuya Lance, ingat ka din ngayon." Sabi ko naman.
And he just waived his hand to me in reply.
Busy rin talaga sa mga nakalipas na araw si kuya Lance.
Nang matapos na rin ako, nagpaalam na kaming dalawa ni kuya Erik sakanila.
And we left the house.
Nakakapagtaka nga lang dahil sobrang aga ring nagising nila kuya Chad at Andrew.
Hindi pa nga labas ang araw.
Maiintindihan ko pa kung si kuya Lance. Dahil walang specific na oras ang trabaho nun minsan.
"Sarah hindi ka kumakain ng maayos nitong makalipas na dalawang araw. May problema ka ba?'' Erik asked out of nowhere.
"W-wala."
"Sigurado ka?"
"Wala lang akong appetite. Huwag mo nang isipin pa."
At hindi na siya nagtanong pa.
Dumating naman kami sa isang farm.
"Ito ba yung pinuntahan natin dati?"
"Yup. Gusto kong ipakita sayo that there where improvements made here. And as you can see the road is already cemented thru out. A good place now for a walk and biking." sabi nya.
BINABASA MO ANG
MFSBI II: Eyes Of Life
RomanceBook 2 of My Five Stepbrothers and I Sa loob ng pitong taon marami nang pwedeng pagdaanan ang isang tao na makapagbabago sakanya at mga pagsubok na kailangang niyang lampasan. But what If, in order to accomplish and get through this challenges she h...