MFSBI II: Eyes Of Life

♞•57.

-

"Madam your scheduled meeting for this afternoon was cancelled as you ordered." My secretary said to me.

"Thank you Sofia." I replied.

And after making a small bow she left my office.

*sigh*

Inikot ko nalang ang upuan ko para pagmasdan ang siyudad sa labas mula dito sa opisina ko.

Tsk. Bakit ba kailangan kong makarinig ng mga hindi kanais-nais na mga usapan kanina.

"Come on Sarah parte na yan ng trabaho mo." I said to myself.

Since kahit ano naman ang gawin natin hindi lahat ng tao ay magugustuhan ang mga ginagawa mo. Mayroon at mayroon paring mga pupuna sa mga ito.

It's just that maybe some of my people right now are having a rough time under my management orders but I'm the boss kaya ako ang masusunod.

Sabi pa nga ng mga usap-usapan sa board na mas mahigpit pa daw ako kay Lola pagdating sa trabaho.

Well I guess may pinagmanahan talaga. Or sadyang nasa dugo na ata.

But I won't argue since nakikita ko naman ang resulta ng mga ginagawa ko.

I want to prove myself more, at gusto kong ibahin ang pagpapatakbo na ng Arwreifs.

Pero bigla ko namang naalala ang mga sinabi sakin ni Senri ng huli kaming mag-usap sa phone at ng maikwento ko sakanya ang mga nangyayari dito.

-flashback-

/"Talaga ba kasing gusto mo lang magkaroon ng pagbabago or may gumugulo sayo at ganyan nalang ang ginagawa mo."/ Sabi ni Senri.

"Ano bang ibig mong sabihin ha?"

/"What I mean is maybe may pinagdadaanan ka lang dyan."/

-end of flashback-

Napahawak nalang ako saglit sa nag-iisang singsing na suot ko sa kamay.

Nakakapagod din pala kahit papano.

*heavy sigh*

Pero mahal kita kaya hanggang ngayon naghihintay parin ako.

Kailan ka ba babalik mahal ko?

Erik, kung alam mo lang kung gaano nako na ngungulila sayo ngayon siguro maiintindihan mo kung bakit sobrang pait na ng pakiramdam ko ngayon.

It's been months at halos mag-iisang taon na simula ng umalis ako ng Pilipinas, ganon na pala katagal na lumipas ang panahon.

Pero bakit parang hanggang ngayon sariwa parin sakin ang mga nangyari.

Pilit kong lang itinatago sa mga taong katulad ni Senri ang tunay na nararamdaman ko dahil ayoko nang pagpaalalahanin pa siya.

Isa pa sobrang laki na ng nagawa para sakin ng taong yon.

Marahil ganon nalang talaga kalaki ang papel sa buhay ko ni Senri.

Hindi ko inaasahan na sa mga oras na yon siya ang darating para sakin.

Tanga ka naman kasi Sarah.

Ano bang inaasahan mo sa panahon na yon?

Na siya mismo ang darating at kusang hihingi ng tawad sa mga ginawa nya?

*chuckles*

Hindi eh. Wala siyang pakialam sayo, dahil nga nagawa nya ang bagay na yon noon at hanggang sa kasalukuyan kung hindi nagmula kay Lola ay habang panahon mo sigurong hindi malalaman ang totoo.