25.Bölüm - Aşkın Tesadüfü ...

5K 320 8
                                    


Merhaba ....

Biraz uzun bir ara oldu , ama çok hasta olduğum için bölüm yayınlayamadım ...

Çok keyifle yazdığım bir bölüm oldu , umarım sizde keyif alırsınız ....

Yorumlarını bekliyorum ...

Sevgiyle kalın ....

*************************************************************

Rüzgar ' dan ;

Sabah erkenden kalktık ve hızlıca bir şeyler atıştırdık . Deniz benimle olabildiğince az konuşuyor ve bana bakmamaya çalışıyordu . Bu halleri bugün ayrılacağımız içindi sanırım . Sanki konuşursak yer yerinden oynayacaktı . Bende Deniz ' e uyum sağlayarak az konuştum ve ona bakmamaya çalıştım , mümkünmüş gibi . En sonunda odama geçip kendime ufak bir çanta hazırladım . Salona geri geldiğimde Deniz koltuğa oturmuş beni bekliyordu ve gerginliği daha da artmıştı . Bir kıvılcımla ateş alacak kadar gergindi . Gayet ciddi bir tavırla bana bakarak

" Rüzgar biraz konuşalım mı " dediğinde iliklerime kadar titremiştim .Ne kadar kaçsam da bu konuşma eninde sonunda olacaktı .Belki bana kızacaktı , bağıracaktı , hesap soracaktı ,belki de pişmandı . Bir anda içimi büyük bir boşluk kapladı , ya arkamdan gelmekten vazgeçtiyse , ya benden vazgeçtiyse ne yapardım , nasıl yaşardım . Çaresizlikle ve sessizce karşına oturup gözlerine bakarak ağzından çıkacak kelimeleri bekledim .İdam mahkumu gibi bekledim , ceza almış çocuk gibi bekledim . Deniz derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı.

" Rüzgar , ben çok düşündüm" dediğinde nefesimin kesildiğini hissettim , korktuğum başıma geliyordu işte . Beklide hayatı boyunca kaçmak zorunda olacak bir adam için hayatını mahvetmeyecekti , bitmişti işte buraya kadardı . Zorlukla yutkunup devam etmesi için sustum ,

" Sen beni Bolu ' ya bıraktıktan sonra ben karakola gideceğim ya , öncelikle polise neler söylemem gerekiyor , bunları konuşmadık , birde bana bu evle ilgili bir şey sorarlarsa ne demem gerekiyor , sonuçta burası senin arkadaşının evi , başı belaya girmemeli diye düşünüyorum " dediğinde şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı . Ben ne kadar aptaldım , neler de düşündüm böyle . Kendimi toparlayarak gülümsedim ve mavime , kadınıma baktım ,

" Deniz , şu hayatta beni şaşırtabilen ilk kadınsın , hatta tek insansın " dediğimde o da bana gülümsedi ,

" Ne güzel ben ise şu hayatta sık sık hayrete düşüyorum " derken gelip bana sıkıca sarılmıştı bile . İşte huzur buydu , aitlik buydu , aşk buydu ......

Orman yolundan çıktıktan sonra herhangi birinin görme olasılığına karşılık Deniz ' in gözlerini bağladım ve Deniz arka koltuğa geçip yattı . Buluşma noktasına yakın bir yere gelince arabayı yol kenarına park ettim . Artık birkaç şahit gerekli idi . Motoru durdurdum ve arkamı dönmeden son kez Deniz ' in kokusunu içime çektim.

" Deniz ' im bak sakın korkma , ifade alırken üzerine gelecekler , belki de hırpalayacaklar , mümkün olduğu kadar doğruyu anlat , çünkü belli aralıklar la ifadeni alacaklar ve sen yoruldukça açık vermeye başlayacaksın . Benim yüzümden başının belaya girmesini istemem " Deniz ' in hıçkırığı ile dondum kaldım . Ama eğer arkamı dönersem gidemezdim . Kalbime karşı direnerek devam ettim ,

" Konuştuğumuz gibi tam bir ay sonra yanıma geleceksin ve biz bir daha asla ayrılmayacağız . Bizim hikayemiz o zaman başlayacak . Deniz ' im , mavim , kadınım seni çok seviyorum " dedikten sonra kendimi dışarı attım , eğer onun sesini duyarsam dayanamazdım , bütün iradem yerle bir olurdu .

MASUMİYET ( TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin