Ne Zaman Büyüdün?

20

Baya uzun bir aradan sonra yeni bölüm atacam. Üzgünüm bilgisayar yasagim vardı.

Sans'tan

Çok yorulmuştum. Misafirlerle ilgilenmekten bıkmıştım. Mutfaktan çıkan Fell'e baktım. Gülümsüyordu ve birşeyler mırıldanıyordu. Mutfağın kapısından içeri baktım. Frisk tam karşımda buzdolabına ketçap yerleştiriyordu.

-Hey yardıma ihtiyacın var mı prensesim?

-H-hayır gerek yok Sans sadece biraz ketçap şişesi kaldı. Yanına gittim ve bütün ketçapları yerden aldım. Bir tanesi hariç hepsini yerine yerleştirdim. Yorgunluktan gözlerinin altı mosmor olmuştu.

-Hadi artık uyu. Bunu hak ettin. Ona sarıldım. Yavaş adımlarla mutfaktan çıktı. Odasına girdi ve uyudu. Yani öyle sanıyorum...

Frisk'ten

Yorgunlukla kendimi yatağa fırlattım. Rüyamda milyonlarca kez resetlediğim hayatımı gördüm. Canavarlara acı çektirdiğim zamanları gördüm. Ve en kötüsü Sans'a acımayıp öldürdüğümü, onun acı ve üzüntülü kahkahaları beynimde yankılanıyordu. Chara'nın lanet olası sesi beynimde yankılanıyordu. Ve şöyle diyordu:

-Oyun bitti tekrar denemeye cesaretin var mı? Sonra pis kahkahalar attı ve etraf karardı... Gece yarısı uyandım. O rüyadan sonra uyuyamazdım. Sans'ın odasına girdim. Çok tatlı uyuyordu ama ağzından salyalar akıyordu. Uyandırmak istemiyordum. Parlak ve masmavi olan dili dışarı çıkmıştı. Ancak sakarlığım yüzünden komizdinin üzerindeki bibloyu düşürdüm. Sans çığlıklar içinde uyandı. Tek gözü kararmıştı.

- Kim var orada?

-Sakin ol ben varım. Gözü normale döndü. Sırılsıklam yastığına baktı.

- Ne oldu? Endişe ile bana baktı.

- S-sadece bir kabus g-gördüm. Sans biraz yana kaydı.

-Gel bu gece benle kal. Korku sana yan etki yapıyor.

- T-teşekkürler. Yanına yattım ve bütün gece aralıksız uyudum...