Ne Zaman Büyüdün?

22

Yine uzun bir aadan sonra yazıyorum. Üzgünüm ama arada bir girebiliyorum. Anlayışınız ve sabrınızdan dolayı teşekkürler.

Sans'tan

Yerde kanlar içinde yatan Frisk'e baktım. Acaba bunu kim yapmıştı. Elimdeki ketçap poşedini bir kenara attım ve Frisk'in yanına koştum.

-Kim yaptı bunu?! Kim yaptı çabuk söyleyin bana!

-Sans sakin ol. S-sakin ol kardeşim. Penny ve Sindy sırıtıyor hatta kahkaha atıyorlardı.

-S-siz...

-Evet biz yaptık. Bütün boyutların kapısının açılması için sadece bir insanın ruhu lazımdı. Artık yeryüzüne çıkabileceğiz.

-Sizi asıl ben öldüreceğim ama önce onu kurtarmalıyım. Kuzenler onları babamın hapishanesine atın. Frisk'i kucakladım. Yeryüzü portalına ışınlandım. Hemen en yakın hastaneye gittim. Onu doktorların ellerine teslim ettim. Frisk'in babasını aradım. O bu konularda sağlıklı düşünebiliyordu. Az sonra ailesi de geldi. Birkaç saat sonra ameliyathanenin kapısı açıldı. Doktor içeriden çıktı. Ameliyat 2 saat kadar sürdü. Ağlamaktan gözlerim şişip morarmıştı. Doktorun yakasına yapıştım.

-O nasıl? O nasıl çabuk söyle!

-Gayet iyi. Çok kan kaybetmişti ancak kurtuldu. Şimdi odaya alacaklar. Orada ziyaret edebilirsiniz. Adamın yakasını bıraktım. Tanrım o iyiydi. Sindy ve Penny ölümü hak etmişti. Ölümleri en acı ve işkence dolu olanından olacaktı. Frisk'i bir odaya götürdüler. Çok mutluydum. Odaya ilk giren kişi ben oldum...