Hey, hey,heyyy! Birkaç bölüm baya dramatik geçti ama şimdi bir ketçap akışkanlığında bölümler eski haline geliyor. Bu arada diğer hesabım olan victorykickoff 'u takip edin. Ondanda hikaye yazmaya başlayacağım. Neyse yeni bölüm gelsin.
Frisk'ten
Sans odaya Chara ile girdi. Chara onunla ne yapıyordu. Belki Sans'in haberi yoktur. Yüzündeki tatlı ve baştan çıkaran o gülümseme vardı. İlk tepkiyi Asriel verdi.
-C-Chara...
-Üzgünüm Asriel. Hepinizden çok özür dilerim. Ben, ben söz veriyorum artık iyi biri olacağım. Artık katliam yok. Artık sadece dostluk var. Ben sizden ikinci bir şans istiyorum. Asriel hemen Chara'ya sarıldı. Sans memnun bir şekilde gülümsüyor ve bana bakıyordu. Chara herkesten özür diledi ve en son bana geldi. Aslında biraz gerilmedim değil. O da bunu fark etmişti.
-Üzülme Chara. Herkes ikinci bir şansı hak eder.
-Frisk. Sen çok iyi bir kardeşsin.
-K-kardeş derken?
-Annemler sana söylemediler değil mi?
-Ne bilmem gerekiyor benim? Ve Sans seninle görüşeceğiz.
-Frisk ben senin ablanım. Hemde öz ve öz ablan.
-Bu yüzden annemler beni büyükannemlerde bıraktı. Hatırlıyorum ben yeni doğduğumda beni kıskandığın ve öldürmeye çalıştın. O yüzden ben yıllarca ailemi tam tanıyamadım. Annemler seni neden bana anlatmadılar? Aklımda bir sürü soru vardı. Yapbozun parçaları şimdi yerleşmeye başladı. Ama mutluydum. Artık ailemin bütün fertlerini biliyordum. Sevgilim ve dostlarım iyiydi. Naps'a baktığımda ağlıyordu.
-Oww tatlım niye ağlıyorsun? Şuan mutlu alma zamanı.
-Bunlar mutluluk gözyaşları. Yatağımdan kalkıp Naps'a sarılmak istedim ama Sans beni durdurdu.
-Hey Sans bana bir borcun var.
-Öyle mi? Neymiş o? Yakasından tutup çektim. Dudaklarımız birbirine değdiğinde biraz şaşkındım. Sonuçta onun bir iskelet olduğunu biliyorum ama şuan benim onun dudaklarını hissetmem tuhaf ama hoş bir histi. Birbirimizden ayrıldığımızda Alphys'in bizim fotoğrafımızı tüm yeraltı dünyasına gönderdiğini anladık. Ben çok fazla kızarmıştım. Sans ise benim daha fazla kızarmamı sağlayan o mükemmel gülüşünü yapıyordu.
-Hey Frisk! Herkes fotoğrafınızı beğeniyor.
-Alphys bizi birde böyle çeksene. Sans bana sarıldı. Yüzüm çok fazla kızarmıştı. Alphys bir fotoğraf daha çekti. Koca yürekli keçi çocuk Asriel beni bu durumdan kurtardı. Birkaç saat sonra Toriel geldi. Chara ondan özür diledi ve barıştılar. Toriel yaramı tamamen iyileştirdi. Ve o akşam herkes bizde kaldı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mafiatale Temmie'ler bile tatlı. Şu tiplere bak*nosebleed* neyse umarım beğenmişsinizdir.
