UMUDUNU KAYBETME

{Ölüm Gerçeği }

Gözlerimi sımsıkı kapattım  olanları  görmek istemediğimden.Kapının kulpunu çevirdiği zaman kapının arkadan kilitli olduğunu farketti ve açamadı.Yanıma gelip " Sakın ha ses çıkarayım deme Beste.Banyoda kim var öğreneceğiz az sonra" dedi ağzımı eliyle kapatarak.

" Arda lütfen buradan gidelim , banyoda Su var " dedim elini ağzımdan çekerek.

" Sen beni iyice salak belledin.Dışarıdakide Su' yun yeni arabası değil mi? Kim ki bu kadar koruyorsun onu anlayacağız az sonra " deyip kolumdan tuttuğu gibi beni aşağı kata indirdi.O kadar öfkeli gözüküyordu ki ne yapması gerektiği konusunda , onunda en ufak bir fikri yoktu bence.

" Arda gidelim buradan , lütfen."

" Sesini kes!!! Banyodaki sevgilin mi ha , eğer öyle bir şeyse onuda seni de mahvederim Beste " dedi.O sırada bir araba sesi geldi.Camdan bakınca arabanın içinde Su ve Bora' yı gördüm.Benim gibi Arda' da onları gördü.Üzerime doğru yürüyüp " Banyodaki Su' ydu değil mi? Geç şu arka odaya sakın , sakın sesini çıkarma.Kapıyı filan açmayacağız" deyip beni zorla odaya kapattı.

Kapı çalmaya başlayınca ben hemen cebimdeki telefonu çıkarıp Pars' ı aramaya başladım.Umduğum gibi olmadı , demek ki Pars' ın telefonu odadaydı.Kapı deli gibi çalınırken Su' ya mesaj attım." Su Arda burada.Beni odaya kapattı , Pars' ta banyoda.Eğer Pars banyodan çıkarsa Arda' yı tutamam.Lütfen bana yardım edin" dedim.
Çaresizce oturup cevap beklemeye başladım.Ama cevap filan gelmedi.Ama artık her şey boştu çünkü banyonun kapısı açılmıştı,  duymuştum.

" Sevgilim buradaki havlulardan birini aldım " diye seslendi  Pars yukarıdan.Bütün çabalarım son bulmuştu , şimdi tek amacım Pars' a bir şey olmamasını sağlamaktı.Tekrardan Pars' ı aradım , bu sefer telefonumu açtı.

" Efendim sevgilim , aynı evin içinde telofonlamı arıyorsun beni " dedi.Olanların hiç birinden haberi yoktu.

Sessizce " Pars ,Arda burada.Ne olur buradan bir şekilde çık" dedim telaşla.

" Beste sen ne diyorsun.Sen şimdi neredesin.Hem ben hiç bir yere kaçmıyorum , yüzleşme zamanımız geldi artık " dedi ve suratıma telefonu kapattı.Kulağımı kapıya dayayıp Arda' nın şu an ne yaptığını anlamak istedim.O sırada merdivenlerde ayak sesleri duydum.O an kapıyı tekmeleyip " Arda aç şu kapıyı artık.Beni çıkar buradan " dedim bağırarak.Pars' ın sesini duymamla aklımın yerinden uçması bir oldu.

" Açın kapıyı , ne olursunuz.Pars sakın bir şey söyleme" dedim.Yukarıdan sesler geliyordu " Arda , Besteyi nereye kapattın? Önce onu oradan çıkarayım sana her şeyi anlatacağım " diyordu.Ayak sesleri aşağı indiklerini gösteriyordu ki Arda' nın o gür sesiyle olduğum yerde sıçradım.
" Sen bana neyi anlatacaksın acaba.Senin burada ne işin var , Beste neden seni bu kadar koruyor lann!!! " diye bağırdı.Benim acilen buradan çıkmam lazımdı.Zira Pars' a bir şey olmasından çok korkuyordum.

" Bence her şeyi konuşmanın zamanı geldi.Şu anahtarları ver Beste' yi buradan gönderelim , sana bütün olanları anlatacağım."

" Sen kimsinde Beste' yi benden daha fazla düşünebiliyorsun.Ben onun nerede kalıp , kalmayacağına karar veririm , sen değil.Anlat çabuk benim sinirlerimi daha fazla ortaya çıkarma Pars " dedi.Kapıyı olanca gücümle tekrardan itekleyip bağırdım " Pars ne olursun , buradan git.Beni düşünüyorsan hiç bir şey konuşma onunla.Zorunda değilsin " dedim.Onun bizden bahsetmesini istemiyordum Arda' ya.En azından şu anda ben hala Arda' dan boşanmamışken.Zaten o kağıttaki imza dışında beni ona bağlayan bir şey yoktu ama yinede beni değilde onu bağlıyordu bu durum.

" Beste çekil kapının arkasından , kapıyı kırıcağım " dedi Pars ve olan gücüyle kapıyı kırdı.

" Beste arabayı da alıp çık bu evden."