คำแนะนำ : เพื่อความอิน กรุณากลับไปอ่านตอนก่อนหน้านี้สักหนึ่งกรุบ ขอบคุณค่ะ😂
"จีมินถามว่า จองกุกจะเขินจีมินมั๊ยคะ "
เสียงเล็กดังก้องไปทั่วโสทประสาท ก่อนที่จองกุกจะเรียกสติตัวเองกลับมาแล้วรีบส่ายหัวเป็นการปฏิเสธไม่ให้อีกคนกระทำอย่างที่พูด
จองกุกต้องพาจีมินเข้านอน
จองกุกคิดแบบนั้น แต่ทว่าสมองกำลังขาวโพลนไปด้วยภาพจินตนาการอันล้ำเลิศของจีมิน จีมินที่ทำหน้ายั่วยวนพร้อมกับริมฝีปากที่เผยอเขึ้นเล็กน้อยมันทำให้จองกุกเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ มือหนากำลังลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของของคนตัวขาว ผิวเนื้อนุ่มนิ่มแม้อยู่ใต้สาบเสื้อก็ทำให้จองกุกจินตนาการไปถึงเรื่องอย่างว่าได้อย่าง่ายดาย
"ถ้าจองกุกไม่เขิน "
"....."
"จองกุกถอดเสื้อให้จีมินหน่อยได้ป่าว ฮื่อ จีมินเขิน"
ร่างเล็กบอกพร้อมกับก้มหน้าซบไหล่กว้างด้วยความอายพลันหายใจถี่ๆเหมือนกำลังควบคุมสติของตัวเองไม่ต่างกัน ร่างเล็กกำลังรอการกระทำที่ตนขอไป แต่อีกคนดูเหมือนจะไม่ยอมทำตามง่ายๆ จีมินเงยหน้าสบตากับจองกุกอย่างขัดใจ ร่างสูงไม่ยอดถอดเสื้อให้คนตัวเล็ก มีแต่จ้องกับจ้องแล้วเอามือลูบหลังเป็นการปลอบประโลมเท่านั้น ร่างเล็กบึนปากกดสายตาลงต่ำเป็นการบอกให้จองกุกรีบๆถอดเสื้อให้จีมินซะ ก่อนที่จีมินจะหมดความอดทน(?)
"ถอดเสื้อให้หน่อย "
จองกุกมองดูใบหน้าที่แสนเอาแต่ใจของจีมินก่อนจะกดจูบลงบนขมับแล้วระบายยิ้ม ตัดสินใจพามือหนาของตัวเองไปจับชายเสื้อของคนตัวเล็กไว้แล้วค่อยๆเลิกขึ้นอย่างช้าๆ จีมินยกยิ้มพอใจแล้วซบหน้ากับไหล่หอมอีกครั้ง แต่ทว่าริมฝีปากนั้นก็ต้องบึ้นขึ้นอีกครั้ง
"จีมินควรไปนอนนะรู้มั๊ย "
ร่างสูงข่มอารมณ์ตัวเองแล้วเอ่ยตอบ พาลให้คนฟังทำหน้าไม่พอใจ
