ยังไม่ได้แก้คำผิดค่ะ
เพราะฤทธิ์ไข้ทำให้คนตัวสูงเผลอหลับไป อีกทั้งยังตัวร้อนตลอดทั้งคืน ทำให้จีมินต้องตกเป็นพยาบาลจำเป็นคอยลุกมาเปลี่ยนผ้าเช้ดตัวให้อยู่ตลอด เป็นผลให้จองกุกตัวไม่ร้อนเท่าไหร่ถ้าเทียบกับเมื่อคืน
"ลุกไหวไหมครับ"
จีมินเอ่ยถามจองกุกที่กำลังนอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม ร่างสูงที่ดูเหมือนจะอาการดีขึ้นกว่าเมื่อคืนพยักหน้าหงึกหงักแต่กลับมุดหัวลงกับหน้าอกขาวของจีมินอีกครั้ง
ตัวจีมินหอม
" พี่จองกุกตัวไม่ร้อนแล้ว จีมินว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่า พี่ยุนกิกับพี่โฮซอกและทุกคนรออยู่ข้างล่าง เห็นบอกว่าจะไปไร่องุ่นกันอ่ะ"
"...."
"ลุกขึ้นเลยครับ เร็วๆ"
"ไม่ไปอ่ะ พี่ไม่อยากไป พี่อยากอยู่กับจีมินที่นี่"
"แล้วใครบอกว่าจีมินจะอยู่ที่นี่ครับ จีมินจะไปไร่องุ่นด้วยต่างหาก" คนตัวเล็กพูดแล้วยิ้ม
"จีมินจะไปได้ยังไง ขายังไม่หายดีเลยนะ"
"จีมินแค่เป็นแผลนะครับ ไม่ได้ขาขาดซักหน่อย ยังเดินได้ปกติ อีกอย่างคุณอาหมอก็อนุญาตแล้วด้วย"
"นั่นแหละ ไม่เอาๆ ไม่ให้ไปอ่ะ"
"พี่จองกุก" ร่างเล็กเอ่ยชื่อจองกุกเสียงเข้มพร้อมจ้องมองคนตัวสูงใต้ผ้าห่มด้วยสายตาข่มขู่
"ก็ได้ครับ ไปก็ไป ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลย"
จองกุกว่าพร้อมทำปากขมุบขมิบ ก่อนจะลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้จีมินนั่งรออยู่บนเตียงตามลำพัง
ร่างเล็กลุกขึ้นเก็บที่นอน เดินตรงไปยังโซฟาปลายเตียงพลางคิดอะไรเพลินๆรออีกคนอาบน้ำ จะว่าไปเรื่องเมื่อคืนที่จองกุกเผลอหลุดปากเรื่องแทฮยองชอบซอกจินก็เป็นประเด็นในหัวของจีมินมาตลอดทั้งคืนเหมือนกัน เขาไม่แน่ใจว่ามันคือเรื่องจริงหรือป่าว แต่ถ้าแทฮยองชอบซอกจินขึ้นมาจริงๆ แทฮยองจะตัดต่อรูปพวกนั้นส่งมาให้เขาทำไม จีมินพยายามหาเหตุผลว่าทำไมแทฮยองถึงทำแบบนั้นลงไป แต่คิดยังไงก็ยังคิดไม่ออก
