EP.26 [END Pt.2]
วันย้ายของเข้าหอ (จองกุกพาร์ท)
ผมออกเดินทางออกจากบ้านตอนสายเพราะไม่อยากไปทนรถติดตอนเช้า คิดไว้ว่าไปถึงหอก็คงเกือบบ่ายพอดี ขนของสักพักก็จะได้พักผ่อน เพราะวันรุ่งขึ้นจะต้องไปทำกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยต่อ
"ตั้งแต่จีมินย้ายโรงเรียนที่ร้านก็ยุ่งมาก ซอกจินก็ดันมาป่วยอีก จะให้พี่ไปรับเด็กใหม่มาทำงานก้ไม่สะดวกใจเหมือนคนเก่าเลย" พี่จองกึนออกปากบ่นเรื่องที่ร้านเป็นรอบที่สามของวัน ผมได้แต่ยิ้มแหยไปให้เพราะไม่รู้จะตอบอะไรไป ความสัมพันธ์ของผมกับจีมินหมดลงแล้ว เรื่องนี้พี่จองกึนก็คงรู้ดี
"ได้ติดต่อกับจีมินบ้างรึเปล่า ฝากบอกหน่อยสิว่าถ้าว่างให้กลับมาเยี่ยมที่ร้านบ้าง พี่คิดถึง"
"ผมคงไม่มีโอกาสบอกแล้วล่ะครับ" ตอบไปก็เจ็บหัวใจไป เป็นเพราะผมเองที่มันไม่เข้มแข็งพอที่จะง้อให้อีกคนกลับมาจนเรื่องมาเลยเถิดมาขนาดนี้ ผมทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากต้องยอมรับความจริง ตอนนี้จีมินไปอยู่ไหนผมก็ไม่รู้ คนตัวเล็กจะคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงเขาไหมนะ
เราสองพี่น้องใช้เวลาเกือบ 5 ชั่วโมงก็ถึงหอพัก ผมจัดการยกของขึ้นไปไว้บนหอก่อนจะลงมาส่งพี่จองกึนขึ้นรถกลับบ้าน ส่วนรถที่ขับมาผมจะเอาไว้ใช้ที่มอเอง
"มาอยู่หอคนเดียวก็อย่าเกเร ฉันยังไม่อยากซื้อทองรับขวัญหลาน เข้าใจใช่มั๊ย" พี่จองกึนว่าติดตลก ส่วนผมก็ได้แต่หัวเราะฝืด หลานอะไรกัน หน้าอย่างผมคงไม่มีปัญญาไปจีบใครอีกแล้วล่ะ คนเดียวที่ผมอยากแต่งก็คงมีแค่จีมิน
"แล้วอย่าไปกวนตีนเมทให้มันมากล่ะ เขาไม่ชอบคนกวนตีน" พี่จองกึนเน้นคำหลังจนผมรู้สึกทะแม่งว่าพี่แกเตือนหรือด่าผมอยู่กันแน่
